Kafesimde Kal

7 Bölüm

Selammmm bebekklerimmm nasılsınız bakayımm 😊
Bölümde kullandığım müziği sizin için yukarıda bıraktım.💝
Bu günn 7 bölümm yayındaaa🥳
Keyifli okumalar ballarımmm💗

~Sevmek sanatsa, kalbimin en güzel eserisin~

***

Gözlerim kapalıydı. En son Kayanın yanındaydım şimdi nerdeydim?Burası neresiydi?

Gözlerimi açdığımda bembeyaz işık gözlerimi açmama izin vermedi. Gözlerimi kısmışdım. Gözlerimi işıka alışandan sonra etrafa baktım. Burası hastaneydi. Yan sandalyede Kaya vardı. Eli elimi tutmuşdu. Saçları dağınıktı ve elinin üstündeki yara dikkatimden kaçmamışdı. Kayanın kafası ise tutduğu elimin yanındaydı. Uyuyordu. Elimi tutduğu için burda kalp krizi geçire bilirim. Birden monitordan yükselen sesle hızla monitora baktım. Kalp ritmim yükseliyordu. Kalp krizi geçirmeme ramak kalmışdı. Gönlümün prensi sese uyanmışdı.
Gözlerini açdı ve bana bakıyordu.

"Alçin uyandın mı"

"İyi misin"

"Neden uyandırmadın beni"

"Ağrın var mı"

"Doktor çağırayım mı"

Güya en çok konuşan benim şuna bak beni bile geçmiş.

"Kayacım uyanmasam senınle böyle konuşurmuyum?"

"Hem ben açım yemek yok mu burda?"

"Kaç gündür açım yemek yok muuğğ"

Kayanın dudağının kenarı kıvrılmışdı.

"Böyle konuşduğuna göre sen iyisin bekle yemek getireyim sana zaten hastanenin tüm yemeklerini getirsem doymazsın"

"Ayıp ediyon be Kayacım" somurtarak söylemişdim.

"Tamam be asma şu suratını" Kaya bunu söyleken yanağımdan makas aldı ve odadan çıktı. Bende gözlerimi dinlendirmek için gözlerimi kapatmışdım.
Gözlerimin önüne zindandaki üç adam geliyordu. Gözlerimi hızla açılmasına neden olan kapının gürültüyle açılması olmuşdu.

"Lan itmeyin ulan" diyen Kenanın sesini duydum.

"Kapıyı açsaydında itmezdik" Bunuda Azad söylemişdi. Bunlar yine didişecekti.

"Kes lan bekleseydin açıcaktim."

"Olum susunda kızla konuşalım" Ceyhun dedi.

Beni hatırladıkları için şükür ediyordum.

"Ee iki saatdir görünmez olduğuma inanmıştım."

Hepsi odadaki koltukta oturdular. Hepsi sessizce koltukta oturmuşdu. Sessizliği bozub konuşan Kadir olmuşdu.

"Eee nasılsın başkan"

"İyimde siz pek bi sessizsiniz beni şaşırtıyonuz"

Bu zamanda odaya Kaya gelmişdi. Elinde bir tepsi değilde iki tepsi vardı. Yemekleri gördüğümde gözlerim parıldadı. Öyle bir acıkmışdım ki şuan tepsileri bitirmek istiyordum. Kaya yemeğin bir hissesini tam karşıma koydu. Ben hiç zaman kayb etmeden yemeğe başlamışdım. Ağzım dolu dolu konuşmağa başladım.