CHAPTER 4

132 5 1
                                    

[CHAPTER 4]

PINAGMASDAN ko sya tumutulo ang pawis sa pinsgi nya napalingon sya sakin at ngumiti ng marahan.

"Damn! I’m tired!"saad nya at umupo sa damo hindi ko alam kung nasaan kami basta napapalibutan kami ng mga bulaklak tulad ng nakikita ko sa mga parke sa tuwing natutulog ako doon.

"Anong sinabi nya sayo?"tanong nya lumuhod ako sa harapan nya.

"Mga bebe na naghahalikan"nakangiting saad ko kumunot ang noo nya hanggang sa napahilamos sya ng mukha.

"Kung ano-ano nalang ang tinuturo sayo ni Manang sa dami-dami na pwedeng ipangalan sayo Pepay pa"ngumiti lamang ako.

"Sabi nya kasi Pepay and pangalan ko dahil wala akong panty tulad ngayon"sabay bukaka ko sa harapan nya, nanlaki ang mga mata nya agad din syang tumalikod sakin at rinig ko ang mga malulutong nyang mura.

"Okey kalang ba?"tanong ko, napatampal sya sa noo nya hindi sya makatingin sakin. Inayos ko ang pang-upo ko.

"Nasaan na yung mga panty na binili ko para sayo?"ngumiti ako ng tumingin na sya sakin.

"Nilabhan"

"What?"

"Lahat?"tanong nya ulit.

"Lahat"saad ko sabay palakpak ko, sumandal sya sa pader at pilit na ngumiti.

"Galit ka?"tanong ko, kahit hindi pa ako tumatagal sa poder nila ay marami na akong natutunan alam ko narin kahit papano mabasa ng mga emosyon ng mga tao.

"Hindi! Hindi ako galit mabuti pa tuturuan kita!"saad nya bigla naman ako nakaramdam ng tuwa.

"Anong ituturo mo sakin?"nakangiting tanong malalim syang mag-isip hanggang sa ngumiti sya.

"Mga bagay na hindi mo alam"muli akong nagpalakpak.

"Salamat Trojan"nagulat sya sa sinabi ko kinulong nya ang magkabilang pisngi ko sa mga mainit nyang palad.

"Uulitin mo"kumunot ang noo ko sa sinabi nya.

"Call my name again?"kumikinang ang mga mata nya habang sinasabi ang mga salitang iyon. Tinignan ko lang sya dahil hindi ko maintindihan ang sabihan.

"Pepay ibig kung sabihin tawagin mo ako ulit sa pangalan Trojan"tumango ako sa sinabi nya.

"Trojan"bigla nyang pinisil ang magkabilang pisngi ko.

"Damn so fucking cute!"hindi ko maintindihan ang mga iyon pero ngumiti nalamang ako. Hinila nya ako para mapatayo kaming dalawa.

"Ano pa pwedeng gawin natin?"muli syang napag-isip pinagmasdan ko lamang sya.

"Alam ko na what about mamasyal tayo sa dagat malapit lang yun dito"tumango ako sa kanya gusto ko iyon.

"Let’s go"napatingin ako sa kamay naming magkahawak napahawak ako sa dibdib ang lakas ng kalabog non hindi ko alam kung bakit.

"Sir saan kayo pupunta?"tanong ni manang humigpit ang hawak ng kamay ni Trojan sakin.

"Mamasyal lang kami sa dagat"kumunot ang noo ni manang at piinagmasdan ang kamay naming dalawa na magkahawak.

"Mamasyal? Baka meron lang kayong gawing masama Sir kay Pepay"mukhang inaasar sya ni manang.

"Manang masyadong madumi ang nasa isip mo"tumawa si manang.

"Sir marami na kayong dinala na babae sa dagat at sigurado akong tinira nyo ang mga iyon"

"What the fuck"mukhang mura iyong sinabi nya dahil paulit-ulit nya iyon sinabi.

"Iba si Pepay hindi ko yun gagawin"seryosong saad ni Trojan mukhang nasasanay na akomg tawagin sya pangalan nya.

"Baka lang naman sir bata pa si Pepay at birhin baka kasi-"hindi natapos ni manang ang sasabihin nya ng magsalita si Trojan.

"Enough manang pwede bang asikasuhin nyo nalang yung paglilinis sa mansion at pagluto ng pagkain dahil hindi naman kami tatagal doon ni Pepay gusto ko lang ipakita sa kan nya ang tanawin doon"mahabang saad ni Trojan tumango-tangon si manang bumaling ito ng tingin sakin at bumulong sa tainga ko.

