7. "Endişe"

2 1 0
                                    

Javad ve July 3 yıldır bir beraberlik yaşamaktaydı.

July, onun Adını fısıldadığında gece yarısıydı.

Javad'ın işi bazen onu yıpratıyordu ve korkutuyordu.

Sesi alçak olmasına rağmen, onu duyabileceği kadar yüksek seslendi.

" ne istiyorsun?"

Javad, Sesini içine gömerek nefes verdi..

dijital saatindeki kırmızı çizgiler sabahın üçü ile dördü arası bir zamanı gösteriyordu.

"O güzel kahverengi gözler... bebeğim, farklı bir şekilde tehlikeliler. Bir başka açıdan güzeller, beni güvende hissettiriyor. İçimi rahatlatıyor falan. Bir bak ve senin için her şeyi yaparım."

İkiside, karanlıkta yüz yüze duruyordu. yanakları yastığa yapışık, başları yorganın altında, sanki birbirlerini dünyadan koruyan çocuklarmış gibiydi.

July'ın itiraf etmesine izin verecek güvenli alanı yaratmasına ihtiyacı vardı.

" o güzel kahverengi gözler göreceğim son şey olsaydı bile bakardım"

"bunu söyleme."

Javad kaşlarını çattı.

Javad kollarını ona dolarken, July'nin başını göğsünde atan kalbine doğru çekerken hissler tenini sarsıyordu.

"Ölmene izin yok. henüz değil."

"Biliyorum."

"sana ihtiyacım var."

"Biliyorum." Bir süre sessizlik oldu.

July gülümsedi.

"benim de sana ihtiyacım var."

"O halde dinlen, başımda nöbet tutmana gerek yok."

July, Javad konuşurken ciğerlerinin titrediğini hissediyordu.

Javad'ın etrafındaki insanlar garipti ve onun için endişeleniyordu.

Onun için çok fazla endişeleniyordu ama elini onun yumuşak saçlarının arasından akıp giderken, Javad yakınındayken direnmekte zorlanıyordu.

July'ı kendine bastırdı ve kirpikleri alnına deyiyordu.

Javad gülümsüyordu.

uzun gövdesi ona, bedenine ağır geliyordu.

Javad onun etrafında koruyucu bir tavırla kıvrılırken July'nin kirpikleri alnında yumuşak bir şekilde yanıp sönüyor gibiydi.

"Kollarımı, Onları öldürmektense senin dinlenmen için kullanmayı tercih ederim. July."

sözlerinin sağır kulaklarda boşa gidiyor olmasından hoşlanmamıştı.

July'ın kısık horlaması kulaklarını dolduruyordu.

July'ın nihayet uyuduğunu, kendine bir iyilik yaptığını ve kendini kilitlediğini gösteriyordu, onunda gözleri artık uykudaydı.

--

"günaydın,"

diye gülümsedi.

elini yüzüne koymak için öne doğru uzandı.

Javad gözlerin açılmasını hâlâ beklerken elini tutuyordu.

July mırıldanırken sırtına yumuşak bir öpücük kondurdu.

"Günaydın tatlım" dedi alçak sesle, "beni uyurken mi izliyorsun? bu biraz ürkütücü," diye dalga geçti.

"Elimde değil" diye mırıldandı Javad, "çok güzelsin."

Genellikle Javad, onu parmak uçlarında bekletirdi ve sonunda ona doğrudan şişirilmiş egosuna gideceğini bildiğiniz o övgüyü vermişti. ama bazen, tıpkı şimdi olduğu gibi, onun bunu duymayı hak ettiğini düşünüyordu.

July güzeldi. her zaman öyleydi. hep olacaktı.

"Ah," gözünü aralıyor, "belki de kendimi biraz daha çekmeliyim. belki benimle daha sık güzel konuşursun."

"Gerçekten söylüyorum, July," diye kaşlarını çatarak, ısrar ediyordu, "güzelsin. çok güzelsin."

July'ın eli yine yüzüne uzandı. oturmadan önce esniyormuş gibi yaparak bu kez başını çevirdi.

"Ah, ciddileşmeni seviyorum," diye güldü July.

Javad'in kucağına tırmandı ama dikkatini dudaklarında buldu, gözleriyle buluşmaktan kaçınıyordu.

"Javad?..."

"ah? bunu yapmak istiyor musun? saat daha yeni..."

imalı bir sırıtışla Javad'a dönmeden önce saate şöyle bir göz atdı.

"sabahın dokuzu. ama sanırım öncesinde biraz eğlenebiliriz"

"Bunlar umurumda değil, biliyorsun."

diye mırıldandı July, ona bir öpücük verdi.

"Şimdiye kadar tanıştığın en yakışıklı adam, değil mi?"

July karşılık verdiğinde, kirpiklerini kırpıştırıyordu. 

gülümseyerek başını sallamadan önce ağzının kenarını nazikçe öptü.

"Kesinlikle" başını salladı, "sen en güzelisin."

"ben miyim?" July sırıtmaya başladı, "şimdi daha da şımardım. Bu gerçekten kimin hatası?"

"Bugünlük buna izin vereceğim" diye homurdandı Javad, "bugün şımarık olabilirsin. yarın seni kızdırabilirim."

"Göreceğiz" diye mırıldandı July.

bir öpücük için eğilirken elleri Javad'ın yanaklarını kavradı ve Javad onun ellerini nazikçe kavrayarak onları yerinde tutttu.

nazikçe öpüşmeye başladılar.

dudakları birbirine dokunduğunda güneşin ayla buluşması gibi, dünyaları ikisinin etrafında dönüyormuş gibi onu yaklaştıkça bu hisslerinin arttığını biliyordu Javad.

bunu ona biraz daha sık yapmadı gerekecekti.

BALHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin