ELEMENTLER: ATEŞ

8. Bölüm: Karaltı

  Yeni elemana merhaba diyoruz bu bölümde! İyi okumalaaarrr..

  Güneş yavaş yavaş batarken güneşin son ışıkları etrafı ateş turuncusu renginde boyuyordu. Yıldız Vadisi' öndeki her bir çiçek, güneşin batışıyla uykuya dalıyordu.

  Doğa Elementi Silvia, Hava Elementi Misty, Su Elementi Maya ve Ateş Elementi Janset ile birlikte Yıldız Vadisi' nin ortalarında, ağaç kütüklerinde oturuyorduk.

  Maya, Janset' in yanına oturmuştu, başını Janset' in omzuna koymuştu. Janset ise bir elini Maya' nın beline koymuş başını da Maya' nın başına yaslamıştım. İkiside çok huzurlu görünüyordu, ne de olsa yüzyıllardır ayrı ikiz kardeşlerdi.

  Misty ve Silvia ise şimdi ne yapıp ne yapmayacağımızı konuşuyorlardı.

  Ben ise ağaç kütüğünde oturmuştum. Karaltıyı düşünüyordum. Kara Âlem Yaratıklarından olduğunu düşünmüyordum, çünkü Kara Leydi Luna' nın bunu ikinci sefer belli edeceğini sanmıyordum. O zaman bu neydi?

  "Elena, sen ne düşünüyorsun?" diye sordu Janset, bir anda sorunca irkilmiştim.

  "Sadece, fark ettiniz mi? Bir süredir bizi izleyen bir karaltı var." dedim düşünceli bir şekilde.

  "Bende fark ettim, ama ne olduğunu bilemiyorum." dedi Silvia.

  Şimdi fark etmiştim, Silvia sürekli benim arkamdaki bir alana bakıyordu.

  Saçlarımı yüzüme uzatarak arkaya baktım, bir ağacın arkasında aynı karaltı vardı.

  Tekrar Elementlere döndüm ve normal görünmeye çalıştım.

  "Bunu isterseniz ben hallederim." dedi Janset yüzünde katı bir ifadeyle.

  "Aklından bile geçirme Janset. En son bir orman yangınına neden olduğunu unutma." dedi Silvia Janset' e ölümcül bakışlar atarak.

  Janset gözlerini devirdi ve Maya' ya sarılmakla yetindi.

  "Ben hallederim dedim ve ayağa kalkıp annemin asasını ağaca doğru uzattım.

  Güç belirtilerimin bazı kısımlarını kullanıp annemin asası ve babamın kılıcın yansıtmayı öğrenmiştim. Tam o sırada ağacın arkasında ki karaltı öne doğru atladı ve ellerini öne uzattı.

  "Elena! Benim! Luca!" dedi siyah kukuletanın altından gelen bir erkek sesi.

  Luca, benim eskiden okuldaki bir arkadaşımdı. Ailesi ünlü şifacılardandı. Siyah saçlı ve mavi gözlü bir çocuktu.

  "Luca mı? Göster kendini." dedim sert bir ses tonuyla.

  Luca, yavaşça başındaki kapşonu indirdi ve masmavi gözlerle bana baktı, gülümsüyordu.

  Annemin asasını indirip şokla ona baktım, uzun zamandır kendi şehrimden birini görmemiştim. Luca' ya gülümsedim ve koşup ona sıkıca sarıldım. Luca biraz durakladı ama sonra o da bana sarıldı.

  Silvia, Misty, Maya ve Janset yanımıza geldiler.

  "Elena, bu kim?" diye sordu Misty biraz merakla.

  Luca' ya sarılmayı bırakıp Elementlere döndüm ve onlara gülümsedim.

  "Bu Luca, çok eski bir arkadaşım." dedim.

  Silvia ve Maya gülümsedi, Misty ve Janset ise Luca' yı baştan aşağıya süzüyorlardı.

  Ben Luca' ya dönüp sırayla Elementleri tanıttım.