"Mag-iingat ka kay sir magaling pa naman yan gumiling baka ilang buwan kang hindi makalakad"

"Manang"suway ni Trojan natatawang umalis si Manang.

"Ang matandang yun"liningon nya ako at muling kinulong ang dalawang pisngi ko.

"Wag kang maniniwala sa pinagsasabi ni manang"

"Alin yung magaling kang gumiling?"nakangit kung tanong muli na naman syang nagmura.

"Nevermind Pepay let’s go"at muli akong hinila sinakay nya ako sa kotse medyo hindi pa ako sanay dahil nahihilo ako, pinikit ko nalamang ang mga mata ko para mawala ang hilo na nararamdaman ko. Naramdaman ko na merong humawak sa kamay ko kaya naman dinilat ko ang mga mata ko si Trojan iyon. Seryoso syang nagmamaneho habang ang isa Nyang kamay ay nasa manibela ang isa ay nasa kamay ko.

"Malapit na ba tayo?"napalingon ito sakin at tumango.

"Malapit na"napatingin ako sa harapan tanaw na tanaw ko ang dagat hindi ito ang unang beses na pumanta ako ng dagat siguro ito ang pangalawa. Binuksan nya ang pinto at muling hinawakan ang kamay ko naglakad kami na magkahawak parin. Sobrang ganda ibang-iba ito sa napuntahan ko, asul ang karagatan at malakas ang hampas nito. Napatingin ako sa mga paa ko nababalutan na iyon ng buhangin. Salamat kay manang dahil marami na akong nalaman at pakiramdam ko ay nagiging normal na ako.

"Doon tayo"saad ni Trojan at tinuro ang isang mallit na kubo patakbo kaming lumapit sakin. Tawang-tawa ako dahil muntik na syang humiga sa buhangin. Nang marating naming ang kubo ay binuhat nya ako na ikinagulat ko dahil isa lang upuan doon at sa ibabaw ng lamesa nya ako pinaupo pinagmasdan nya ako ng sobrang tagal ngumiti lamang ako.

"Pepay"tawag nya sa pangalan.

"Bakit?"

"Wala"sabay iling nya bigla nya hinubad ang suot Nyang damit dahilan para lumantad sa harapan ko ang dibdib ko hindi ko alam kung bakit tumaas ang dalawa kung kamay para haplusin ang dibdib nya.

"Talagang magkaiba talaga ang dibdib ng lalaki at babae"namamangha kung saad.

"Bakit naman?"paos na saad nito.

"Kasi yung akin mukha daw siopao sabi Manang pero yung sa likod parang pader matigas hawakan mo"sabay kuha sa kamay nya para ipahawak sa dibdib ko. Nagtaka ako ng makita ang gulat nito at pamumula ng buong mukha siguro nagulat sya dahil tama ang sinabi ko na magkaiba ang dibdib naming.

"Hindi lang yun dahil magkaiba din yung nasa pagitan ng hita natin sayo merong mahabang buto at may dalawang bilog tulad sa lato-lato at yung sakin ay may hiwa sa gitna at merong maraming itim na buhok bakit ganun Trojan?"tanong ko nakalimutan ko kasing itanong ito kay manang kung bakit magkakaiba ang katawan ng tao. Napalunok sya at tinanggal ang kamay Nyang nasa dibdib ko.

"Ganun talaga yun babae ka at ako lalaki"napanguso ako hindi ko parin mintindihan.

"Hindi ko parin maintindihan"mahina syang tumawa namumula parin ang mukha nya.

"Hindi pwede magkaparehas ang lalaki at babae dahil lalaki ang nagbibigay ng daan para mabuntis anng bababe at sa ganun ay darami ang tao"

"Ibig mong sabihin pagnabuntis moa ko ay maraming tao ang lalabas sa tiyan ko?"

"Shit Pepay ang hirap ipaliwanag"sabay gulo nya sa buhok nya.

"Basta pagnabuntis ka merong lalabas na bata at yun ang magiging anak mo"tumango ako at mamalim na nag-isip.

"Paano mabuntis?"

"It’s complicated ibig kung sabihin mahirap explain"

"Kung nahihirapan kang sabihin sakin o di demo mo nalang sakin kung paano ako mabuntis para may ilabas akong bata at marami na kaming Pepay"natutuwa kung saad laglag ang panga nya sa sinabi ko.

"Sige na Trojan"pangungulit ko sa kanya tumalikod sya sakin at naglakad palayo sakin ng kunti sunod-sunod syang nagmura.

Demo lang naman kuripot!

MoonLoverPrincess

SHE'S A TROUBLEMAKER [MAID SERIES 3]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon