"Senin kollarında uyandığım her sabah benim için bir gülümseme sebebi sevgilim, bütün anılar bütün sözler ezberimde sevgilim. İçimde bu kadar varken nasıl benden gitmeyi düşünürsün."
🪐🎭
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
:)
Biz yaratıcının yeryüzüne indirdiği iki sevgiliydik, herşey yaratıcı tarafından yazılmıştı. Ve sadece yeryüzünde bizim tanışmamız kalmıştı. On yedi yaşındayken başlamıştı bütün hikâye, ve ben şu anyirmi üç yaşındaydım. Zaman akıp gitse de yıllar birbirini kovalasada da ben hep onu sevdiğim yaşta gibiydim. İçimde bitmek tükenmek bilmeyen bir aşk vardı ona karşı.Onun da bana karşı vardı biliyordum,
Müzik bittiğinde dengemi kaybedip düşeceğim sırada birinin kolumdan tutup düşmemi engelledi. Beni tutana baktığımda Cenan'ı gördüm."İyi misin?"dediğinde, onun oradan nasıl gözüküyordum? Kolumdan tutup beni kenara çektiğinde kolumu onun elinden kurtarmak istedim, ama Cenan buna izin vermedi.
"Ne oldu?"dediğinde anlaması için gözlerinin içine baktım, "Ömür benim konservatuardan arkadaşım."dedi demek ki gözlerimden,anlatmak istediğimi anlamıştı."Yanlızca arkadaş Dila, ima ettiğin gibi bir durum asla olamaz."dediğinde yutkundum,gözlerine baktığımda gözleri dudaklarımın üstündeydi.
"Düğünde bütün gözler gelin ve damattan önce senin üzerindeydi."dediğinde gülümsedim iltifatına, "Ve bundan hoşlanmadım ama beni bile büyüledin."dediğinde, gülümsemem genişledi.Cenan Adıgüzel'i büyüledim..ama zaten bunu on yedi yaşında yapmıştım. Demek ki büyünün etkisi geçmemişti.
"Ya bir gün bu büyü etkisini kaybederse?"dedim, belki bir gün beni sevmeyi bırakacaktı.
İki elimi de kendi eline hapsettiğinde gözler gözlerime daha derin ve yoğun baktı. "Bu büyü eskini sonsuza dek sürecek kadar kuvvetliymiş."dediğinde bir adım yaklaştı bana, sınırlarımı geçtiğinde yutkundum.
"Hm öyle miymiş?"dedim dalga geçerek, "Öyleymiş.."dediğinde, gözlerindeki parlak yakutların parladığını gördüm.
"Cenan! Nerdesin lan!"diye bağıran Emre ile güldüm, "Allah belanı vermesin Emre! Bir güzel anımız var hemen kendini sok araya gerizekalı!"dediğinde,elimle elini sıktım uyarırcasına. Umarım ki Emre Cenan'ın sözlerini duymamıştır.
"Ne oldu Emre?"dedim Emre'ye bakarak, üzeindeki mavi gömleğinin kollarını kıvırmıştı. "Yenge gelin çiçek atıyor. Bizde bütün bekarlar olarak toplanıyoruz hadi sizde gelin."dediğinde, Cenan'ın sıkıntılı bir nefes verdiğini duydum.
