De vlucht van ons leven

Geen pijn meer, alleen nog mentaal...

Raoul heeft me net geholpen bij de wond op mn zij, het doet niet zoveel pijn meer.
Ik kijk Rob aan, hij glimlacht.
Ik sprijd mn armen voor een knuffel met Raoul, volgensmij kan ik hem weer vertrouwen, toch loopt er een traan over mn wang.

Na een paar potjes FIFA met rob hoor in roel roepen: "JONGENS CHAPPEN" ik hoor snelle voetstappen op de overloop, dus ik sluit de playstation af en loop snel naar beneden,
Door de aflevering van roel van B&B bankzitters wil ik nu ook elke keer een smoothie van m.
Ik loop de laatste traptreden af en doe de deur open, iedereen zit al aan tafel behalve ik, rob was al gaan zitten.
Ik schuif de zwarte stoel naar me toe om er vervolgens op te gaan zitten en dan de stoel weer aan te schuiven.

Na ongeveer 19 minuten heb ik 3/4 op.
"Ik ben trots op je maatje" zegt Rob.
Ik glimlach ervan, mijn hoofd leunt op zijn mooi en schattig hoofd.
Iedereen is klaar met eten dus ik loop weer naar mn kamer.

/side note\
Sorry mensen maar ik heb niet zo veel inspiratie meer en daarom zo'n kort deeltje. Dit deel heb je waarschijnlijk binnen een minuut af, maar het kan een tijdje duren voordat er een nieuw deel aan komt, maar dit boek begint aan zn eind te komen.
Maar gelukkig heb ik nog een oneshot boek die jullie kunnen lezen.
Ly allemaallll<333