-სამწუხაროდ არა...
თემომ ეს რომ გაიგონა ოთახიდან ხმაც მოესმა და შიშმა აიტანა
-რას ნიშნავს არა?
-ხვალ მოდი თემო საავადმყოფოში ყველაფერს დაწვრილებით აგიხსნი...
-ექიმო იქნებ მითხრათ რა მჭირს...
-ვეჭვობ თავის ტვინის სიმსივნე...
-რა?
-ხვალ მოდი თემო და ყველაფერს დაზუსტებით გავარკვევთ...
-კარგი ექიმო...
ამოიჩურჩულა და ტელეფონი გათიშა რა დროსაც კარი გაიღო და თავი ელენემ შემოყო
-თემო სად წახვედი....
თვალები მოიფშვნიტა პატარა ბავშვივით გოგომ
-რატომ ადექი ელენე?
-ვერ გავჩერდი შენ გარეშე...
უთხრა და წინ დაუდგა ბიჭმა უცებ ჩაიხუტა და კისერში აკოცა
-წამო რა დავწვეთ...მეძინება...
-მიდი და მოვალ...
-კაი...
გოგო გავიდა ბიჭმა კარი მიკეტა და იქვე მეტლახზე ჩამოჯდა, თავზე ხელი მოისვა
-ჩემ პატარას ვერ დავტოვებ...
ამოიჩურჩულა და ცრემლი ნელა ჩამოუგორდა რომ გაიაზრა შეიძლება მალე ელენეს გვერდით ვეღარ ყოფილიყო....მერე ნელა წამოდგა წყალი შეისხა სახეზე და ოთახში გავიდა ელენეს მიუწვა და გულში ჩაიკრა გოგო ეგრევე მისკენ გადმობრუნდა და ძლიერად მიეკრა გულმკერდზე ბიჭმა კი თავზე აკოცა
-ტკბილიძილი ცხოვრება...
გოგოს ხმა არ ამოუღია როგორც ჩანს ჩაეძინა ასე მიკრულს ტკბილად ჩაეძინა...
*...*
-რატო ვერ მეუბნებოდი სულელო!
გაიცინა ლიკამ უკვე ძლაიან გვიანი იყო ლიკა და დათო კი სახლის წინ გადახურულ შემოსასვლელში დივანზე იჯდნენ და წვიმას უყურებდნენ გოგომ ახლა დათოს შეხედა ბიჭს კი მანამდეც არ მოუცილებია თვალები მონუსხული უყურებდა
-კაი ეგრე ნუ მიყურებ
-გოგო რა ვქნა აბააა!
გაიცინა ბიჭმა გოგოს სახეზე შეეხო და მიიიხუტა უცებ
-ჩემი ციცქნა ხარ!
-ციცქნა არა ცქნაფა...
-ეგეც ხარ!
გაიცინა ბიჭმა
-რა ჩემი ბრალია ლიკა შენ რომ ასე შემაყვარე თავი?! ჩემი ბრალია?!
-კი!
გაიცინა გოგომ
-ვერ გეუბნებოდი ეგეთი მარტივიც არ არის თქმა...
-ხან მეგობრულადო ხან ნიძლავიო
-ორივე მოგატყუე...
-ვიცი! მაშინაც მივხვდი!
-რას მაწვალებსი ბარემ ვერ მითხარი?!
-ეეეე რასქვია ვერ გითხარი! შენ უნდა გეთქვა მე გოგო ვარ!
-კაი ხო...
-ახლა კაი ხო იმიტო მითხარი რომ თავი მოგაბეზრე?! კაი...
წყენით მოშორდა ბიჭს დათომ კი თავლები ჭყიტა და ისევ მიიჩოჩა გოგოსკენ
-ეგ არ მითქვია ჩემო ცხოვრებავ...ნუ მებუტები რააა...
-არა...
-ლიკაა...გთხოვ თუ გიყვარვარ...
-არ მიყვარხარ!
-რა?!
-ვიხუმრე რა დაგემართა!
გაიცინ აგოგომ
-გული გამისკდა!
*...*
დილა რომ გათენდა თემო ნელა ადგა ჩუმად რომ გოგოს არ გაეგო, გაემზადა სამზარეულოში გავიდა და საუზმე გააკეთა წერილიც დაუტოვა გოგოს გავდივარ და მალე დავბრუნდებიო, მერე კი წავიდა საავადმყოფოში მალე მივიდა და თავისი ექიმის კაბინეტში შევიდა
-გამარჯობა...
-გამარჯობა თემო...დაჯექი...
-ექიმო რა ხდება პირდაპირ მითხარით რა...
-როცა გადაგიღეს ტომოგრაფიაში გამოჩნდა რომ თავის ტვინის სიმსივნე არის..
ამოიჩურჩულა ექიმმა
-ექიმო კიმაგრამ ყვეკაფერი რიგზე იყო ხოლმე...
-დიდი ხანია ტომოგრაფია აღარ გაგიკეთებია...კიდევ კარგი შეიმოწმე...ისედაც ძალიან გვიანია...
-რას ამბობთ?
-გადარჩენის შანსები არსებობს არ შეგეშინდეს ყველაფერს გავაკეთებთ...
თემო ეგრევე ადგა აღარც მოუსმენია ექიმისთვის კაბინეტიდან გავარდა და საავადმყოფოც მალე დატოვა
