Kafesimde Kal

5 Bölüm

Selammmm çikolatalarımm nasıllsınızz
Yenii bölümüm yayındaa
Keyifli okumalarrr💗💗💗

~ Ö(z)lüyorum
Gö(r)müyorsun ~

***

Alçinin anlatımıyla

Gözlerimi açmağa çalışıyordum. Bacağım ve popom ağrıyordu. Hangi şerefsiz beni nasıl yere atmışsa popom ve bacağım cok kötü ağrıyordu. Gözlerimi nihayet açtım.
Ayağa kalkarak etrafa göz gezdirdi. Ağzı açık şekilde etrafa bakıyordu.

"Yuh lan beni zindana mı atdılar?"
Zindana atılmışdım. Galiba kilitliydi. Kilite doğru ileriledim. Kilitlemişlerdi.

"Ben evde güzelce uyucaktım ne gerek vardi şimdi?"

"Hepsi o bücürün yüzünden zaten tabletle oynamasaydı böyle bişi olmucaktı "

"Eve bir döneyim Oğuzu bi güzel dövcem"

Elimle ciblerimi yokladım. Kahretsin geri zekalılar telefonumu almışlar. Oturub şurda ağlıya bilirim beni aldılarda niye telefonumu aldılar simdi bi güzel instagrama story atardım. Başlıktada Yeni hayatıma hoş geldim. Galiba çok konuşuyorum. Gergin olunca çok konuştuğum doğrudur.

Kapıya doğru ileriledim. Bir kaç defa elimle açmağa çalışdım. Açılmadı. Saçımdakı toka aklıma geldi.
Tokayı saçımdan çıkardım. Çıkartınca acımışdı.
Kilide elimi uzatdım ve saç tokasını kilitin ucuna taktım. Çevirmeye çalışıyordum.

"Sanki Türk filimdeyiz olum saç tokasıyla kilitmi açılır bende mal gibi denıyorum"

"Akıl yok ki"

Saç tokasını kilitin ucundan çıkartdım. Zindanın içine baktım. Oturmak için temiz yer arıyordum.
En kenarda temiz yer bulunca o tarafa doğru yürüdüm ve oturdum. Ayaklarımı uzatdım ellerimide kenara uzatdım. Gözlerimide kapatmışdım. Elime bir sey değiyordu.
O neydi öyle? Hayvan mıydı? fare mii?

Gözlerimi işıq hızıyla açtım. Yanıma baktım. Anahtarı gördüm. Kilitin anahtarımıydı bu? şaka mı yapıyolar?

"Şaka mı bu?" kendi kendime konuşmaya devam ediyordum.

Anahtarı bura koyadularsa ben burdan çok kolay kaçardım. Anahtarı elime aldim. Kapıya doğru yakınlaşıyordum. Anahtarı kilite taktım. Bir tane çevirdikten sonra kilit kendiliğinden açılıb yere düşdü. Kapıyı elimle iteledim. Kapı korku filimlerdeki gibi ses çıkartarak açıldı. Zindandan dışarıya çıktığımda odadanda cıktım. burada bi sürü orda vardı. Hepsindede zindan vardı. İlerilemeye devam etdim.

"KİMSE VAR MI?"

"YARDIM EDECEK BİRİ VAR MI?"

"BURDA HİÇ KİMSE YOK MU?" diye bağırdım. Hiç kimse yoktu. Dümdüz ileriledim. Bir yerlerden ses geliyordu. Durdum. Sesin hangi taraftan geldiğini anlamaya çalışıyordum. Ses ön taraftan geliyordu. Birisi demirlere vuruyordu. O tarafa doğru ireliledim. Sağa döndüm ve sesin nerden geldiğini buldum. Mercan..

"Mercan.."

Mercan gözlerini kapatıb açdı. Sanki gördüğü şey gerçek değildi. Oysa ben şuan Mercana bakıyordum. Mercana yakınlaşdım. Elimle ellerini tutdum. Şevkatle gözlerinin içine bakıyordum. Aynı şekilde oda öyle yapıyordu.
Mercan benim Kayadan sonraki en yakın arkadaşımdı. Arkadaşım değilde sanki ablamdı.
Yurtdışına çıkmışdı en son burda ne işi vardı? Kim getirmişdi onu buraya?