Saron'un Ateşi🔥

Lycanlar diyarı part 2

Arkadaşlar uzun zamandır bilgisayarımda problem olduğu için yazamiyordum ama sizi bekletmemek için telefondan yazmaya karar verdim yazım yanlışları için şimdiden özür diliyorum vote yorumlari unutmayın arkadaşlar
Takip ederek kütüphanenize eklerseniz yeni bölümlerden daha çabuk haberdar olabilirsiniz😻

Gün doğumu sanırım...
Boğazımdan çıkan hırıltılı seslere bulanık görüşümde eklendi. Babamı bulanık görmeye başladım. Yerde kanlar içinde yatarken göğsünün inip kalktığını görüyor gibiyim ama emin olamıyorum. Lütfen hala yaşıyor ol baba! Ne olmuştu birden... En son babamın sırtında wormoon kurt şehrine gidiyorduk. Ayağımda hissettiğim ani bir yanmadan sonra kendimi yerde buldum. Sadece sesler vardı. Şimdi ise gri bir gökyüzü ve kanlar içinde yatan babam, bize ne oldu?
Ayağa kalkmak istiyorum ama ayağımda ki acı beni öldürecek gibi.

Çığlıklarımın içimde gömüldüğünü hissediyorum. Sesim dışarı çıkıyor mu emin değilim. Çünkü babam bana dönüp bakmıyor... lütfen lütfen gitme baba sesimi duy baba...
Gözlerim attığım son çığlıkla birlikte kapanmıştı, duyduğum kurt uluması belki de sadece hayalden ibaretti. Ama babama ne olacak özür dilerim baba hepsi benim suçum...

İLAHI BAKIŞ AÇISI

Gri gökyüzü herkesi telaşlandırmıştı. Onların bölgeleri kutsanmış bölgelerden biriydi. Havanın bu mevsimde böylesine köyü bir gri olması garipti. Bütün herkes korku içinde uyanmıştı.
Lycan diyarında hayat çok erken saatlerde başlardı. En büyük mutluluklarından biri sabah kızılını izleyerek uyanmaktı. Fakat bugün gün doğmuyor gibiydi ve havada iş kokusu vardı.
LYCAN SARAYI

Hissetmişti buraya geliyordu. Ama onun yerine kara bulutlar ve küller gelmişti. Zaten yıllar sonra buraya dönmesinin başka bir açıklaması olamazdı. Başı belada olmasa buraya asla dönmez yeminini bozmadı. Bu sabah o güçlü kalp atışları sönmeye yüz tutmuştu. Başaramayacaktı. Oysa ki onun oğlu sırada ki varisti en iyi şekilde yetiştirilmişti. Bütün krallıkta ona boyun eğdirebilen kimse olmamıştı. Buraları terk edince hamlaşmiş olmalıydı. Hepsine o kadın sebep oldu dedi içinden, ama dayanamadı yine de. Yıllar geçmişti oğlunu görmeyeli. Haberini almıştı, o kadın çocuğunu ve oğlumu terk etmişti. Eşim demişti bana onu da alıp gitmişti baba sözü dinleseydi şimdi bu halde olmazdı.
Kahretsin göğsü sıkışıyordu. Bu kara bulutların nedenini biliyordu. Bunca yaşam bırakmıştı geride bu yaşlı beden oğlunu onlara yem etmeyecekti.

Bütün sesiyle gürledi koca saray.
Ethaaaannnn!!
"Buyrun amca"
"En iyileri al ormana gidin yeni efendiniz döndü."
"Demek döndü"
"Ethan bu seferkiler farklı kokularını alıyorum bunlar gölgeler dikkatli olun ve acele edin onu duyamıyorum."
"Merak etme amca onu sana getireceğiz"
"Sadece o değil Ethan, torunumda onunla ve sesi kulaklarımı cırmalıyor, gerçek bir cadı gibi onu da getirin ve susturun şu veledi."
"Ayrılıyoruz amca bizimkiler avluda toplandı"

Geride kalan yaşlı adam bu kutsanmış toprakları böyle küller içinde bırakan iblislerin oğluna ve her ne kadar tanımasa da torununa neler yaptığını merak ediyordu. Buraya geleceklerdi fakat nasıl bir halde olduklarını tanrılar bilirdi. Sonunda genç torunun sesi kesildi diye düşündü ihtiyar ama sonra bu susuşun kurtuluştan olmadığını anladı. Kalbi çok büyük bir acıyle kavruldu var gücüyle uludu ihtiyar. Torununa bir şeyler olmuştu.

Arkadaşlar telefondan yazdığım için bu bölüm biraz kısa oldu kusura bakmayın diğer bölümlerde telafisini yapicam sizi çok seviyorum yorum yapmayı ve vote atmayı unutmayın lütfen 🤓

Yeni bölümlerin tarih veya özetlerini
deryaaa_ekkk_luckwriter adlı Instagram hesabından takip edebilirisniz...