Zaman/Chanbaek

two

2017

Baekhyun okulun bahçesine açılan kapıdan çıktığında bakışları hızla duvara yaşlanmış, Sehun ile konuşan Chanyeol'un bakışlarıyla buluştu.

Adımları duraksarken omuzundan kayan çantasını düzeltti hafifçe. Chanyeol bakışlarını bakışlarından ayırdığında derin bir nefes aldı ve çıkışa ilerlemeye başladı.

Bir gün daha bitmişti. Chanyeol'u neredeyse hiç görememişti çünkü tüm gün antrenmandaydı.

Basketbol takımının kaptanı olmak kolay iş değildi.

Okuldan çıktığı sırada duydu telefonundan gelen mesaj sesini. Hızla cebinden çıkardığında ekranı açtı. Bakışları Chanyeol'un saniyeler önce attığı mesajda gezindi.

Chanyeol: Arka bahçede beklesen, görsem iki dakika seni

Tüm gün gülümsemeyen dudakları hafifçe gerildi. Tek bir mesajla, bunu yapabilen tek kişiydi o.

Chanyeol'du.

Baekhyun: görmesinler sonra

Yazdı ve gönderdi hızla. Naz yapıyor olsa da adımları ilerlemeyi çoktan kesmişti. Biliyordu. Gidecekti arka bahçeye.

Chanyeol: Bu saatte olmaz kimse orada. Hadi güzelim ya. Özledim

İç çekti Baekhyun. Hayır diyemiyordu. Hiç bir zaman diyememişti. Chanyeol daha onun hislerini fark etmeden önce bile yıllarca onu hayal etmemiş miydi?

Şimdi nasıl gelmiyorum diyebilirdi ki?

Baekhyun: geçiyorum bahçeye.

Yazdı yalnızca. Adımlarını oraya yönlendirirken dikkatli bakışlarla etrafı süzüyordu. Birinin dikkatini çekmek istemezdi.

Bahçeye ulaştığında gördü diğer taraftan yaklaşan bedeni. Gözleri buluştuğunda bu kez ifadesiz bir yüz yoktu karşısında. Büyükçe gülümsedi Chanyeol ona.

Hızla ortada buluştukların da Baekhyun omuzunda ki çantayı yere bıraktı. Güçlü kollar beline sarıldığında hızla karşılık verdi onun sarılışına.

Gözleri hissettiği hızlı kalp atışlarıyla huzurla kapanırken "bende seni özledim." Diye mırıldandı.

Hafifçe ayrıldıklarında Chanyeol onu hızla duvar kenarına yaklaştırdı. Gözleri buluştuğunda titrek bir nefes aldı Baekhyun.

"Nasılsın?" Diye sordu Chanyeol. Dikkatli bakışları yüzünde geziniyordu. Çok güzeldi Baekhyun. Henüz keşfedilmemiş bir hazine gibiydi.

Ve onu fark eden tek kişi olmak Chanyeol'un gururunu okşuyordu.

"İyiyim. Yorucu muydu bugün?" Gülümsedi Chanyeol. "Seni görünce unuttum yorgunluğumu." Diye mırıldandı kollarını yeniden Baekhyun'un beline sararken.

Güldü Baekhyun. Koluna hafifçe vurdu. "Kimse yoktur da yine de biraz dikkatli mi olsak?" Chanyeol yaklaştı ve burnunu hafifçe burnuna sürttü.

"Seni öpmeyi bile özledim. Kaç gündür yalnız kalamadık hiç." Yutkundu Baekhyun. "Antrenmanların var."

"Annemle babam, Japonya'ya gidecek bir kaç günlüğüne. Kyungsoo'da kalacağım ders çalışacağız falan desen, bana gelsen." "Bilmiyorum ki." Diye mırıldandı Baekhyun kararsızlıkla. "Gelsem mi?"

Güldü Chanyeol. Hızla yaklaştı, dudaklarını birleştirdi. Kısa bir öpüşten sonra uzaklaştı. "Gel, sende özlemedin mi beni?"

Baekhyun ellerini Chanyeol'un ensesinde birleştirdi. "özledim." Titrek bir nefes çekti içine. "Gelirim tamam."