"EN GÜÇLÜ KAHRAMAN BEN OLACAĞIM!! HERKESE KENDİMİ KANITLAYACAĞIM!!"
Özgünlüğü üzerinde tam hakimiyeti olmayan bir kızın, en güçlü kadın kahraman olma hikayesi.
Bir Türk kızı U.A da okuyor olsaydı ne olurdu?
Aklıma esti ve ya...
Koşarak eve gittim. Nakliyat kamyonu ne alaka. Hızlıca eve girdim. Etraftaki bir kaç eşya toplanmaya başlanmıştı. Ne oluyor yahu.
" Hey bu evde ne olduğunu sorabilir miyim ?" dedim bağırarak.
" Taşınıyoruz. Bundan sonra bizde Japonya da yaşayacağız. Burası bize küçük geleceği için taşınıyoruz !!" Diye bağırdı annem üst kattan.
Üst kata çıktım. Adam akıllı konuşalım şu konuyu. Annemin yanına gittiğimde konuşmaya başladım.
" Neden geldiniz? Hem Nisa'lar ne olacak ?" dedim. Biz burada kalmayacaksak ya kiraya verirler yada satarlar.
" Onlara isterlerse burada kalabileceklerini . İsterlerse de bizimle yeni eve gelebileceklerini söyledim. Onlarda bizimle gelmek istediklerini söylediler. Yani evi tamamen boşaltıyoruz. Eşyalarını topla. " dedi.
" Benim stajım var. Taşınmakla uğraşamam. Vaktim yok. " dedim.
" Bugün eşyalarını topla . Yarın yeni odana yerleştirirsin olur biter. " dedi annem.
Karşı çıkmanın manası yoktu.
" Tamam" dedim. Ve odama geçtim.
Gereksiz eşyaları kutulara çevirmiştim. Neyim varsa toplamaya başladım. Çok yorucu bir iş bu .
İşim bitmişti. Neyim varsa toplamıştım. Hiç bir şeyim kalmamıştı. Saat ise çoktan sekiz olmuş. Diğerleri mutfak , salon ve banyoda alınması gerek şeyleri topluyorlardı. Her şeyini çıkardığım yatağıma uzandım. Tam telefonuma uzanıyordum ki bildirim yağmuru gelmişti. Baktığımda bizimkiler " 1/A sınıfı " adlı grup kurmuşlar. Yazanların hiç birine bakmadım. Direk anime izlemeye başladım. Sonra günümü düşünmeye başladım. Ne yaptım ben bugün? Hıımmmm hah ! Todoroki ile buluştum ve odamı toparladım. Ulan düşünce bugün hayal ettiğim kadar kötü değildi. Allahım ne düşünüyorum. Aşağıdan annem seslendi.
" Hadi eşyalarını indir. Kamyona yükleyeceğiz. Yeni eve gideceğiz. " dedi.
" Tamam" diye bağırdım. Alabildiğim kadar kutuyu aldım ve aşağıya ışınlandım. Toplam dokuz seferde kutuların hepsini indirmiştim. Şimdi valizlerim vardı. Onlarıda hemen indirdim. Yatağım , dolabım ve masam gibi şeyleri birazdan aşağıya indireceklerdi. Ceketimi giyip çantamı alıp evden çıktım. Babam ve abimler yataklar ve diğer şeylerde yüklendiğinde geleceklerdi. Bizde annemin arabası ile yeni eve gidiyorduk. Geçtiğimiz yerler genel olarak ormanlık alandı. Sanırım şehirden biraz uzak , ağaçlık bir alanda ev almışlar.
Eve gelmiştik ve bu neee!!! Ev değil saray mübarek. Paraya kıymışlar baya baya. Yanlız bu ev bizim için büyük değil mi ? Amaaaan kimin umurunda. Çatı katını yada en büyük odayı kaptım mı, gerisi sorun değil. Çantamı ve günlük kıyafetlerimi koyduğum valizi aldığım gibi eve ışınlandım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
