ikinci sans

4.bölüm

Kendi kendime gök yüzün de ki aya bakıyorum saat gece 11.59 yeni güne bir dakika kaldı , yıldızlara bakarak
" İyi ki doğdum ben " dedim sesim gecenin karanlığın da sadece bir fısıltı gibi çıktı , saat 12 yeni güne geçtik doğum günüm bitti.

                ꕥ ꕥ ☀︎︎ ꕥ ꕥ

  Bir şeyin sizi rahatsız ettiğini biliyor musunuz ama ne olduğundan emin değil misiniz? Ben de öyle bir his var. Bir aydır Sasuke'yle "çıkıyorum" ve doğruyu söylemek gerekirse çok sinirlendim, çocuk tüm zamanını okuyarak, müzik dinleyerek ve resim çizerek geçiriyor, bundan daha sıkıcı ve monoton insanları hiç görmemiştim.

Cidden bazen  bu kadar sıkıcı biriyle evli olmayı hayal edemiyorum, geçen gün takım elbiseleri denemeye gittik ve o sadece etrafına baktı ve bir şeyi işaret etti. denemeden falan takım elbise, nedir bu? Bu adamın bir çocukluğu yok muydu? Ben küçükken, ne zaman giyim mağazalarına gitsem, arkadaşlarımla giyinme oyunu oynardık ve birinden diğerine daha eğlenceli bir görünüm yaratırdık. Mağaza satıcısı onu denemesi konusunda ısrar etmek zorunda kaldı (ve her ne kadar itiraf etmekten nefret etsem de, Sasuke çirkin olmaktan başka her şey olabilir, takım elbiseyle gerçekten çok iyi görünüyor)

Birlikte geçirdiğimiz bu süre boyunca Sasuke'ye biraz eziyet etmeye karar verdim, belki bu yüzden yoruldum çünkü  en sevdiğim eğlencelerden biri olduğu için çok zor olmadı ama sanki hiç de öyle değilmiş gibi ne yaparsam yapıyım  umursamıyor . Gerçekten sinirlendiği tek an benim o aptal eskiz defterini çaldığım zamandı, sadece dalga geçmek içindi ama bana saldırdı ve not defteri göl  düştü.  tuhaf bir şekilde, defteri almak için kıyafetleri ve her şeyiyle göle gitti. Bunun amacı nedir anlamıyorum, o zengin ve istediği kadar defter ve çizimler alabilir. onlar sadece karalamalar, daha sonra başkalarını da yapabilir, onun tuhaf tarzını asla anlayabileceğimi sanmıyorum

Korkulan düğün tarihi yaklaşıyor ve işler kontrolden çıkmaya başlıyor, düğünüm okulda ana konusu haline geldi, koridorlarda şakalar yaygın olduğundan Sasuke için de işlerin pek kolay olmadığını düşünüyorum ve belki de Bunun sorumlusu kısmen benim, çünkü onun doğum gününü unutmuştum ve onu tebrik etmeye ancak üç gün sonra gittim çünkü ailem benden bunu istedi, yalan söylemeyeceğim, belki de bu benim hatamdı, sonuçta ona söylemeliydim en azından doğum günün kutlu olsun ama kahretsin, bir İndirim vardı ve Berbat bir hafızam var, bu benim hatam değil ve o bunu umursamıyor bile.

Düğünümüz önümüzdeki hafta Ocak ayında olacak, bu da benim çok az zamanım kaldığı anlamına geliyor ve bu berbat bir şey, ailem noal için bir parti verecek ve tüm arkadaşlarım ve aileleri gelecek ve tabii ki Sasuke de gelecek, yaptığımız her şeye rağmen biraz daha yaklaştım, belki zorunlu bir arada yaşama yardımcı oldu

Arkadaşlarım ve ben renkli kartlar yapmak için kütüphaneye gideriz, biliyorum bu biraz çocukça görünüyor ama çocukluğumdan beri hep edindiğim bir alışkanlık ve buraya taşındığımda bunu arkadaşlarımla yapmaya başladım, her zaman yaparım onlar için ve yaşadığım diğer şehirlerdeki arkadaşlarım için kartlar, anne babam ve kuzenlerim için de yapıyorum, şimdi kütüphanenin önünde sakura'nın ısrarı üzerine bize katılacak olan sakura ve  Sasuke'yi bekliyorum

Kafedeki toplantıdan beri esmerden hoşlanmışa benziyorlar, evet biliyorum tuhaf ama ne yapabilirsin ki, değil mi? Bundan sonra grup onu her zaman toplantılarımıza davet eder ama çoğu zaman reddeder, sonunda geldiklerinde kartları yapmak için gerekli tüm malzemelerle birlikte kütüphaneye gideriz, köşedeki bir masayı alırız her şeyi masaya yayarız

(Sasuke) - tam olarak ne yapmam gerekiyor?

Herkes ona hayretle bakıyor

(Naruto) - Hiç kart yapmadım derken neyi kastediyorsun? Hangi gezegende yaşıyorsun?

