Keyifli okumalarr🍓
.
.
.
O günden 3 gün geçmişti ve ben daha yeni okula gidiyordum. Babam beni okulun önüne kadar bırakırken arabadan inmeden bana dönmüştü.
"İyisin değil mi?" Demesiyle kafamı gülümseyerek sallamıştım. İşaret diliyle ona karşılık vermiştim.
"Gayet iyiyim, aklın bana takılmasın baba. Çıkışta görüşürüz, seni seviyorum."
Dememle gülümseyerek alnıma küçük bir öpücük bırakmıştı. Arabadan inip okula doğru ilerlerken, aniden yan tarafımda benimle yürüyen Çakır'a kaymıştı gözlerim.
"Günaydın Süveyda." Diyerek gülümsemesi ile bende ona gülümseyerek not defterime bir şeyler yazarak ona uzatmıştım.
"Günaydın Çakır."
Kağıda bakıp gülümserken sınıfıma geldiğimi yeni fark etmiştim bana geçmem için yol verirken 'teşekkürler' anlamında kafamı sallayıp sırama ilerlemiştim.
Sıramın üzerinde gördüğüm kutu ile kaşlarım yukarı havalanırken, arkadan Çakır kulağıma eğilmişti.
"Normal de olanları anlatırdım ama anlatması gerek kişi Araf. Ondan kaçma ve onu dinle, Süveyda. Her zaman yanındayım." Demesi ile ona dönemeden sınıftan koşarcasına çıkmıştı.
Oflayarak geri masama dönmemle kutuyla bakışmayı keserek yerime oturdum ve kapağını açtım.
Gördüğüm kar küresi ile gülümsemiştim, küreyi elime almamla gördüğüm yüz daha da gülümsememi sağlamıştı.
Kar küresinin içinde benim fotoğrafım vardı.
Fakat bunu yapan kişinin Araf olması hafif yüzümü düşürmüştü. Onu dinlemek istesem de bana dedikleri sürekli bana tam tersini yapmamı söylüyordu.
Kutuyu alıp çantama atarken içinde olan notu yeni fark etmiştim.
Küçük not kağıdını alırken, sakince açmıştım.
"Günaydın Süveyda. Özür dilerim ve söylemem gereken bir şey var. Beni affedene kadar böyle ya da ben diğer türlüsünü öğrenene kadar."
Kağıda öylece bakarken hocanın içeri girmesiyle irkilerek notu da çantama atmıştım.
Araf neyden bahsediyordu anlamamıştım ama merak etmiştim.
Neyi öğrenene kadar böyle yapacaktı anlamamıştım.
🐣
Kızlarla kantinde oturduğum masa da gülümseyerek İrem'i dinlerken yan tarafıma çekilen sandalye ile oraya dönmüştüm.
Araf ile göz göze gelmemle kaşlarım çatılmıştı.
Kızlar da ona dönerken Araf onların olduğu tarafa masanın üzerinden bir kağıt itmişti.
Gül okurken şaşırmış gibi bana dönmüştü.
"Normal de kalkmazdık ama konuşsanız iyi olur." Dediğinde kaşlarımı çatmıştım. Hızlıca yazıp ona uzattığım da Gül kağıdı benden almış ve okurken hafif yutkunmuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SENİ YAZDIM | Texting
Teen Fiction"Konuşmak imkansız belki de evet ama ben yazdım. Ben seni yazdım."
