Bu Gece Bizim Olsa | Barış Alper Yılmaz.

5

"Barış, yeter ses yapma ya! "

"Ne? " kafasını sallayıp, ona hazırladığım mükemmel yer yatağından doğruldu.

"Sağol ya boynumun kökü koptu."

"Ne kadar sorunlu şeysin sen ya, uyu be artık, antrenmanın falan yok mu, senin? "

"Sence bu yatakta uyumam mümkün mü? "

"Allah Allah, paşama bak sen ya, her şeye bir itirazı var. "

"Ölürsün, dimi ölürsün ben şu kenarına kıvrılsam? "

"Yok, öyle olmadı gel sarılalım bir de, sen uyuyana kadar başını okşayayım. "

"Ne güzel olur-"

Kafasına yastığımı fırlattım.
"Olurdu."

"Vahşi, yabani ne olacak... "

"Söylenme be, uyu!! "

"Gel uyut, yiyorsa!"

Barış'a göz devirip, arkamı döndüm. Arkamı döndükten sonra Barış'ın ayağıya kalktığını duymuştum. Barış'ın nefesini boynumda hissedince korkuyla ona dönmeye çalıştım halbuki, bileklerimi yakaladı ve ona doğru beni kendisi çevirdi. Onunla ilk defa bu kadar yakınken, utanmamak elde değildi. Gözleri dudaklarıma kayınca bende beni daha rahat öpebilmesi için ona doğru yükseldim. Ellerini hızla belime yerleştirdi. Ben de ellerimi göğsüne yerleştirince ellerini tişörtümün içine soktu. Daha ilerisini istediğini isteyince ondan hızla uzaklaştım.

...

23 Nisan çocuk bayramınız kutlu olsun! 🇹🇷