Radio

5. Terwijl ik op mijn zolderkamer liedjes voor d'r schreef

Matthy

Sinds gisteren zijn we begonnen aan de bankzittersvideo en we blijven een hele week in dit vakantiehuisje. Het vakantiepark heeft ons uitgenodigd en tegen een gratis week vakantie zeg je natuurlijk geen nee. We hebben al een hele hoop gefilmd en we hebben nu even een rustmomentje. Nou ja, voor mij een rustmomentje. De jongens zijn beneden met elkaar aan het dollen, maar ik ben naar de zolder gegaan. De jongens weten dat ik af en toe een momentje nodig heb, omdat ik het anders echt geen hele week vol houdt. Daarom laten ze me nu ook even, zodat we zo kunnen gaan barbecueën en nog wat dingen kunnen opnemen.

Ik kijk om me heen op de zolder. Het is best een kleine zolder, maar dat is ook logisch, want het is een vakantiehuisje. Het is eigenlijk al luxe dat dit een zolder heeft. Dan zie ik een soort radio staan. Ik probeer hem aan te krijgen, maar dat blijkt niet zo makkelijk. Net op het moment dat ik het wil opgeven komt er geluid uit. Ik hoor de klanken van mijn favoriete liedje. En Amy's favoriete liedje. Ons favoriete liedje. Toen ik jong was had ik daar nog een plaatje van. En ze draaien het nu weer helemaal plat. Het liedje dat we luisterden toen we in de auto waren. Op weg naar het grote Amsterdam. Nu ze daar woont zullen we elkaar veel minder zien. Als je in hetzelfde dorpje woont zie je elkaar nou eenmaal vaker. Als ze er even doorheen zat stond ze binnen 2 minuten voor mijn deur. En dan bleef ze een nachtje slapen of soms zelf een hele week. Ik voel mijn ogen waterig worden, dit liedje zorgt ervoor dat ik haar alleen maar meer mis. Ik besluit een andere zender op te zetten, maar daar draaien ze toevallig ook dit liedje. Nu voel ik de tranen echt opkomen en ik zet de radio uit. Ik pak pen en papier en begin te schrijven.

'Steeds hetzelfde liedje op de radio
En al die liedjes lijken op elkaar
Steeds hetzelfde liedje op de radio
En alles wat hij hoort, gaat over haar
Want het plaatje dat ie had
Ze draaien het nu plat
Op de radio
O, o'

Ik kijk naar mijn papier. Eigenlijk kan dit best een nummer worden. Een nummer voor haar. En ik schrijf verder.

'Ze straalt van oor tot oor
En dat pakt niemand haar nog af
Alles is hier eigenlijk
Nog mooier dan ze dacht
Ze is eindelijk gaan wonen
Met vriendinnen in de stad
En hij bleef achter'

Zo kan het nog best iets worden. Alleen er moet nog iets achter de laatste zin. Maar wat? Ik blijf blind op mijn papier staren, tot ik iemand hoor roepen. "Matt, we gaan barbecueën!" hoor ik Koen vanaf beneden schreeuwen. "Oke, ik kom eraan!" roep ik terug. Ik ruim het papiertje op in een kastje dat ik zie staan en loop dan naar beneden. Gelijk drukt Milo een camera in mijn gezicht. "Zo fangirlies, het autistje is er weer dus blijf maar kijken" zegt hij lachend. Ik geef hem een 'boze' blik en hij moet lachen. Dan zie ik dat Raoul al bezig is met de barbecue, dus we lopen met zijn allen naar buiten. Milo maakt nog wat shots van de barbecue en dan gaan we eten, en ohja de 'milo-is-dik-grap' wordt natuurlijk ook nog even gemaakt en gefilmd.

Youtube: https://www.youtube.com/@Bankhutsertjes2

Lieve reacties en sterretjes worden gewaardeerd!❤️