Taming The Second Male Lead (RS#3)

EPILOGUE

EPILOGUE

5 years later. . . .

I smiled painfully but there was a success on it. I felt someone stroking my hair from behind.
"Hello, Dani! It's been two years already. I and we finally graduated!" Kahit may bumabara sa lalamunan ko ay pinilit ko paring magsalita. Pinakita ko sa kanya ang diploma at medalya ko pero alam kong hindi niya ito nakikita.

"And see, Azrchel too. He graduated!"
Sa isang iglap biglang nansilabasan ang luhang kanina ko pa pinipigilan. Agad naman akong hinila ni Azrchel sa isang mainit na yakap.

"Shhh, Dani will be sad if you cry again." He said softly that made me cry more. It's been two years when she got into a car accident. Na coma siya pero. . . Wala na talaga siyang buhay. . . Kapag tatanggalan mo siya ng machine ay siguradong. . .

"Azrchel, miss ko na siya. Dapat nando'n ako sa tabi niya para bantayan at iligtas siya." Humiwalay ako ng yakap sa kanya habang pinupunasan niya ang luha ko.

"We all did, Zash. We want to protect her but. . . Hindi natin mapipigilan ang mga pangyayari." Mahina akong tumango. Kahit two years na ang lumipas ay masakit pa rin. Alam naming nahihirapan ang parents ni Dani at gusto nalang putulin ang lahat pero nandon si Cadian para pumigil dito. He's still hoping that miracle happens.

Bago kami lumabas sa do'n ay nag-iwan kami ng notes ni Azrchel sa ding-ding at halos mapuno na ito sa nagdaang taon dahil maraming bumisita sa kanya. We still hope that she will wake up someday even if it's impossible for her to manage that.

Hinalikan ko muna ang noo ni Dani. Sobrang putla na niya at para lang siyang natutulog dahil ganon parin ang kanyang mukha. Hindi manlang siya tumatanda.

Pagkalabas namin sa loob ng kwarto ay nakita agad namin si Cadian na naghihintay sa tabi. Araw-araw siyang nandito sa hospital para bantayan ang bawat mahal niya sa buhay. Nakakaramdam ako ng awa sa kanya, palagi niyang sinisisi ang sarili at sinubukang magpakamatay pero pinipigilan agad siya nina Azrchel at kuya Roc na mga kaibigan niya. Mugto ang mga mata nito at nakatulala lang sa kawalan. He's brother confined here too and Dani, minsan napapa-isip ako kong pa'no niya 'yan nakakaya.

"Cad, aalis na kami." Paalam ni Azrchel dito. Bigla namang nagising si Cad sa katotohanan at tumingin sa amin.

"Ahh- thank you for visiting Red." Ngumiti ito ng maliit. Graduation day din nila ngayon, nakalagay ang medalya at diploma niya sa tabi. Mugto ang mga mata nito at ang dating Cadian na kilala mo ay wala na sa mga mata niya. Pilit na nga ang ngiti niya hindi gaya ng dati na sobrang saya tingnan.

Tinapik ni Azrchel ang balikat nito.
"Take care of yourself, Cad." Huling sinabi ni Azrchel bago kami umalis do'n. Pinagbuksan muna niya ako ng pinto bago ako pumasok sa loob ng kotse niya.

"Pupunta ka ngayon sa bahay?" Tanong ko habang nagmamaneho ito.

"Yes, if I won't go there. Your father literally kill me." Ang lungkot na nararamdaman ay unti-unting nawawala habang ina-alala ang mga kadramahan ni Daddy. Siguro, pagkakataon na ito para maging masaya si Dani para sa'kin.

"And. . . I want to celebrate it with you." Makahulugan niyang sabi kaya kinurot ko siya sa tagiliran na ikina daing niya. Scam, ilang beses niya na ang sina-scam.

Napatitig naman ako sa mga kamay namin na ngayo'y magka hawak at may sing-sing do'n. Engagement ring. . .He's my fiance. Magpapakasal sana kami pero tumutol si Dad dahil bata pa raw ako and now I'm already 22 years old, pwede na siguro? I mean. . . Bitin 'yong kasal namin sa ibang mundo eh.

Nang makarating kami sa mansion ay pinagbuksan agad kami nang guard ng gate pero laking pagtataka ko dahil sobrang tahimik ng paligid. May mga kotse din na naka park sa garahe. May bisita kami?