Amore Mio|Cenan Adıgüzel.(Tamamlandı)

bu hikayenin sonunda hangimiz mutsuz olacağız.

"Biliyorum sevgilim biliyorum, hayat bize izin vermiyor. Bu hikayenin sonunu ben olmadan yazman gerekiyor. Bu hikayenin sonunda hangimiz mutsuz olacağız biliyor musun?"

Bölüm Şarkısı: Aydilge, Sade Şarkı.

🎭

Sevgililer düş kurdu, masal kurdu kendilerine. Hayat kadere sordu bunların sonunu nasıl yazdın diye?

Kader önce sınayalım ikisini birbiriyle bakalım ne kadar dayanacaklar dedi. Hayat tamam dedi itiraz etmeye hakkı yoktu, çünkü kader ne isterse o olurdu.Kader iki sevgiliyi sınadı. Biri dayanmadı omuzlarına verilen yüke, diğeri ise omuzları ağrıyana kadar dayandı. Çünkü yolun sonunda sevgilisi vardı.

Kavuşmak vardı.Söylesene Cenan.. Biz bu sınavı geçebildik mi?

Ellerim kanayana kadar dayanırdım kaderin her zorluğuna, sabır ederdim. Pes etmez ellerim kan içinde kalsa da sevdiğimden âşık olduğum adamdan öyle kolay vazgeçmezdim.

Ama o âşık olduğu kadından kolaylıkla vazgeçti. Vazgeçebildi.

Gözlerimi açtığımda göz kapaklarıma binen ağırlık gün geçtikçe fazlalaşsa da dayanıyordum. Çünkü hayata tırnaklarımı, geçirmiş bırakmamaya yemin etmiştim.

Çünkü ben geldiğim yerlere kolay yoldan gelememiştim. Emek vererek zamanımı bu uğurda harcayarak gelmiştim.

Yanıma birini varlığını hissettiğimde başımı kaldırıp kim olduğuna baktım. Cenan'dı ve sakince uyuyordu. Telefonuma gelen mesajla Cenan'ın uyanmasına izin vermeden telefonu elime aldım. Kildi açıp gelen mesaja baktım.

Ezgi'm: Resim.
Yaaaa sizin güzelliğiniz halis mii.
Aşkım benim çok güzelsiniz be! 🥂

Resme baktığımda ikimiz birbirimize sarılmış uyuyorduk. Resmi kaydedip telefonu kapattım. Otobüs durduğunda sonunda Antalya'ya gelmiştik. Gerçekten uyumama gerek kalmamıştı. Bütün uyku ihtiyacımı burada almıştım.

"Cenan hadi kalk geldik!" dediğimde Cenan yerinden bile kımıldamadı. Ama şimdi ben ona gösterirdim.

"Sevgilim hadi uyan aşkım." dediğimde, Cenan kıpırdandı.

"Dila bana sevgi sözcüğü kullanıyor öldüm ben kesin." diyerek uyandığında kıkırdadım, eskidendi o eskiden.

"Cenan artık kalk hadi!" dedim, Cenan yüzünü buruşturup kalktığında bende kalktım.

Valizlerimizi alıp otele girdiğimizde yine Ezgi ile aynı odamdaydım. Cenan bir ara kendi kendine konuşuyordu ama ne dediğini duymamıştım. Odamıza geçtiğimizde valizimi bırakıp yatağa uzandım. Yol boyunca düzgün pozisyonda yatmama rağmen, uykumu almış olmama hayret ediyordum.

"İyi misin?" diye soran Ezgi'ye baktım, bir şeyleri tartmak istiyor gibiydi ama emin de değildim.

"İyiyim sen nasılsın?" dediğimde eh işte der gibi yaptı, yavaş yavaş amacına geliyordu öyle hissediyordum.

"Cenan ile uyudun yol boyunca hiç uykusuz gibi değilsin yani." dediğinde, yaptığı imaya gözlerimi kıstım. Ve yatağın başındaki yastığı alıp Ezgi'ye fırlattım. Tek hamleyle elinde yakaladığında arsızca sırıttı.