1. Herseyden habersiz

Ben seninle evleneceğim

Flashback-

Sen " hayddii kerem haydiii!!!"

Derya "hadiii Denizz bir gol daha attt!!"

Sen " yaa hayır Derya kerem atcak"

Derya " hayır deniz daha iyi"

Derya Nur ve ben  kaldırıma oturmuş erkeklerin parktaki maçını seyir ediyorduk.

Bizim sokaktaki erkekler toplanmış top oynuyorlardı.
Deniz ve Kerem ayrı takımda oldukları için Deryayla birbirimize gıcıktık. Derya kardeşinin kazanmasını istiyordu haliyle. Ama ben kereme aşıktım o yüzden onun takımını tutuyordum.

Sen "Derya gıcık etme beni Kerem kazanacak o kadarı"

Derya "yaa neden kii"

Sen "baksana gözlerine çok güzel bir kere o yüzden o kazanacak"

Nur/Derya "OOOOO (İSMİNNN) KEREME AŞIKKK AŞIKKKK, KEREMM (İSMİNNNN)SANA AŞIKK
Bağırdıklarında çok kızmıştım ve korkmuştum.
O an maçı durdurmuşlardı herkes bana bakıyordu çok utanmıştım.

X " ooo Kerem ne diyon bu işe"
Kerem bir şey demeyerek sahanın yanımdaki çantasını alıp parktan uzaklaştı.

Bir hışımla yerimden kalkıp keremin arkasından bağırdım.

Sen "KEREM BEN SENİNLEE EVLENİCEMM !"
Kerem arkasına dönmeyerek devam yürümeye başladı.

Arkamı döndüğümde herkes bana bakıyordu.

Sen "YAAA NE BAKIYORSUNUZ HEEEE,SİZEE NE OĞLUM"

Derya ve Nura çok kızmıştım. Kerem benden kesim hoşlanmıyordu ve bir şey demeden çekip gitmişti çok üzgündüm şuan.

Kızlarla Oturduğumuz yere gittip çilekli sütümü ve gofretimi alıp eve gittim. Çok sinir olmuştum.

Eve gittiğimde klasik annemin ve babamın kavga seslerini duydum . Artık alışmıştım bu olaylara o yüzden umursamadan odama koştum ve bir hışımla çektimi çırikartıp yere fırlattım ve masamdaki çekmecemi açıp günlüğümü çıkarttım ve günlüğümün anahtarımı bulamıyordum o yüzden cekmeceyi masadan ayırıp içini yere dökmüştüm. Anahtarı bulmam ile kalem aldım ve yattığımın içine girip sinirli  ve  üzgün bir şekilde günlüğme yazmaya başlamıştım aynı zamanda altakı sesler yükselmeye başlamıştı ve bende ağlamaya başladım, artık yorganın altında nefes alamıyordum o yüzden yorganı üstümden atıp günlüğü yere fırlattım.

Ağlamam şiddetlenmişti.
Kendi kendime söylenmeye başlamıştım

"Ya kızım göstercem sana ben göstercem. Kerem sizin yünüzden artık beni sevmecek sizin yüzünüzden. Hiç birinizi sevmiyorum hiç birinizi."

Derya ve Nur beni çok üzmüştü. Üstelik Kerem beni arkadaşı gibi görüyordu veya abim gibi.

Bunları düşünürken kapımının hızlıca açılmasını bakmıştım. Giren annemdi, bana doğru geliyordu dudağı kanamıştı. Yerdeki ceketimi alıp bana giydiriyordu.

Hiç bir şey anlamıyordum annemin dudağı kanıyordu boynu morarmıştı ve gözleri şişmişti.

Sen "ne oluyor anneee" ağlamaya devam ediyordum.
Annem hiç bir şey demiyerek dolabıma yöneldi ve Rucksack (Türkçesi gelmiyor😭) çıkartı ve içine pijamalarımı, sorçap, pantolon ve kazak koydu.