Merdümgiriz// İnsan içine karışmaktan hoşlanmayan, insanlardan kaçan, kalabalıkları sevmeyen kişi
Öylesine güzel bir gökyüzünün altında bu kadar kötü insan nasıl yaşayabiliyordu?
~Dostoyevski~Çarpıntı ile uyanan Shinobu yatağının yanındaki düğmeye basarak annesini çağırdı. Alarmın sesine gelen Bayan Reina, kızına ilaçlarını verdi ve onu kolundan tutup tuvalete götürdü. Kapısının önünde bekledi ve ses gelmeyince aşağıya kahvaltıyı hazırlamaya kaldığı yerden devam etti.
Bugün hafta sonuydu ve Reina-san diğerlerinin aksine bu sefer birşeyler yapmak istiyordu. Eşi, işe gitmek zorundaydı. Bu yüzden onu plana katmadan birşeyler düşünmüştü.
Bay Ryuji odasında çıkarken karşıdaki odadan da esneyerek çıkan kızının yanına gitti ve hafifçe kolunu omzuna atıp yanağını sıktı.
"Günaydın balım"
Shinobu en huzur bulduğu yer her zaman -ne kadar sevmesede- annesi, ablası ve babasının koynuydu.
Babasının elini sıkarak cevap verdi. Bu "sanada" demekti.
İkisi birlikte aşağıya inip sofraya oturdular.
"Günaydın aşklarımm"
Bayan Reina herzamanki neşesindeydi.
"Günaydın hayatım"
Bay Ryuji her zamanki gibi sevgisini sakin gösterme taraftarıydı.
Ve Shinobu... o her zaman ki gibi... sessiz cevap vermişti.
"Bugün izniniz olursa hayatım, kızımla bir yerlere gitmek istiyorum?"
"Tabii hayatım; garajdakilerden bir tanesini alın, istediğiniz yere gidin, gezin."
Reina-san hafif kıkırdadı ve hemen karşınıda oturan Shinobu'nun elini tuttu.
"Kafanda herhangi bir yer varmı tatlım"
Beden dili ile kendini ifade ederek
"Biraz halsizim. Sakın biryer olsun"
"Tabii, ben herşeyi hallettim bebeğim"
Keyifli bir kahvaltının ardından babası işine geçti. Annesi de kendine ve kızına kahve yapıp oturma odasına götürdü.
"Al bakalım prensesim"
Shinobu kahveyi alıp teşekkür edercesine başını salladı.
"Kahvesinden yudum alır* Diyorum ki bu-"
Zır zır
Zır zır"Ow ablan arıyor!"
Shinobu elindeki kahveden bir yudum alarak ikisinin sohbetini dinlemeye başladı.
"Bir tanemm, dün aramadın meraktan öldüm"
"Ben iyiyim annecim. Dün dersler biraz yoğundu, arayamadım kusuruma bakma"
"Yok bebeğim hiç sorun değil. Sen güzelce derslerine çalış, bizide merak etme"
"Bizim izin haftaya 10 gün. Ben vize iznini hallettim. Babama söylersin uçak biletini halledebilir mi diye?"
"Tabii ki yavrum baban halleder sen dert etme. Hatta ben ona birazdan mesaj çekerim unutmadan."
"Tamam annecim. Shinobu'yu burdan kocaman öpüyorum, kendinize dikkat edin ben arkadaşlarımın yanına gidiyorum"
![](https://img.wattpad.com/cover/366630151-288-k632822.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Geborgenheit || Giyushino
FanficGeborgenheit // Kökeni almancadır. Sevdiğimiz biriyle birlikteyken hiçbir kötülüğün bize yanaşmayacağını bilmenin verdiği güven hissi, huzur Giyuu babasının işleri nedeniyle neredeyse her sene okul değiştirmiştir. Ama bu sefer farklı olarak kuzeni...