თემოს ელენეს ველური ყვავილების სურნელმა გააღვიძა, თვალები შეახილა გოგოს მის მკერდზე გაეგო თავი და მშვიდად ეძინა, თვალები მოიფშვნიტა თემომ
-ნუთუ სიზმარი არ იყო?
გაიღიმა და გოგოს თმას შეახო ხელი, ნაზად დაუსვა და ცხვირთან ახლოს მიიტანა სურნელი შეიგრძნო
-ღმერთო რა ღვთაებაა...
-დამაძინე თემო რა იყო...
ამოიჩურჩულა გოგომ და თვალები შეახილა ბიჭს შეხედა, მერე კი გაახსენდა რაც მოხდა და ეგრევე საბანში შეძვრა, თემოს გაეცინა და თავი გააქნია უკვე ძალიან გვიანი იყო შუაღამე იყო, გოგოს საბანი მოაშორა თავიდან
-არ მითხრა, რომ გრცხვენია...
-გვიანია წავალ მე...
მორცხვად ამოიჩურჩულა გოგომ
-ელენე მეღადავები?!
უთხრა ბიჭმა და სახეზე ხელი მოუსვა, წამოჯდა გოგოსთან, სახეზე ორივე ხელი შეახო და მოეფერა, მერე კი ლოყაზე ნაზად აკოცა
-ასეთი მორცხვი, რამდენიმე საათის წინ, არ ყოფილხარ...
ამოიჩურჩულა თემომ
-...
-კაი ვხუმრობ რა იყო....მიყვარხარ ხომ იცი...ნუ გცხვენია ჩემი...
უთხრა ბიჭმა და ტუჩებზე ნაზად აკოცა
-კაი ვსო დამშვიდდი?
-კი...
-არააა! ნუ გცხვენია! შემომხედე თვალებში!
გოგომ შეხედა
-მიყვარხარ და ჩემთვის შენ ხარ მთავაარი, ჩემი არასოდეს უნდა შეგრცხვეს...
-კაი ხოო
გაიღიმა გოგომ და ჩაეხუტა თემოს, ბიჭმა თავზე აკოცა და თმაზე ხელი დაუსვა...
-თემოო...
ამოიჩურჩულა გოგომ
-გისმენ პატარავ?
-მშია...
ახედა საყვარლად
-წამო ვჭამოთ...მსუნაგო!
გაიცინა ბიჭმა გოგომაც საყვარლად გაუღიმა და ლოყაზე აკოცა
*...*
დათო დაღლილი მივიდა სახლში და ეგრევე საწოლში ჩაწვა, მაშინვე დაეძინა და ალბათ წუთები არ იყო გასული ზარმა რომ გააღვიძა ტელეფონზე, თვალები მოისრისა და ტელეფონზე თავისი უსაყვარლესი ადამიანის სახელი რომ ამოიკითხა მაშინვე უპასუხა
-ლიკა არ გძინავს?
-უი გაგაღვიზე? ბოდიში რაა...უბრალოდ...უბრალოდ ვინერვიულე...ალექსი იდიოტია არ მინდა გაერიო....
-მისმინე ლიკა ალექსი ვეღარ გაგეკარება გაიგე?! არ აქ მაგის უფლება!
-რა უთხარი?!
-აი ეგ უკვე ჩემი საქმეა...
-დათო...
-მშვიდად...მაგაზე აღარ იფიქრო გაიგე? ტკბილად დაიძინე...
-შენც ტკბილიძილი...
ამოიჩურჩულა გოგომ გაიღიმა დ გათიშა ბიჭმა ნელა დადო ბალიშზეთავი ღიმილით
-ეს გოგო ანგელოზია...
ამოიჩურჩულა და გულში უცებ შიშმა გაუელვა...უცებ წამოჯდა დენდარტყმულივით
-ჯანდაბა! ისევ ისსე რომ დამემართოს რა ვქნა მერე...
ამოიჩურჩულა გულში დიდი ტკივილი იგრძნო შიშმა მოიცვა რომ ისევ ვინმე დაასწრებდა სიყვარულის ახსნას აამზე კი ნამდვილად ვეღარ გადაიტანდა...
-ხვალვე უნდა ვუთხრა...ჯანდაბა ხვალვე!
