1. Herseyden habersiz

Bunu kim hakeder?

Barışın yüz ifadesi değişmişti. Yerinden kalktığında bana doğru bir adım atmıştı hiçbir şey anlamıyordum.

Barış "siz kimsiniz" şaşkınca barışa baka kalmıştım. Deryada kalkıp barışın kolundan çekiyordu.

Sen "ne oluyor şuan?"

Barış "onu sen dicen... ne ayaksın sen"
Yutkunmuştum kalbim daralıyor gibi oluyordu.

Sen "neyden bahsediyorsun"

Derya "bir şey bildiğin yok barış, sus anladın mı sus"
Ne oluyor anlamında başımı sallamıştım.

Salon kapısının açılmasıyla başımı o yöne çevirdim. Giren Keremdi.

Barış " bro (ism-)"
Derya barışı kendisine çekip dudağına yapışmıştı ve sıkıca barışın kafasını bastırıyordu. (Ne oluyor amk)

Derya barışı  itırdiğinde ayrılmışlardı kereme baktığımda başı dönüktü.
Barış şaşkın bir şekilde Deryaya bakıyordu.

Derya "özür dilerim, bir şey sorma lütfen"

Barış "anlatıcaksın sonra tmm?"

Derya "söz"

Nurun sesiyle hepimiz ona dönmüştük.
Nur oturduğu yerden kalkmıştı.

Nur "Omg ben şuan ne yaşıyorum, filim gibisiniz"

Kerem "vallah ben bir şey anlamıyorum"

Derya "gerek yok zaten... (ismin) bence biz bugünü erteleyelim lütfen, yorgunum ben"
Onaylamıştım

Sen"peki"
Nura döndüğümde yüzü düşmüştü birazcık ama başıyla okay vermişti.

Derya hemen çantasını alıp dışarıya çıkmıştı çoktan.
Kulağımda sıcaklık hissettiğim o yöne döndüğümde Kerim'in benim omuzuma yaklaştığını görmüştüm.  Tatlı bir gülümsemeyle bana bakıyordu. Sessiz ve sakin sesiyle benimle konuşmaya başlamıştı.

Kerem "(ismin)mmm biz bir şeyler mi yapsak, malum yarın yine iş günü" gözlerimin içine bakarak ve dudaklarını büzerek konuşmuştu ve şu an sessizce benim ağzımdan çıkan sözü bekliyordu yavru kedi gibi.

Sen " ya ben de çok isterim ama bugünlük kızlarla olsam fena olmaz belliki deryanın konuşacakları var."
Bir sürü sessizlik olmuştu kerem bir şeyler düşünüyor gibiydi.

Kerem " tamam sen bilirsin yine, yarın o zaman antrenmandan önce seni alırım."

Sen " teşekkür ederim ama ben gelirim hiç zahmet etme"

Kerem " itiraz kabul etmiyorum prenses"
(Ne hihihi prenses dedi bana)
Gülümseyerek kabul etmiştim. Kerem'le vedalaştıktan sonra barışa dönmüştüm anlam veremediğin bir şekilde bana çok sinirli bakıyordu o yüzden fazla uzatmayarak dışarıya kızların yanına çıktım.

O dışarı çıktığımda yanıma gelen Tuğçeyi görmüştüm.

Tuğçe " aşkım benim şimdi gitmem lazım ama ev varınca arayacağım seni tamam mı"

Sen "tamam canımm, yunusun daha fazla bekletme" Tuğçeyle vedalaştıktan sonra kızların bindi taksiye ben de bindim.

Sen "Derya demin biz ne yaşadık?" Cevap vermemişti.

Sen "ne olduğunu söylermizin şimdi"
Derya dalmışa benziyordu bir noktaya kilitlemiş sadece oraya bakıyordu.

Cam tarafında olduğu için ortamızdada Nur oturduğu için, nur deryayı dürtmüştü. Dürtmesiyle bir içli ağlamaya başlamıştı.