ŞEHZADENİN GÖLGESİNDE

2.Bölüm

Lavinya Karaca

Annem sabah erken kalkmış büyük bir sevinçle, coşkuyla kahvaltıyı hazırlamış babamı kaldırmıştı sonuçta bugün onlar için mutlu birgün bu sefil hayattan kurtulmanın zamanıydı onların aksine ben ise tüm gece hiç uyumamış gözüme tek bir damla bile uyku girmemişti.

Azer Siyam'la evlenmek değil onunla aynı yerde kalmak bile istemiyordum zalimliğini herkesin bildiği kadar bende biliyordum şimdi daha iyi anlıyordum babamın neden gelen görücülere beni vermediğini meğersem bu haber için beni bekletiyormuş ben de saf gibi babamın bana kıyamadığını beni çok sevdiğini aptal gibi sanıyordum .

Ailemle birlikte kahvaltı yaptıktan sonra babam en güzel kıyafetimi giyip hazırlanmamı biraz sonra Şehzade konağına gitmek için yol arabasına bineceğimizi söylemişti durumumuz pek iyi değildi küçük sade bir köy evinde yaşıyorduk kıt kanaat olsada geçiniyorduk bizim aksimize babamın ve annemin aileleri Mardin'de bizden iyi şartlarda yaşıyorlardı aralarında ailem zorluk içinde yaşıyorlardı buda rahmetli dedemin mal paylaşımından kaynaklanıyordu geçimimizi tarlada çalışıp hayvan bakarak yapıyorduk diğer kardeşlerim öyle de böyle de kendilerine bir hayat kurmuş ailemle ben tek kalmıştık bu oldukça sade köy evinde ne kadar yoksulluk çeksekte bu benim zoruma gideceğine aksine beni gocundurmuyordu.

Öylede böylede sonuçta mutluydum benim aksime ailem hiç mutlu değillerdi bu durumdan buda dün aldıkları haberden belliydi zaten babamın dediğini her ne kadar istemesemde içim ağlayarak iki odalı evimizin diğer odasına girip hazırlanmak zorunda kalmıştım hazır olur olmaz babamın yanına gidip hazır olduğumu ona belli etmiştim annemin dualarıyla evden çıkmış yol arabalarının olduğu köy meydanına gelmiştik babamın tek temennisi Ahmet ağa'nın konağına gittiğimiz de Azer Siyam'ın beni görür görmez güzelliğimin farkına varıp beni seçmesiydi.

Onun aksine ben ise içimden dua ediyor diğer kızlardan birini seçmesini istiyordum böylelikle onun gibi zalim biriyle evlenmek zorunda kalmazdım yol arabasına babamla biner binmez babam ücreti ödemiş Mardin'e gitmemizi beklemişti yol boyunca beni seçmemesi için sürekli dualar etmiş küçük bir ihtimal de olsa beni fark etmemesini istemiştim sonuçta kabul etmesemde rahmetli babaannemin güzelliğine sahip olduğum için bu düşük bir ihtimal de olsa babamda zaten bu güzelliğime güvendiği için beni yanın da götürüyordu.

Ona göre Azer Siyam beni görür görmez beni seçecek benimle evlenecekti Mardin'de yol arabasından iner inmez babamla birlikte biran önce geç kalmadan Şehzade konağına gitmek için yürümüştük nede olsa babam konağın yerini biliyordu buraya her geldiğinde konağın önüne gelip bakıp güzelliğini bize defalarca anlatıyordu burası çok güzeldi hiç bizim köyümüze benzemiyordu aksine cennet gibi bir yerdi eğer bu durum olmasaydı burada yaşamayı çok isterdim.

Adeta Mardin'e hayran kalmıştım babamın beni durdurmasıyla koskocaman devasa bir konağın önünde durmuş büyük görkemli konak kapısının önünde ki adamları görmüştük işte o zaman zamanın geldiğini artık kaçışım olmadığını anlamıştım babam kolumdan tutup beni peşinden adeta sürüklercesine götürüp adamların karşısın da durup neden geldiğini söyler söylemez adamlar tarafından konağın kapıları açılmış babamla ikimizi hemen içeriye almışlardı konağın avlusuna girer girmez bir sürü kızın ve ailelerinin burda olduklarını görmüş adeta bu duruma şaşırmıştım.

Bu kadar insan hiç gocunmadan kızlarını alıp Azer Siyam beğensin diye sabahın bu saatinde kızlarını burayamı getirmişlerdi hiçmi onun zalimliğini, acımasızlığını görmüyorlardı babamla biraz daha onlara doğru ilerlediğimiz de burada ki kızlarında çok güzel olduklarını gördüm bu bir nebzede olsa içime su serpti onların konuşmalarına bakılırsa seçilmeyeceklerini bildikleri için çok sevinçliydiler bazıları ise bana acıyarak bakıyor sanki sen seçileceksin ve bizde kurtulacağız der gibi bakıyorlardı.