Lâl

4. Bölüm

Tekrar ve tekrar hepiniz
hoş geldinizz.

Oy ve yorumlarınızı
unutmayın💋❗️

İyi okumalarr.

🫀

Kapıyı bile tekmelemiştim ama kilitliydi! Açılmıyordu. Onlarla gitmek hiç bir şekilde istemiyordum ve arbaya bindiğimizden beri ağlıyordum.

Onlarla gitmek istememde daha yeni öğrendiğim biyolojik abimin katkısı daha fazlaydı. Aynı şeyleri yaşamanın korkusu.. Sinirle önümde ki koltuğa yumruk attım. "Rahat dur Lâl. N'oluyor?"

Kaşlarımı çatarak ona baktım. Ağzımı açtım ama açtığım gibi geri kapadım. Bazen konuşamadığımı gerçekten de unutuyordum.

Kollarımı dizlerime koydum ve kafamı ellerimin arasına aldım. Yollarda gördüğüm tabelalardan anladığım kadarıyla havalimanına gidiyorduk. Nerede oturduklarını bile bilmiyordum!

Aklıma Deniz abimin gelmesi ile gözlerimde bir umut ışığının belirdiğine yemin edebilirdim. Hemen çantamdan telefonumu çıkardım ve Deniz abime mesaj attım.

Siz: Onlarla gitmek istemiyorum. Gelip beni havalimanından alır mısın?
Görüldü✔️✔️

Siz: Görüldü atmasana ya. Onca yıldan sonra senden bir şey istiyorum, beni havalimanından gelip almak çok mu zor geliyor?
Görüldü✔️✔️

Yazıyor...

Deniz abim: Hayır. İnatçılık yapma ve onlarla git.

Siz: Onlarla gitmek istemiyorum diyorum! Çok mu zor ya beni havalimanından almak!?

Deniz abim: Evet, gerekirse çok zor Lâl. Onlarla gideceksin. İtiraz istemiyorum.

Deniz abim: Orada daha güvende olursun, inan bana. Daha güzel bir hayatın olacak.
Görüldü✔️✔️

Bir anda Deniz abimin profilinin gitmesi ile gözlerim sonuna kadar açıldı. Hadi ama. Beni engellemiş olamaz!

Deniz abimin beni engellemesi ile telefonu elimde sıkıca tuttum ve ağlamaya devam ettim. Zaten durmamıştı ki. "Gelmemek istemene bu kadar sebep olan ne Lâl?"

Konuşmak isterken konuşmamak koyarmış insana.

Burnumu kabaca çekip, ona gözlerimi devirdim. Arabanın durması ile kapıyı açmaya çalıştım. Kaşlarımı çattım ve ona baktım. "Kapını ben açacağım. Sana güvenmiyorum."

Ay götüm. Ben sana güveniyorum sanki.

O kendi kapısından inip kapısını kapattı ve benim kapıma geldi. Kapıyı açtığında istemeye istemeye arabadan indim. Şuan kaçsam da beni yakalardı. Boyu çok uzundu, aynı şekilde bacakları da. Bacakları uzun olduğu için beni yakalaması kolay olurdu.

Ben önden o arkamdan yürürken kontrollerden geçip o adam ve kadının olduğu yere gelmiştik. Sinirden ve üzüntüden kaşlarımın diken diken olduğuna emindim.