(Sasuke) - evet yaptım ama en son hâlâ küçükken yapmıştım, nasıl yapılacağını hatırladığımdan emin değilim

(Hinata) - tamam Sasuke-kun, bu kartı senin için özel olan biri için yapmalısın, onu istediğin gibi dekore edebilir, metinler, cümleler ve çizimler ekleyebilirsin...

Hinata sanki arkadaşına en sevdiği oyunu öğreten bir çocukmuş gibi her şeyi animasyonlu bir şekilde anlattı. Sasuke hafifçe gülümsemeden önce bu fikir üzerinde biraz düşünmüş gibiydi, bu mutluluktan ya da üzüntüden kaynaklanan bir gülümseme değildi, aslında bunun neyle ilgili olduğunu çözemedim.

(Sasuke) - Sanırım kime kart yapacağımı biliyorum

Nedense bu cümleden biraz rahatsız oldum ama görmezden gelmeye karar verdim, çok da büyütülecek bir şey olamazdı.

Saatler geçti ve neredeyse herkesin kartları hazırdı, dedim neredeyse, Sasuke bir sürü kağıt ve yapıştırıcıya batmış olduğundan, aynı anda birkaç şey üzerinde çalıştığı için yaptığı kartları zar zor görebiliyordu,

(Shikamaru) - beyler, gitmem lazım

(Herkes) - güle güle Shika

(Neji) -Bizim de gitmemiz lazım, geç oldu

Hinata kız arkadaşını öptü ve gitti, ben kalkıp gitmeyi düşünüyordum ama sanırım Sakura düşüncelerimi okudu ve bana öldürücü bir yüzle baktı.

(Naruto) - bana öyle bakma, yorgunum ve eve gitmek istiyorum

(Sakura) - ama sen gerçekten bencilsin, nişanlının işini bitirmesini beklemenin bir zararı yok

Acı çekiyordum, tam olarak Sasuke'nin gecikmesi yüzünden değil, şu anda işler normalden daha karmaşık görünüyor, hala her şeyi işliyorum ve bazen düşunmeden konuşmuyorum

(Naruto) - onu getirmek isteyen sendin, ben değil, bana kalsa düğün bile yapmazdım, yoksa bu talihsizlikte birisinin bana seçim şansı verdiğini mi düşünüyorsun? Elbette. Adam o kadar tuhaf ki eminim babası bile onu istemiyordur bu yüzden onu bana doğru itiyorlar.

Yüzüm hemen şok oldu ve ne kadar büyük bir saçmalık söylediğimi fark ettim, zalim olduğumu biliyorum, bunu söylememeliydim ve bu saçmalığın nereden geldiğini bile bilmiyorum, zamanla Sasuke'nin bunu yapmadığını fark ettim. Babalarıyla pek iyi anlaşamıyorlar, daha çok konuşan iki yabancıya benziyorlar ama ben bu konuya hiç karışmadım ve bu konuda şaka da yapmadım sonuçta şakaların bile sınırları var ama şimdi Sakura'nın korkmuş yüzüne bakınca anlıyorum ki fena halde berbat durumdayım, evet Sasuke ile her zaman dalga geçiyorum ve o da çoğu zaman buna kayıtsız kalıyor ama
Sasuke'ye döndüm yüzündeki ifadeyi görünce olduğum yerde donup kaldım, elinde kalem hâlâ vardı ve bana bakıyordu. siyah gözleri bulutlu ve bulanıktı, ruhu bedeninden ayrılmış gibi görünüyordu

(Naruto) - SASUKE, kahretsin üzgünüm gerçekten üzgün , sasuke  hey bana bak

Beni tam olarak duymuyor gibiydi ve sesimi takip etmeye çalıştı, işte o zaman endişelenmeye başladım, yüzünü tuttum ve doğrudan gözlerinin içine baktım, bana bakıyordu ama sanki bakmıyordu.

(Naruto) - Sakura kendine gel artık bana yardım et!

Onu çağırdığım da sakura sonun da transtan çıkıp  bana yardım etmek için koştu.

             𖧷 𖧷 ☾︎ 𖧷 𖧷

« Sasuke »

Naruto  söyledikleri zihnim etrafımda dolanıyor bunu biliyorum elbette herşeyin farkındayım peki şuan hissettiğim bu yoğun acı ne , etrafımda ki  sesleri bulanık , sadece anlaşılmaz uğultulara dönüştü nefesim düzensizleşti ve görüşüm bulanıklaştı, bu acı verici bir duygu, etrafımdaki insanları ve bir şeyleri görüyorum ama hiçbir şey yokmuş gibi görünüyor gerçek sanki bir rüyanın içinde sıkışıp kalmışım gibi, naruto bana yaklaşıyor, özür diliyor ama mantık yürütemiyorum ya da cevap veremiyorum ona bakmaya çalışıyorum, bir şeyler söylüyor ama anlamıyorum, yüzümü tutuyor Tenimde dokunuşlarını hissediyorum, Sakura görüş alanıma girer girmez korkmuş görünüyorlar

            ᯽ ᯽ ☕︎ ᯽ ᯽

Sonraki bölüme devam et
     Oy kullanmayı unutmayın