1.B.- Kıvılcımdan Korkup Ateşe Atlamak

348 28 2
                                    

🌟Yıldıza basmayı ve yorum yapmayı unutmayın olur mu?

Bölüm şarkısı: Two Feet- I Want It

Bölüm medyası:

Bölüm medyası:

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Dikkatli olun. Bu kitap, siz daha ne olduğunu bile anlamadan sizi etkisi altına alır.

Keyifli okumalar dilerim

🌙🖤

"Öleceğim. Aman tanrım! Öleceğim." diye kendi kendime söylendikten sonra arkama dönüp baktım.

Adamın korkutucu yüzünü gördüğümde hızla önüme döndüm. Yüzündeki ifade "Seni öldüreceğim." der gibiydi ve benim, ölmek gibi bir niyetim yoktu.

Kalbim küt küt atarken zaten haddinden fazla yüklendiğim bacaklarıma mümkünmüş gibi daha da yüklenerek hızlandım.

Bu durumda olmamın tek sebebi; siyah ve üzerinde kesin bir dille girilmesinin yasak olduğunu belirttikleri o kapıydı. İçimdeki merak duygusunu her zamanki gibi dindirememiş ve o odaya girmiştim.

Girmemle çıkmam bir olsa da peşimde beni kovalayan adam için içerdekileri sadece birkaç saniye görmüş olmam bile yetmişti.

Mekanın kapısından çıktığım gibi rastgele ileri koşmaya başlamıştım. Koştukça peşimdeki adamın iri ve hantal bedeni sayesinde aramızdaki mesafe açılmıştı. Yine de adam pes etmemişti.

Mekanın biraz ilerisinden geçen işlek yola yaklaştığımda tam karşımda duran ve yol kenarına park etmiş gri, spor arabayı gözüme kestirdim. Boş arabaya ümit beslediğimden değildi elbette. İçinde biri oturuyordu. Hatta ona doğru koştuğumdan olsa gerek gözleri benim üzerimdeydi. Ondan yardım almak şu an için aklıma gelen tek mantıklı kaçış yoluydu.

Arabaya gitmek için yola kontrolsüzce atıldım. Karşıya geçerken duyduğum korna sesleri ve kıl payı çarpılmaktan kurtuluşumun ardından arabanın kapı kolunu kendime doğru çektim. Amacım hızlıca arabaya binmekti ancak kapı kilitliydi.

"Gel buraya!" diye bağıran kişi yolun hemen karşısında duran ve beni kovalayan adamdı. Yanıma gelmeye yeltendi ancak arabalar geçmesine engel oluyordu.

Yanıma gelemeyince birkaç kere elini beline götürüp silahın davrandı ama çıkartamadı. Böyle yoğun bir yerde silah çekmesi onun için büyük sıkıntı yaratırdı.

Şu an için araba yoğunluğuna şükretsem de birazdan bir boşluk olacak ve yanıma gelecekti.

Önüme dönüp eğildim ve içeri bakarak arabanın camına vurdum. "Yardım et!"

Arabanın içinde duran adam ifadesiz bir şekilde bana bakıyordu. Avcumun içiyle yeniden cama vurdum. "Beni öldürecek, yardım et. Kapıyı aç!"

Ay Işığı (Diaboli serisi) +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin