Taming The Second Male Lead (RS#3)

CHAPTER 10; Cupcakes

Her Point Of View

"Tingnan mo ako, may mali ba sa'kin?" I asked Princess Shakira while pointing my self.

"Actually, Yes. Kanina kapa wala sa sarili mo." I problematically looked at her. Ano ba kasing nangyari? Hindi ko maalala, okay I have some memory but it's blurry.

"So komusta ka'yo ni Prince Arzhel, anong ginawa mo kahapon?" Tanong niya na ikinataka ko.

"What? Nag away ba kam-" I stopped when I realized something. Oonga, kahapon. Bakit koba nakalimutan?

"Princess Elizabeth, you need to go to the clinic. I think you are sick." Umiling agad ako.

"No, I'm fine. Kulang siguro ako sa tulog kaya ganito. But seriously I'm fine, don't mind me." Parang hindi siya kobinsido sa sinabi ko pero tumango rin naman siya.

Hinanap ko si Prince Arzhel sa royal garden pero wala siya do'n. Kaya sa library kolang siya hinanap. A small smile formed in my lips when I saw him on the table, malapit sa bintana. I need to talk to him.

Kumuha ako ng malaking libro at normal na lumapit at umupo sa harapan niya na parang normal lang. Bahagya pa akong tumikhim para makuha ang atensiyon niya pero mukhang may galit talaga siya sa'kin eh. Ramdam na ramdam ko ang lamig niya.

Nagkunwari lang akong nagbabasa kahit hindi ko maintindihan 'yong mga letrang naka lagay do'n. Like parang baybayin? Bakit ito ang nakuha ko? Obvious talagang nagsisinungaling ako.

"When someone wants your attention, please give her/him some." Pagpaparinig kopa at kunwaring nabasa ito sa hawak na libro. Nasilayan ko ang bahagyang pagtaas ng isa niyang kilay habang ibinababa ang libro.

"Done avoiding me?" Naging sarkastiko ang boses nito habang tinatanong 'yon. I gulped and put the book down.

Pinagdikit ko ang dalawang kamay habang hindi maka tingin sa kanya.
"I'm sorry for my behavior, Prince Arzhel. Guilty lang ako sa nagawa ko sa'yo." Parang naging awkward ang atmosphere ng sabihin ko 'yon sa kanya.

"Pero promise! Manghihingi sana ako ng sorry kahapon pero parang bussy ka at kausap mo si Princess. . . Eliana." Hindi ko alam kong tama ba itong ginagawa ko.  But at least I'm honest.

"So that's why, you choose to be with Prince Lazaren than be with me?" Nagtaka ako sa kanyang sinabi. Nakita niya ba kami kahapon?

"Nagtatanong lang siya sa'kin kahapon kong nasan si Princess Eliana." Bakit ba ako nagpapaliwanag?

"Really? In 30 minutes?" Nanlabi ako sa narinig. Binilang niya talaga? Teka ano bang paki-alam niya?

"Wag mona tayong mag-usap tungkol diyan. It's already lunch time so sasama kapa ba sa-"

"Don't change the topic." Napatikhim ako at agarang lumunok. His cold gaze lingered on my soul, parang binabantaan niya ako.

Bumuntong hininga ito at parang nag-iisip bago agarang tumingin sa'kin. May problema ba siya? Nawawala ang tension sa pagitan namin.

"Okay, it's already lunch. Let's go!" Sabi nito at tumayo sa pagkaka-upo. Nangunot ang aking noo, what was that? Ano 'yon, quick change of emotion?

"Hindi kana galit sa'kin?" Pahabol kong tanong sa kanya habang sumusunod.

"What? Do you want me to get mad at you?" He said then raised his brow.

Napangiti ako sa hindi alam na dahilan. Kakainis, parang may pinapahiwatig siya o nagi-imagine lang talaga ako?

I think my operation is successful, pero hindi pa fully. I think we're in good terms now, hindi na siguro niya ako papatayin diba?

Sabay kaming nag lunch dalawa pero nandon parin 'yong cold treatment niya minsan. Nagtatanim to ng galit sa'kin, hindi lang siguro sinasabi. Buti naman at hindi siya weird ngayon katulad no'ng naka raang araw. Nawala na siguro ang trauma niya.