Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
˚ ༘ ೀ⋆｡˚°❀⋆.ೃ࿔*:･ Eğlence
˚ ༘ ೀ⋆｡˚°❀⋆.ೃ࿔*:･
"Uff, makyajım bozuldu." Elimdeki maskarayı tekrardan kirpiklerinin üzerinden geçirdim ve daha kalın gözükmesi için çabaladım. O aptal kızı rezil etmek için güzeller güzeli makyajımın ve saçımın bozulmasına izin vermiştim. Uff, her bir makyaj malzemesi Satoru'ya en pahalısından aldırmıştım oysaki.
"Sen..." Dedi Satoru. Aynadan, kollarını göğüsünde birleştirmiş ve beni izleyen Satoru'ya baktım. "Gerçekten inanılmazsın. Sakin kalıp, kurban rolünü oynadın. Çoğu kişi bunu yapamaz."
"O aptal gibi sinir krizi geçirmeyeceğim kesindi zaten. Kendisinin deliler hastanesinde tedavi olması gerekiyor." Elimdeki maskarayı çantamın içine attım ve önünde pozlar vermeye başladım. Her zamanki gibi çok güzelim.
"Onlardan çok nefret ediyorsun değil mi? Tamam nefret et de, boşver artık onları. Sonuçta anlaşmamızın sonunda onlardan çok daha fazla paran olacak. İntikam almak iyi bir fikir değil." Gözlerimi kısıp, Satoru'yu süzdüm.
Ardından, yerimden ona doğru yürüdüm. "Söylesene, Sato-chan..." Adım adım ona yaklaştım. Elimi bacağına koydum ve yavaşça yukarıya doğru kaydırmaya başladım. Sıcak nefesim onun kulağına vuruyor ve titretiyordu. "Eğer ben... Seninle aynı bu şekilde konuşup..." İşaret parmağımla pantalonun üzerinden erkekliğini okşadım.
"Malum yerlerini okşasam, azmaz mısın, yoksa azar mısın?" Yüzümü boynuna yaklaştırdım. Adem elmasının oynamasından yutkunduğunu farkettim. Yüzümdeki sırıtış yayıldı. Erkekler gerçekten kolay varlıklardı. Küçücük bir hareket ve minnacik bir sözle...
Parmağımı sertliğe bastırdım. Sırıtmam dahada genişledi. Sertliğin üstünde daireler çizmeye başladım. "Yada belkide..." ağzımı açıp ona dilimi gösterdim. "Seni ağzımın içine alıp, darmadağın mı yapsam?"
Satoru, ağır ağır nefesler alıp verirken, şaşkınlıkla küçülmüş mavi gözleriyle bana bakıyordu. Sevimli...
"Neyse!" Cebindeki sigara ve çakmağı alıp, dışarı doğru yürümeye başladım. "Ben 1 tane sigara içeyim. Malum insanı oruspuları unutturuyor." Hafif bir melodi tutturarak ilerlemeye başladım. Satoru ise kafası karışmış şekilde gözlerini kırpıştırarak yere çömeldi ve nefes nefese yere çömeldi. Onun bu sevimli haline gülümseyerek yoluma devam ettim. Sigaramı en yakın olan balkonda içip hızla parti salonuna döndüm.
Parti salonuna girdiğim an, endişeyle arkadaşlarıyla konuşan sevgili kayın validemin bakışları bana döndü. Hızla yanıma koşmak için hareket etti. Ellerimi ellerinin arasına aldı.
"Tatlım, nasıl hissediyorsun? Daha iyi misin?"
Bayan Gojo'nun bu endişeli haline gülümsemeden edemedim. "Teşekkürler, anneciğim. Şimdi daha iyi hissediyorum." Herhangi bir kan bağımız olmamıza rağmen, bana tıpkı annemmiş gibi davranıyor.
