Bizimkiler yan yanaa
*Aleyna*
Nefise-Hilmicem, Berna-Batuhan a karşı yarışacaktı. Çekimlere ara verilmişti. Benchte otururken gözlerim ilerdeki ikiliye kaydı.
Nefise ve Berna gülerek konuşuyordu. Nefise eliyle Bernanın gözünün üstüne düşmüş saçlarını kenara çekti. Birbirlerine çok güzel bakıyorlardı.
Kıskançlıkla onları izlemeye devam ettim. Bernaya sinirle bakıyordum. Şimdi ise Nefisenin elini tutmuş okşuyordu.
Sinir ve üzüntüyle benchten kalkıp uzaklaştım. Kimsenin beni göremeyeceği bir yere gidip oturdum.
*Nefise*
Oyundan önce Bernanın yanına gidip onu kontrol etmek istemiştim. Ona zarar verdiğim için hala üzgündüm.
Benche geri döndüğümde Aleynanın olmadığı fark ettim
Nefise: Aleyna nerede?
Yunus: Bilmiyorum kalkıp gitti
Oyun başlamak üzereydi ve Aleyna hala yoktu. Merak edip onu aramaya başladım.
Merve: Nefise oyalanma senin oyununda sıra
Bütün alanı kontrol etmiştim ama bir türlü bulamamıştım. Tam geri dönecekken ağaca arkasını yaslayarak oturmuş olan Aleynayı gördüm.
Sessizce yanına yaklaştım. Duyduğum sesle hiç hoşnut olmadım. Aleyna ağlıyor muydu?
Yavaşça yanına çöktüm ve elimi omzuna koydum. Aleyna aniden geldiğim için korkup hızla bana döndü
Nefise: Aleyna?
Aleyna yüzünü silip önüne döndü
Aleyna: Ne istiyorsun Nefise
Nefise: Seni göremeyince merak ettim iyi misin?
Aleyna: Seni ilgilendirmez
Aleyna ayağa kalkıp gidecekken onu bileğinden tutup aşağıya çektim.
Dengesinin bozulmasıyla üstüme düştü. Benimde dengem bozulduğu için yerde sırtüstü yatıyordum. Aleyna ise benim üstümdeydi.
Dudaklarımız birbirine çok yakındı. Nefesini yüzümde hissetmek beni heyecanlandırıyordu. Birimiz ağzını açsa dudaklarımız birbirine değecekti.
*Aleyna*
Nefisenin beni çekmesiyle bir anda kendimi yerde ve Nefisenin üzerinde buldum. Sanki az önce olanları unutmuşçasına kalbim hızla atıyordu.
Aleyna: Nefise..
*Nefise*
Aleyna fısıldayarak konuşmuştu. Nefesi dudaklarıma çarpıyordu. Onun kalbinin de hızla attığını göğsümde hissedebiliyordum.
Sadece gözlerinin içine bakıyordum. Göz bebekleri heyecandan titriyordu.
*Aleyna*
İstemeyerek de olsa ellerimi yere koyup kendimi Nefisenin üstünden çektim. Ama Nefise hala bileğimi bırakmıyordu.
Nefise: Aleyna konuş benimle.
Fısıldayan sesi kulaklarımı dolduruyordu. Kendimi ona karşı kaptırmamaya çalışıyordum. Hala sinirliydim çünkü.
Aleyna: Önemli bir şey değildi boşver
Nefise hiç ikna olmamış gibi bana bakıyordu.
Bir anda elini belime dolayıp beni kendisine çekti.
Nefise: Emin misin? Benimle konuşabilirsin
Ayağa kalkıp kendimi Nefiseden çektim. Çok sıkı tutmadığı için kolayca kalkabilmiştim.
Aleyna: Eminim.
*Nefise*
Aleyna kendisini benden kurtarıp benche döndü. Bir süre öylece durup arkasından baktım. Benimle konuşmasını istemiştim.
Ayrıca Aleynanın üstüme düştüğü anı hatırladıkça sıcaklıyordum.
Birinin bana seslenmesiyle kendime geldim
Hilmi: Nefise nerdesin hadi oyun başlıyacak!
Hilminin yanına gidip parkurun başına geçtik.
*Aleyna*
Az önce olanlara inanamıyordum. Nefise parkura çıkarken ben benchte kendime gelmeye çalışıyordum.
Nefisenin oyununu izlemeye başladım. Berna hala çok yakın davranıyordu. Bıkmıştım artık. Sonra kendi kendime düşündüm. Bana ne oluyordu? Nefise benim neyimdi de ben onun hakkında böyle düşünebiliyordum?
Oyuna geri döndüm. Hilmi ve Nefise kazanırsa oyunda bitiyordu. Artık bitsin istiyordum. Çünkü hem mental olarak hem fiziksel olarak bende bitmiştim.
Nefise bayrağı önce kaldırdı. Hilmicem de önde gelmişti. Atışlara 3-4 saniye erken başladılar. Hilmicem ve Batuhan kendilerine ait kısımları bitirmişti. Nefisenin de Bernanın da son bir atışı kalmıştı.
Nefise sona kalınca biraz hızlı atıyordu. Atış çizgisine yaklaşıp Nefiseye doğru konuşmaya başladım.
Aleyna: Nefise sakin ve yavaşça al hadi kızım sayı senin!
Nefise atışa gelirken bana baktı ve göz göze geldik. Geldiği gibi beni duyduğu belli olacakki yarım saniye bekleyip atışını yaptı. Oyunu kazanmıştık.
Nefiseye doğru koşup kendimi onun kollarına bıraktım. Tüm takım olarak sevindiğimiz için yaptığım göze çarpmazdı.
*Nefise*
Atışa gelirken Aleynanın sesiyle ona baktım. Gözlerinin derinlerine baktıktan sonra kazanmam gerektiğini iliklerime kadar hissettim. Ve sonunda kazanmıştım.
Atışım bittiği gibi Aleynanın bana doğru koşması bir olmuştu.
*Aleyna*
Ellerimi Nefisenin beline doladım. O ise kollarıyla beni sıkı sıkı tutuyordu.
*Nefise*
Aleyna belime sarıldığı için kollarımla onu sıkı sıkı tuttum...
Ayyy arkadaşlarrr ben bölüm atmayı unutmuşum yaa Yalnız o birleşme neydi öyleee biz Alnef moment beklerken Berna Nefiseye aşkını ilan etti resmen ahqgauahah Neler oluyor nelerrr Hayaller Alnef hayatlar Nefber gerçi hiç fark etmez orası ayrı aıqkdowşdl
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ALNEF/Enemies to Lovers...
Fiksi PenggemarAdada nefretle başlayan ama zamanla aşka dönüşen bir hikaye...