Hande
Zehra içeri girdi bende onu takip ettim. Simgenin yatağına oturdu bende karşısındaki yerimi aldım. Veee evet yine o derin bakışlar. Bu kızın nesi var böyle.
Hande: zehra bi sorun mu var?
Zehra: yani yok ama var
Hande: Güzelim ben hiç anlamdım ya. Daha mala anlatır gibi anlatır mısın?
Ben konuştuğumda yüzünde ufak bi tebessüm oluştu. Ve bu beni gerçekten mutlu etti.
Zehra : Hande hala aklına o geliyo mu? Yani arada sırada nadirende olsa kalbini aklını meşgul ediyo mu?
Bu soru karşısında bi süre konuşamadım sadece zehranın gözlerine bakakaldım.
Keşke bu konuyu hiç açmasaydın be güneş.
Hande : Aklım artık onu hiç istemiyo
Zehra : Peki kalbin o istiyo mu?
Kalbim istiyo mu? İyide bunun cevabını bende bilmiyorum.
Zehra bu soruyu sorduğu anda beni yine bi acıya sürükledi.
Hande : Bunun cevabını bende bilmiyorum güneş.
Yüzüme bakıyo ama bu bakış yine çok farklı kaybolmuş gibi bakıyo. Benim kaybolmuşluğumla oda kaybolmuş gibi.
Hande : Neyse ya boşver sen bu konuyu.
Zehra : Ben gidiyim.
Zehra bi anda kalktı ve ben daha ne olduğunu anlamadan odadan çıktı gitti.
-
Maç bitti ve biz şampiyon olduk şimdide soyunma odasında madalya töreninin başlamasını bekliyoruz. Sonunda kendime geldim gibi hissediyorum mileyle beraber en skorer oyuncular olmuştuk ikimizde takımın hücum yükünü çok iyi bi şekilde sırtlamıştık. Gerçekten çok huzurlu hissediyorum. Gözlerimi kapatıp arkama yaslandım ve hiç bişey düşünmeden takım arkadaşlarımın mutluluk çığlıklarını dinliyorum. Bacağımda bi el hissettiğimde gözlerimi açtım ve tam yanımda duran yeşil gözlere baktım.
Zehra : Hande biz şampiyon olduk ve sen ayakta uyuyosun ya
Hande : Uymuyorumda uzun süre sonra bulduğum huzurun tadını çıkarıyorum diyelim.
Güneşim maç boyunca sürekli yanımdaydı ve derin derin bakmaya devam etti onunla bu konuyu mutlaka konuşacaktım. Çünkü onun bu derinliği benide içine çekiyodu.
Zehra : Hadi gel. Her zaman birlikte olduğumuz gibi bu mutluluktada birlikte olalım.
Onun böyle heycanlı oluşu benide etkilemişti. Elini tutup ayağa kalktım ve bütün bi kutlamada hiç bırakmadım. Onun sürekli yanımda ve bana temas ediyo oluşu beni çok ayrı bi huzura sürüklüyodu. Kendimi hiç olmadığım kadar güvenli ve huzurlu hissediyorum. Kutlama bittikten sonra herkes odalarına gitmişti. Ben ebrar ve mile oturup oyun oynamaya karar vemiştik.
Ebrar : ya mile adam gibi bassana şu tuşlara ya
Mile : oynamaya çalışıyorum işte
Mile düzgün türkçe konuşamadığı için sürekli ingilizce konuşuyoduk. Biz oyunumuza devam ederken zehra yanımıza geldi ve benim yanıma oturdu.
Ebrar : o kadar boş yer var yine gitti oturdu handenin kucağına.
Zehra : yanına oturdum ebrar. Yanına. Ne kucağı ya.
Ebrar : yakında kucağınada oturursun üzülme.
Ebrar yine bizle dalga geçiyo ve hiçte sıkılmıyodu. Sebebini bilmediğim bi şekilde sürekli bizi zehrayla sevgili olacağımızı ve sevişeceğimizi söylemekten müthiş bi zevk alıyo gibi. Hiç susmuyo bu çocuk hiç. Zehra bana yaklaştı ve sadece ikimizin duyacağı şekilde konuşmaya başladı.
Zehra : Sürekli böyle imalar yapması seni rahatsız ediyor mu ?
Hande : Hayır. O da kendi halinde böyle eğleniyo. Ne diyebilirim ki. Peki seni rahatsız
ediyo mu ?
Zehra bi an için sustu ve sadece gözlerime odaklandı benden bişey bekliyo gibi bakıyodu.
Zehra : Benide rahatsız etmiyo ama bazen düşünüyorum.
Anlamamış gözlerle bakmaya başladım ona bu cümlenin bi devamı olmalıydı.
Hande : Neyi düşünüyosun ki ?
Zehra : Ebrarın söylediği gibi ilerde sevgili olsak birbirimize aşık olsak nası olur diye düşünmüyo değilim.
Söylediği şeyle şok olmuş gibiydim. Gerçekten kalbimi şaşırtamayı ve aklımı karşıtırmayı başarmıştı. Bi süre daha konuşmayacağımı anlamış olmalı ki tekrar girdi konuya.
Zehra : Tabi bu olması imkansız bi durum yani senin bana aşık olman bizim birlikte olmamız imkansız. Neyse ben odaya çıkıyorum.
Benden kaçmıştı ve bu imkansızlık olayı galiba beni biraz üzdü. Daha önce zehrayla birlikte olmayı hiç düşünmemiştim hayal etmemiştim. Ama şimdi bi anda olmamız imkansız diyince galiba gerçekten üzüldüm. Bu duygu hoşuma gitmedi. Hemde hiç gitmedi.
Ben bunları düşünürken aradan iki saat geçmişti ve artık ebrarında mileninde uykusu gelmişti.
Hande : Karşımda esneyip durmayın hadi kalkın gidip yatalım daha sabah antrenman var
Ebrar : Yok illa hatırlatacak. İyice kaptanlığa alıştın sen eda ablaya şikayet edicem seni.
Ebrarın dediği inanılmaz komiğime gitmişti
Hande : ne diye şikayet edecekmişsin beni bi söyle lütfen
Ebrar : Orasını sonra düşünücem şuan geçerli bi sebep bulamadım birden
Hande : Tamam sen düşün. Daha sonra şikayet edersin. Hadi odalara.
Odalarımıza dağıldık. Yatağa yatmamın üzerinden 1 saat geçti ama benim aklımdaki yeşil gözler uykuma büyük bi engel olarak orda duruyolar. Kalktım çıktım balkona etrafı izlerken sahilde zehranın tek başına oturduğunu gördüm. Yanına gitsem mi diye düşünürken kalbim sanki gitmezsem durucakmış gibi sıkışmaya başlamıştı. Aşağıya gittim ve tam arkasında durdum. Beni üzüp rahatsız eden soruyu direkt sordum ona.
Hande : Neden imkansız ?
