❗kitabın isminde küçük bir değişiklik yapılmıştır. Sıkılan kaldırılmıştır.
Üniversite de tıp okuyan genç kadın ve oraya yarbay dedesini katılacağı konferans için giden asker adam.
Genç kadını ilk görüşte aşık olur fakat söyleyemez ve onu uzaktan kar...
!Bu kitapta geçen yer kişi olay ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup kurgudan ibaretir!
Yayımlanma tarihi 10.04.2024
Güzel okumalar♡
11 l KURŞUN
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
____________
Helikoptere binmiştik. Ve yükseklik korkum tetiklenmişti. Başım çok feci şekilde dönüyordu.
" Neyin var? " diye sordu kulağıma doğru Atilla. Ilık nefesi huylanmama neden olmuştu. Ve Helikopterin yüksek sesinden dolayı bu kadar yaklaşıp, sormuştu. "Yükseklik korkum var" gözlerimi sıkıca kapatım. "Öyle mi? " burnun ucu kulağıma değdi.
Ağzımın içinde mırıldandım cevap olarak. " Tutun bana ve gözlerini hiç açma" dediğinde, bunu bekliyormuşum gibi hemen koluna tutundum Atilla'nın.
Kafasını geri çekti. Bu sefer ben bir şey sormak için ona yaklaştım " Yolculuk çok sürecek mi?" Diye sorarken gözlerimi hâla açmıyodum.
"Biraz" dedi yüzüme. Nedense bana birazdan çok gibi geliyordu. "Anladım" yüzümü uzaklaştırdım ve Atilla'nın sol kolunu çok sıkmamaya dikkat ederek, içimden saymaya başladım.
Birazdan bayılabilirdim.
" Sakin ol güzelim"
Olamıyordum.
" Sakinim" değildim. Atilla yanıma iyice yaklaştı. Sol bacağı, benim bacağıma değmeye başladı. " Ben yanındayım. Hiçbir şey olmayacak. Yüksekte değilde, yerde yürüyormuş gibi düşün, öyle hayalet et" derken dediğini yapmaya çalıştım.
" Olmuyor" kendimi zorlamama rağmen yapamıyordum.
Bunun dememin hemen elim kalbime gitti ve arkasından hiçbir şey duymamaya başladım. Zihnim tamamen karanlığa gömüldü.
🍂
Siirt merkez, hastane
Başımın ucunda konuşan bir çok sesten gözlerimi aralamaya başladım.
" Ay uyanıyor galiba"
"Allah'ım şükürler olsun"
" Ceylin iyi misin?"
" Aklımız çıkıtı be kızım"
Tavandaki parlak ışık gözümü kamaştırmıştı. " Kızlar sakin, kendine gelsin bir önce" diyen Arzu hocanın sesini duydum.
Gözümü tavandan çektim ve başımda duran Duygu, Cansu, Bahar, Serpil abla da, Makbule nine ve Arzu hocada göz gezdirdim tek tek.
Neredeydim ben?
En son helikopterdeyim diye hatırlıyordum. Yavaş bir doğrulmaya çalıştım uzandığım yerden. " Dur, dur kalkma" omzundan tutup beni durdurdu Cansu.
