KAÇIŞ

3. BÖLÜM: TRAFİK

İnsanlığın sonu gelmiş, herkes ölümü bekliyordu.

☬

Korku tekrardan etrafımı sarmıştı. Daha doğrusu ne zaman gitmişti ki?

Kuzey arabayı trafikten uzak bir binanın yanına çekti ve arabadan indi.

Bize doğru bakıp "Arabadan hızla inerseniz iyi olur yoksa Aylaklar ile beraber aşk yaşayacaksınız!"

Etrafıma bakınca o yaratıklardan çok olduğunu gördüm. Ve hızla çoğalıyorlardı.

Arabadan inip hazırladığımız çantaları aldım. Kuzey karşımızdaki apartmanı işaret etti ama bu tehlikeli olabilirdi.

Ama dışarıdan daha fazla değil!

Arda bana çantasından bir silah çıkarıp uzattı."Gerektiğinde kullanmaktan çekinme."

Zaten ben de her gün silah kullanıyordum nereden bileyim bunun nasıl çalıştığını.

Arda'ya tip tip bakınca sorunu anladı.

"Tetiği çekmen ve ateşlemen yeterli."

"Zahmet olacaktı." Diyerek sonunda nasıl kullanıldığını söylediğini vurguladım.

Kuzey evin içine girdi ve etrafı kolaçan etti. Bize doğru dönüp "En üst daireye gidelim. Ev şehrin çıkışına yakın herkesten önce onlar evlerini terk etmiştir. " Dedi.

Biz yukarı çıkarken o apartman girişinin kapısını kapatıp ardına eşyalar bırakıyordu.

"Kuzen daha önce zombilerle yaşamış gibisin?" Dedim.

Kuzey bans dönüp sırıttı "O kadar zombi filmini boş boşuna izlemedim yarım akıllı kuzenim."

Önüme dönüp ve ilerlemeye başladım
"Ben de zombi istilasının olacağını bilsem ben de izlerdim. Ayrıca yarım akıllı o!" Diyerek kendi kendime fısıldadım.

Bunu Arda malı duymuş olacak ki "Birileri fazla sinirlenmiş sanırım." Dedi ve hızla üst kata çıktı.

"Erkeklerin hepsi şerefsizdir diye boşuna demiyorum! Pis maymunlar." Diyerek sitem ettim.

Üst kata çıktığımızda her iki kapı ardına kadar açıktı. Sanırım Kuzey'in dediği gibi herkesten önce şehrin çıkışına yakın olanlar kaçmıştı.

Öncelikle Kuzey eve temkinlice girip kontrol etti olası bir tehlikeye karşı.

Sonra temiz olduğunu söyleyip gelmemizi işaret etti.

İçeri girip kapıyı sonuna kadar kapattım ve az önce Kuzey'in yaptığı gibi ardına eşyalar koydum.

Arda mutfağa gitmiş yiyecek birşeyler varmı diye bakınıyordu.

Kuzey ise keskin eşyalar.

Camın yanına giderek etrafı izlemeye koyuldum. Sokakta çoğu insan vardı ve o yaratıklardan.

Hastalıklılardan biri bir kadını ısırdı. Kadının çığlığı bütün caddelerde duyuldu ve acıya dayanamamış olacakki bayıldı.

Kadını izleyince biraz sonra değiştiğini gördüm.

Vücudu morarıyordu. Vücudundaki et tabakasında sanki kan kalmamış gibi kemiklerine kadar yapışmıştı.

Ve kadın son olarak kan kusuyordu. Bunun yanı sıra kendi kanında boğuluyor gibi bir hali vardı.

Kadın biraz sonra o hastalıklılara dönüştü.

Bu hastalık bulaşıcıydı!

"Isırılıp dönüşüyorlar..." Diye fısıldadım.