The Phoenix Girl (ONGOING)

CHAPTER 42

(UNEDITED)

CHAPTER 42 : She is. . .

THIRD PERSON

GUMUHIT ANG PAGTATAKA SA KANIYANG MUKHA NANG MATAPOS niyang marinig ang salitang 'yon. Mabilis din naman iyong nawala pagkatapos. Lalong tumalim ang titig niya kay Kristallia na ngayon ay namimilipit sa sakit sa hindi niya malamang dahilan. Sobrang sakit sa tainga nang boses nito, pero hindi naman siya nagpatinag at nakatitig lamang sa dalaga. Hindi niya alam kung sinong tao ang nagsalita, pero ang boses nito ay iisa lang, katulad na katulad nang kay Kristallia. Pero ang tono nito ay mayroong pagkademonyo at panlilinlang.

Napaangat ng ulo si Kristallia habang sumisigaw nang malakas dahil sa sakit na kaniyang nararamdaman. May mga luha na ring tumutulo sa kaniyang pisnge dahil do'n. Wala siyang kaalam-alam sa nangyayari sa kaniya ngayon. Pakiramdam niya ay mayroong nasira at natanggal sa loob ng kaniyang katawan na naging dahilan upang magkaganito siya. Nangyari na rin ito kanina sa kaniya. Napakagat na rin siya sa sariling dila.

"You're weird. But I'm not," wika ng reyna sa kaniya. Hindi naman 'yon narinig nang dalaga dahil ang kaniyang isipan ay nasa kaniyang sarili. Lalo siyang lumapit dito kasabay no'n ang pagtaas niya nang kaniyang kamay. Mayroon siyang inilabas do'ng kapangyarihan. Kailangan niya nang tapusin ang buhay nito lalo na't tinanggihan nito ang kaniyang alok. Wala siyang pakialam kung ano ang mangyayari sa kaniya ngayong kasalukuyan. "Rest your soul, and become my butterfly," she whispered while smirking. Inipon niya ang kaniyang kapangyarihan sa kaniyang kamay, nang makuntento na siya ay walang alinlangang idinikit niya ito sa dibdib ng dalaga, ibinaon niya 'yon hanggang sa maglapat ang kaniyang kamay sa balat nito. Isang sobrang lakas na sigaw ang nangyari bago ito tuluyang mawala. Natumba ang katawan ng dalaga sa lapag habang nakabukas ang mga mata.

Filivien fell into the void, each breath becoming heavier and more labored. It was as if something was holding him back, causing him to experience this now. He didn't know what it was, but one thing was certain, delikado ito. Ang kaniyang paligid ay unti-unting bumibigat ang atmosphere, sinusubukan niyang igalaw ang kaniyang mumunting mga pakpak, ngunit tila ba'y ayaw nitong sundin ang kaniyang ninanais, nanatili itong nakasalampak sa mga lupa habang nakabukas.

Fallen Phoenix Girl's breathing grew heavier, a sensation she didn't easily succumb to. Yet now, it weighed upon her. It wasn't the threat of losing her breath, but the realization of her prophecy coming to pass, exerting its effect on her. Tumingala siya ng ulo at tinignan ang kaniyang mataas na kisame, hindi niya makita ang dulo nito dahil sa sobrang kataasan. Bumulong siya, "The end will start, and the beginning will end."

Ilang beses niya nang nabanggit ang katagang 'yan pero hanggang ngayon ay alam niyang mangyayari ito. Mahina niyang kinagat ang kaniyang labi. "When that day will come, she will come," she added, her words dripping with an ominous certainty.

LUMABAS SA PAGKAKATAGO SI CIAYA pagkatapos niyang masaksihan ang ginawa ng kaniyang ina sa kaniyang inaakalang nakatatandang kapatid na babae. Napalingon ang reyna sa kaniya nang maramdaman ang presensya nitong biglang lumabas. Ciaya clenched her fist tightly, gripping her small doll that bore a striking resemblance to the maiden.

"Why did you kill my sister?!" She couldn't help but shout in anguish. Rushing to the lifeless body of Kristallia sprawled on the floor. Niyakap niya ito nang mahigpit saka niya hinawi ang buhok na nakaharang sa kaniyang mukha. Gamit ang kaniyang maliit na kamay ay nilagay niya ito sa tapat ng mata nang dalaga upang isarado ang nakamulat nitong mata. Nanlilisik ang kaniyang matang nilingon ang kaniyang ina. Nakatitig lang ito sa walang buhay na katawan ng dalaga habang may maliit na ngising nakasibol sa likod ng kaniyang maskara. "She deserved it," she answered, taking a step closer to them. "Y-You! If you don't want her anymore, j-just say it! I want a real sister, that's why you don't need to kill her!" she shouted, her hands trembling as they gripped the lifeless Kristallia.