Radio

1. Ze straalt van oor tot oor

Amy

Langzaam doe ik de laatste dingen in mijn tas en neem ik afscheid van mijn kamer, mijn oude kamer. "Ben je er klaar voor, verhuizen naar de grote stad?" hoor ik achter me. Ik draai me om en zie daar mijn lieve vriendje staan, Matthy. Ik glimlach. "Ik denk het wel." zeg ik en ik pak mijn tas. Dan lopen Matthy en ik samen naar beneden. Daar staan mijn ouders al te wachten om afscheid te nemen. Ik geef ze allebei een dikke knuffel. "Veel plezier daar hè?" zegt mijn moeder terwijl ze me een knuffel geeft. Ik knik. "En daar gaat ons meisje dan,  helemaal alleen naar de grote stad." zegt mijn vader terwijl hij mij een knuffel geeft. Ik grinnik. "De verhuizing van platteland naar grote stad doe ik alleen." lach ik. Dan laat ik los uit de knuffel en loop ik naar Matthy. Hij neemt ook nog afscheid van mijn ouders en dan lopen we naar zijn auto. Hij gaat me brengen, ik heb immers nog geen rijbewijs. Ik ben niet zo'n held op de weg. En ach, in Amsterdam is toch veel openbaar vervoer en ik heb 2 vriendinnen met een auto die wel kunnen rijden. 

"Vind je het spannend?" vraagt Matthy als we samen in de auto zitten. "Ja, best wel. Maar ik heb er ook veel zin in." zeg ik. "Het komt wel goed en het is fijn dat je er zin in hebt." zegt Matthy glimlachend terwijl hij onze playlist aanzet. Ik hoor al snel de noten van ons favoriete liedje. Als ik naar buiten kijk zie ik dat we Ameide uitrijden. De plek waar ik ben opgegroeid en mijn leven zich tot nu toe heeft afgespeeld. De plek waar ik Matthy heb ontmoet en de plek waar ik mijn eerste zoen gehad heb, van hem. Ik pink een traantje weg uit mijn oog. Het is tijd voor een nieuwe stap in mijn leven. Een nieuwe, onbekende stap. Matthy ziet dat ik een beetje verdrietig ben en hij legt zijn hand op mijn been, terwijl hij mee neuriet met ons liedje. Ik begin ook maar wat mee te neuriën. Matthy glimlacht en zijn hand blijft nog even op mijn been liggen. 

En dan rijden we Amsterdam binnen. Je merkt al helemaal dat het een drukke stad is. De stad die nu een stukje van mij is, de stad die nu mijn thuis is. De stad waar ik woon. Samen met mijn beste vriendin uit Ameide, Isabel. En met de vriendin van Koen, Noor. Noor is opgegroeid in Amsterdam en kent de stad dus al erg goed. Ze heeft daar ook Koen ontmoet en zo leerde ik haar kennen. Het klikte meteen goed en ze wilde al een tijdje uit huis. Isabel en ik wilden ook uit huis, dus zo kwamen we op het idee om met zijn drieën te gaan wonen. We vonden al snel een appartementje in Amsterdam en nu is het echt. Ik ga er wonen! 

"We zijn er!" zegt Matthy als hij zijn auto voor een groot appartementencomplex heeft geparkeerd. "Klopt!" zeg ik terwijl ik het appartementencomplex bekijk. Ik ben er natuurlijk al een keer geweest om te bezichtigen en in te richten, maar nu kijk ik er toch weer anders naar. Het voelt zo echt, het is nu echt. 

Ik pak mijn tasje met mijn kleine spulletjes uit de auto, eigenlijk is alles hier al bezorgd, maar ik wilde deze spulletjes zelf bij me houden. "Het ziet er echt mooi uit." zegt Matthy als we samen voor het gebouw staan. "Ja, het is prachtig. Ik kan gewoon niet geloven dat ik er nu echt ga wonen." zeg ik. Er staat echt een big smile op mijn gezicht, ik ben zo blij, maar ik vind het ook ongelofelijk spannend. "Het is wel heel anders dan Ameide." zegt Matthy. "Goh." zeg ik lachend. Matthy moet ook lachen en ik trek hem mee naar binnen. 

"Ik ben wel heel benieuwd hoe het er nu uit ziet, nu het af is. Ik heb het al een paar keer tussendoor gezien om mee te helpen klussen, maar nu is het echt af." zegt Matthy als we voor de deur van mijn appartementje zijn. "Hopelijk ben je positief verrast." zeg ik, terwijl ik de deur opendraai met mijn sleutel. Daarna gooi ik de deur open. "Aaa, jullie zijn er!" roept Noor enthousiast als ze ons ziet. 

Youtube: https://www.youtube.com/@Bankhutsertjes2

Lieve reacties en sterretjes worden gewaardeerd!❤️