Zehradan
Beni bıraktı ve salihayla dışarı çıktı ya. Beni burda tek başıma bıraktı. 3 saat oldu hala gelmediler. İnsan bi mesaj falan atar ya en azından. Bunda oda yok. Kalas tam bi yontulmamış odun. Ama varya o bi gelsin mahvedicem onu. Salihaya ne demeli o zaten başlıbaşına bi gıcık.
Ebrar : Zeze yeter da bi suratımıza bak.
Ebrarın konuşmasıyla kendime geldim şuan. Odada bütün takım vardı ve ben oturmuş yeri izliyordum sabahtan beri. Vallahi baladın bitiricek beni.
Zehra : Kusura bakmayın cidden bugün uyuyup uyandım ondan galiba biraz dalgınlaştım.
Eda : Yok canım da sen gerçekten iyi misin rengin sarardı zehra.
Sadece sararmasına dua etmek lazım şuan.
Zehra : İyiyim iyiyim hiç bir sıkıntı yok.
Beni başlarıyla onayladılar ve sohbetlerine devam ettiler. Gerçekten de son dönemde düşündüğüm tek şey hande olmuştu. Artık gelsin ya. Bende uzun uzun tribimi atayım.
Handeden
Susmuyo. Asla ama asla susmuyo. Küçükken annesinin elife alıp ona almadığı şekere kadar anlattı ama hala anlatıyo. Ya bir yandan zehrama gitmek istiyorum. Diğer yandanda salihayı üzmek istemiyorum. Acil bişey olamsı lazım. Bizim artık gitmemiz lazım.
Saliha : Ya hande sen şuanda birini seviyor musun ?
Ne
Hande : Saliha ben özel hayatımı konuşmayı tercih etmiyorum.
Saliha : Peki ben anlatsam. Dinler misin ?
O kadar garip bi şekilde söylemişti ki. Sanki çok büyük bi acı çekiyormuş gibi söylemişti. Bi dakika ya gerçekten çok acı çekiyosa. Kim üzdü benim takım arkadaşımı ya.
Başımla onayladım onu. Sadece susup onu dinlemeye başladım büyük bi merakla.
Saliha : Biliyo musun ben 5 yıldır birine çok aşığım. Ama o beni hiç görmedi. Varlığımı hiç hissetmedi. Bir gün olsun bana umut vermedi. İlk başlarda hayrandım. Başarılı, güzel, çekici, samimi, merhametli, küçücük kalbiyle bütün güzel şeyleri içine almış biri. Bu dünyaya etrafındakilere mutluluk huzur versin diye gelmiş gibi. Ben ona aşık olduğumu anladığımda o kadar kızdım ki kendime. O kadar vazgeçmeye çalıştım ki. Yapamadım. Gözümün önünde başkasını sevdi. Ben acaba benide öyle sever mi diye düşüne düşüne aşık oldum ona. Sürekli onun yanında kalbimi susturmaya çalışıyorum. Çünkü bir kez olsun duyarsa sonsuza kadar kaybederim onu. Uzaktan bile sevmeme izin vermezler.
Gözerli dolmuştu. Gerçekten içindekileri söylerken azap çekiyodu. Kimdi ona böyle hissettiren. Tanımadan bilemden o kadar öfkelendim ki ona. Kardeşim gibi gördüğüm birini bu kadar üzmüş olması benimde canımı yakmıştı. Salihanın ilk defa korktuğunu gördüm hissettim.
Hande : Sana bu kadar acı veriyosa hala niye onu kaybettmekten korkuyorsun. Belki o olamasa her şey daha güzel olur. Daha mutlu olursun.
Saliha : Ben onu gördüğümde içimde açan çiçek bahçesinden çok mutluyum. Bakışları beni görmesede o kadar güzel ki. Belki ilerde olur. O da sever beni.
Hande : Eminim ki senin çiçek bahçene gelecek ve sonsuza kadar açacak.
Gözleri kızarıyordu. İçinde tutuyodu gözyaşlarını. Acı çekiyodu. Onu korumak istiyorum. Ama sevdiği kişi her kimse böyle bi sevgiyi görse hiçbir şey düşünmez gelirdi ona.
Salihaya üzüldük ya bence oda sevdiğine kavuşamıyo.
Sizce nasıl gidiyo okumak istediğiniz bir sahne varsa fikirlerinizi bekliyor olacağım.
Herkese iyi okumalar.
