MAYBE THIS TIME

CHAPTER 1

BUSY ako sa pag gawa ng assignment ko dito sa bench wala kaming klase so i decided na dito nalang gumawa sa labas ang ingay kasi sa room yung mga classmates ko akala mo prisoners na ngayon lang nakalaya.

Anyways second year high school na ako maraming gawain pero part naman iyon ng pag aaral so okey lang at mas dadami pa ito when i turn college pero matagal pa naman yun.

"Roni!" tawag sakin ng pamilyar na boses mula sa likuran ko lumingon ako and it was Missy.

"Oh,bakit?" kunot noong tanong ko.

Umupo siya sa tabi ko then she said. "Nothing,ang ingay kasi sa room e".

Missy was my classmate since nung nasa grade school palang ako family friend namin sila kaya parati siyang nasa house namin she's my sister not by blood but by heart only child lang kasi ako at ganun din siya so kami talaga ang magkasundo.

Ilang oras din kaming tumambay ni Missy sa bench hanggang sa nagyaya na siyang pumunta sa room.

"Tara na roni, baka may teacher na tayo" she said, kaya tumayo na ako.

Malayo palang ay natanaw ko na kung sino ang naglalakad palapit sa amin ang laki laki pa ng ngiti niya, well ang cute ng smile niya.

"Oh borj, san punta mo?" salubong na tanong sa kanya ni Missy.

"Dito lang palakad lakad" sagot niya, then he look at me and he said. "Hi roni".

"Hi borj" nahihiyang sagot ko naman.

Borj was also my friend magkaibigan din ang parents namin pati itong isang paparating si Yuan hindi talaga mapag hiwalay itong dalawa sa subdivision sila ang laging magkasama, mag kakapit bahay lang kasi kami kaya minsan ay nagkakasama kaming apat.

"Dude, tara na parating na si Miss Blanco" Yuan said, sabay hila kay Borj na para bang me and Missy didn't exist.

"Ang gwapo talaga niya" biglang sambit ni Missy, she like yuan kasi kahit na masungit yung lalaking yun.

"Hay nako Missy tara na" i said, then naglakad na kami pabalik sa room.

Ang mga classmates ko ay nakafocus sa tinuturo ng teacher namin pero ako heto tulala naghihintay ng uwian.

Napatingin ako sa bintana sakto naman ay dumaan si Yuan kasama si Borj tumingin siya sa gawi ko then he smile.

Grabe ka talaga Borj!

Ang pogi mo talaga!!!!

Oo na aaminin ko na i like him kahit na minsan nakakainis siya. I couldn't help it ang caring niya kasi kahit parati niya akong inaasar may times then naman na sweet siya kaya siguro nagkagusto ako sa kanya.

And also Borj is kind may kapilyo lang talaga lagi niya kaming tinutulungan sa t'wing nagkakaproblem kaming mga kaibigan niya pero kapag siya naman ang may problema ang hilig niyang itago sinasarili lang niya kung baga ayaw niyang nagaalala kami sa kanya.

At syempre kahit na ganun siya were always here for him, sensitive din kasi si Borj soft hearted at ang daming reason why i like him.

------------

Nakakainis talaga itong si Yuan ang sarap na ng tulog ko dahil wala ang teacher namin bigla namang nanggising para magpasama sa cr.

Buti nalang dadaan kami sa room ng bebe ko grabe ang ganda niya talaga.

"Hoy,Borj baka matunaw ha" epal talaga 'tong si Yuan.

"Che!parang bang hindi mo tinitignan si Missy" ani ko naman kaya natahimik siya.

Napaiwas agad siya ng tingin patago tago pa kasi halata naman na may gusto siya kay Missy.

"Nako Borj,'wag mokong itulad sayo" depensa naman niya.