YASAK TUTKU

5. BÖLÜM ''BANA AŞIK OLMA''

MERHABAAAA.... CANLAR ♥♥♥

YENİ BİR BÖLÜM İLE KARŞINIZDAYIM.

BİRAZ ATEŞLİ BİRAZ HÜZÜNLÜ BİR BÖLÜM İLE GELDİM.

UMARIM BEĞENİRSİNİZ.

İYİ OKUMALAR.... 

****

Yüzüme vuran rahatsız edici güneş ışınları yüzünden güzel uykumdan uyanırken, nerede olduğumu bir kaç saniye sonra fark edebilmiştim. 

Belime sarılmış sımsıkı kaslı bir kol, neredeyse nefes almamı bile engelliyordu. Ancak bu beni garip bir şekilde rahatsız etmiyordu. Sırtımın yaslı olduğu sert göğüs, her inip kalktığın da kalbimi maratona sürüklüyordu. Stresli bir şekilde alt dudağımı kemirirken, nefesini kulağımda hissettim. 

Uyuyordu galiba. 

Onu rahatsız etmemeye özen göstererek yavaşça ondan tarafa döndüm. Hafif kaşlarını çatsa da bunu umursamadan uykusuna devam etti Pamir. Hızlanan kalbimle, ne yapacağımı şaşırdım. Saçları dağınıktı, yüzünde ki uyku mahmurluğu ona çok yakışmıştı. Sert çehresine bir yumuşaklık katmıştı. Bunu düşünmek beni gülümsetirken elimi, yavaşça dağınık saçlarında gezdirdim. Yumuşacıktı. 

Çattığı kaşları düzelirken, dudaklarını yaladı. Gözlerim dudaklarına kayarken aklıma dün gece geldi. Kadınlığım o acıyla sızlarken, ağzımdan inlemeye benzer bir ses çıktı. Kasıklarım ağrıyordu. Ve ağrısı belime vuruyordu. Yüzümü buruştururken, tekrar Pamir'e döndüm. 

Siyah gözlerini bana dikmiş, dikkatle bakıyordu. Korkuyla yutkunurken, ''N-Ne zamandır uyanıksın sen?'' dedim endişeyle. Pamir, yatakta yayılırken ''Bana dokunduğundan beri...'' dedi gülerek. Kafamı başka tarafa çevirirken gözlerimi kapattım. Utanmış mıydım ben? Onca şeyden sonra... 

Pamir, yatakta aniden doğrulup arkadan bana sarıldığın da hızla ona döndüm. Çenesini omzuma koymuş, yandan yandan bana bakıyordu. Büyük elleri belimi sarıp, sırtımı göğsüne yaslarken dudakları boynumda geziniyordu. İçim giderken, kulağıma fısıldadı. 

''Canın yanıyor mu güzelim? Ağrı kesici getiriyim mi?'' dedi. Söyledikleri beni gülümsetirken, ''Birazcık acıyor ama önemli değil.'' dedim. Pamir kafasını sallarken, ne yapacağını bilmiyormuş gibi bir hali vardı. Ondan tarafa dönüp, yüzünü ellerimin arasına aldım. ''Her şey için teşekkür ederim Pamir. Unutma bunu ben istedim. Senin hiç bir suçun yok. Tamam mı?'' dedim. Onun kendini suçlamasını istemiyordum. 

Pamir yavaşça kafasını sallarken konuşmaya başladı. 

''Beren....''  durdu ardından devam etti. ''Bu aramızda olanlar...'' derince bir nefes alıp verdi. Söylemekten çekiniyor gibiydi. Ancak ben ne demek istediğini anlamıştım. ''Biliyorum Pamir. Bu sadece öylesine bir geceydi. Aramız da hiç bir duygusal bağ olmayacak. Korkma.'' dedim gülümseyerek ama neden kalbim bu kadar acıyordu ki? 

Pamir anlayışım için teşekkür eder gibi gülümseyince, ben de ona gülümsedim. Ama neden ağlayacak gibiydim?

Umursamamalıydım. Bu gecenin onun için bir öneminin olmadığını biliyordum. Evet biliyordum, biliyordum. 

''O zaman kahvaltı yapalım mı?'' dedi Pamir. Normalde olsa onaylayabilirdim ama bir an önce eve gitmem gerekiyordu. ''Şey benim hemen eve gitmem gerekiyor. Malum bu gün okul var. Bir duş falan almam lazım.'' dedim. Pamir anlayışla kafasını sallarken, yataktan kalktı. Gözlerim hemen erkekliğine kaydığın da kendimi fazlasıyla sapık hissettim. Allah'tan boxerı vardı. Kendime kızarak önüme dönerken, Pamir'in sesi ile tekrar ona baktım.