MAYBE THIS TIME

CHAPTER 24

APPLE AND I decided na lumabas pero dito lang around sa subdivision, ang daldal niya talaga she's like Missy kung magsalita they also have some similarities like she's so into a fashion and panay ang english.

Iniwan ko siya dahil ang bagal niya mag lakad. "Hey!wait for me!" she yelled. Pero patuloy lang ako sa paglalakad.

Ng maabutan niya ako ay hinila niya ako paharap sa kaniya. "Borj, wait okey" habol hininga niyang sabi, natawa nalang ako sa itsura niya.

"What's funny?" taas kilay niyang tanong. Umiling ako. "Nothing" sambit ko.

Maya maya ay natahimik siya at parang may tinitignan. "Hoy, anyare sayo?" i asked. "Is that Roni?" sambit niya, kaya nagtaka ako.

"Roni?where?" tanong ko. Tinuro naman niya kung nasaan pero pag lingon ko wala namang tao. "Wala naman ah" ani ko.

"No, i see her" pagpupumilit niya.

"Alam mo baka namamalik mata ka lang" wika ko. Dahil wala naman talagang tao." But, i really see her" ayaw talaga niyang tumigil.

I put my two hands on her shoulder and then i said. "Apple, baka iba ang nakita mo okey?so tara na" nairita narin ako dahil sa sinasabi niya.

I decided na umuwi nalang dahil wala na ako sa mood mag lakad lakad. Pag dating ko sa bahay ay dumeretso ako sa kitchen to get some water dahil oras na naman ng pag inom ko ng gamot.

"Apo, marami pa ba ang gamot mo?baka need na nating bumili ulit" sambit ni lola ng makita nita akong uminom ng gamot. "La, marami pa naman po" i said. Then hinugasan ko ang baso na ginamit ko.

Lumapit sa akin si lola napansin niya sigurong wala ako sa mood ngayon. "Iho, is there something wrong?" aniya. Umiling ako. "Wala naman po, pagod lang po" pagdadahilan ko.

"Ganun ba, sige magpahinga kana muna" lola said, sinunod ko naman agad akong pumunta sa kwarto, sumasakit nadin kasi ang ang ulo pero hindi ko lang sinabi kay lola dahil ayokong mag alala siya.

Pagpasok ko ay binagsak ko agad ang katawan ko sa kama.

"Hanggang kelan ba'to? hanggang kelan ko ba mararamdaman ang sakit na'to" sunod sunod na tanong ko sa sarili ko.

Then out of nowhere nasagi ng isip ko si Roni so i took my phone para tignan ang mga pictures namin and yes hindi ko pa din iyon denelete lahat simula umpisa hanggang sa sagutin niya ako.

"Kamusta kana kaya?iniisip mo din kaya ako?kumakain kaba sa tamang oras?are you mad at me?" mga tanong ko na sa larawan niya lang kaya kong sabihin. Nagmumukha lang akong ewan sa ginagawa ko, it's my choice kaya ganito kami no communication tapos ngayon ito ako nababaliw na.

Pero sana kapag okey na ang lahat ay pwede pa siya or kung hindi i hope she can forgive me because i hurt her again, I left her again.

Later on, tinawag ako ni lola para mag dinner na nagpaalam ako sa kanila kung pwede ba akong lumabas ng maaga bukas pumayag naman sila pero syempre dapat kasama ko si Apple.

Para tuloy ako bata na need pa ng kasama tuwing lalabas. After kumain ay umakyat na ulit ako, nagpalit ng damit at natulog na dahil maaga pa ako bukas.

------------
Kinabukasan, naisipan kong magising ng maaga para mag jogging, feeling ko kasi need na ng katawan gumalaw galaw. Pagbaba ko wala pang tao siguro tulog pa sila well sobrang aga pa kasi. Pumunta ako sa kitchen para mag lagay ng water sa tumbler ko then after that ay lumabas na ako.

Diko lang ako sa subdivision magjajogging tutal malawak din naman dito diko na need pang pumunta ng park. Ang sarap talaga sa feeling kapag ganitong oras ka magjajogging, hindi ako natatakot kahit ako lang mag isa dahil may mga taga dito din naman na nagjajogging kaya safe parin ako.