Keyifli okumalar
.
.
.
Lisenin artık son günleri yaklaşırken gülümseyerek yanımda olan arkadaşlarımla sohbet ederek, kapıya ilerlemiştik.
Elindeki kaskla çoktan yerini almış olan Araf ile gülmüştüm.
"Hadi Süveyda hanıma bol aşklı günler dileriz!" Diyerek bana el sallayarak giden Gül ve İrem'e bende elimi sallarken motorunun yanında fazla yakışıklı duran sevgilime doğru ilerledim.
Elini saçlarına atıp karıştıracakken onu engelleyip ben elimi saçlarına attım ve düzelttim. Kulağına eğilirken fısıldamıştım.
"Zaten herkes buraya bakıyor, bir de daha da karizmatik haraketler yapıyorsun. Rahat dur." Diyip geri çekilirken kulak memesini hafif ısırmıştım. Gür bir kahkaha ile bana bakan Araf ile oflayarak kaskımı takmıştım.
"Hey güzel kediciğim ısırmakta ne?" Diyerek yanağımdan öptüğünde beni arkasına almıştı. Kollarımı sıkıca beline dolamıştım. Ara sıra karın kaslarına elimi atıp sıktığım da Araf'ın gülen sesini duyuyordum.
Motoru nereye sürdüğünü pek anlamasam da bir şey demedim. Yol devam ederken sahil taraflarına doğru gelmiştik.
Motoru durduğunda önce Araf inmiş daha sonra benide belimden kavrayıp indirmişti. Kaskımı ona uzattığımda elimden almıştım. Etrafa bakarken Araf elimi tutup beni kendine çekmişti.
Yürümeye başladığımızda dudaklarını saçlarımın üzerinde hissetmiştim.
"Benim bebeğim bugün fazla mı kıskanç hım?" Demesiyle eğlenen sesine dilimi çıkartmıştım.
"Kıskanırım banane. Hem sen sanki beni kıskanmıyorsun," dediğimde duraksadı. Bu durum hoşuma gittiğinde yaramaz bir şekilde sırıttım.
"Şimdi birileri böyle bana bakmaya başlasa.."
"Kim o it! Nerede Süveyda? Göster güzelim bir şey yapmayacağım." Diyerek etrafına bakmasıyla gülerek kafamı iki yana sallamıştım. Onunla eğlendiğimi anladığında çenemi kavrayıp kafamı kaldırdığında dudaklarıma yumaşak bir öpücük bırakmıştı.
Geri çekildiğimizde çimenlerin gölge olan tarafına ilerlemiştik. Beraber otururken ben Araf'ın göğsüne yaslanmıştım.
Hava çok güzeldi. Güneş ve deniz o kadar parlaktı ki bakarken nedensizce iç çekiyordum.
"Hava çok güzel bugün.." derken Araf'a dönsemde beni izlediğini görmem gülümsememi daha da büyütmüştü.
"Sen daha güzelsin Süveyda. En güzelsin.." derken iç çekerek elini sarı saçlarıma attı. Mavi gözlerimden resmen kalpler çıkarken Araf'a bakıyordum.
"Senin güzelinim işte." Diyerke sırıtmamla Araf da gülüp beni kendine daha çok çekmişti .
"Yiyeceğim bak şirinlik yapıyor bir de. Benim güzelimsin bebeğim benim." Demesiyle dudaklarını yanağıma boynuma değdirip durması gıdıklanmamı sağlamıştı. Ben gülerken o da bana eşlik ediyordu.
"Ya Araf tamam, gıdıklankyorum. Sevgilim dur ama.." dediğimde göz göze gelmiştik.
"Sevgilim dediğin her an deliyor gibi oluyorum güzelim bende ama bak." Diyerek resmen isyan eder gibi konuştuğunda gülerek yanaklarını sıkmıştım. Sıkarken aynı zamanda öpmeyi de ihmal etmemiştim.
Araf'ın dizlerinde uzanırken, o da ellerini saçlarıma atmış okşamaya başlamıştı.
"Her şey tuhaf.." diyerek mırıldanırken onca olan şeyi düşünüyordum. Ailemi kaybetmiştim. Ablam, ablam değildi. Babam ölmüştü. Araf buradaydı. Araf Ata sesimdi. Araf Ata her şeyimdi.
"Sen Araf, ilk sesim oldun sonra her şeyim." Diyerek düşüncelerimi seslendirdim. Eli yanağımı okşarken gülümsedi Araf.
"Süveyda'm sen artık hayatımsın. Bundan sonra beraberiz güzelim, senin ilk sesin olduysam sende benim başından beri kalbimdin. Umudumdun. Şimdide her şeysin." Dediğinde gülümseyerek iç çektim.
"Aşık olmuşsun sen bana ya. Deli divanesin yani. Bırakmazsın da sen şimdi." Diyerek burun kıvırır gibi yaptığımda daha da gülmüştü.
"Bırakmak mı? Asla. Benden kaçamazsın küçük bebek." Diyerek dudaklarımı öptüğünde bende karşılık vermiştim. Geri çekilirken son kez derin bir nefes vermiştim.
"Araf çok seviyorum seni ben." Derken gözlerim hafif dolduğunda yanağımı okşayan elini daha da bastırdı.
"Hey ağlamak yok ama güzelim, artık yok. Sadece gül, gülelim tamam mı? Ayrıca bu küçük kadına o kadar aşık olmuşum ki eğer bana biraz daha böyle bakmaya devam ederse..." Diyerek yanağımı resmen ısırmasıyla küçük bir çığlık atmıştım.
"Aşkım! Isırmak nedir ya?" Dediğimde gülerek beni daha da sarmalamıştı.
"Bu kadar güzel olursan kocan gelir seni böyle yer işte."
Gülümseyerek birbirimize bakmaya devam ediyorduk. Hayatım da gördüğüm en güzel duygulardı Araf. Onu sevmek çok güzeldi.
Araf alnını alnıma yaslayarak fısıldadı. Bu sözler her şeye bedeldi artık.
"Seni üzen günler bitti bebeğim bundan sonra benimlesin, sürekli güleceğimiz günlerimiz bizimle. Gelecek olan her şey bizim... Tek isteğim hiç susmaman. Hep konuş ki sesini bir an bile unutmayayım. Çok yazdık Süveyda... Yine yazarım. Ben seni yazdım Süveyda, kalbime yazdım."
Seni yazdım.Birbirimizi kalplerimize yazdık.
Asla silinmeyecek bir yazı, daima sürecek olan bir aşk...
Araf Ata ve Süveyda'yı yazdım.
.
.
.
Final ile gelmemi beklemiyor olabilirdiniz ama böylesi daha güzel geldi.
Son zamanlar da buraya olan etkileşim de çok düşmüştü, bu da biraz üzdü ama mutlu son ile bitirdik.
Bu arada kitap da Çakır'ı çok yarım hissettiğim için onu kesinlikle başka bir kurgumda sizlere harika bir şekilde hatırlayacağım.
Onun dışında sizleri çok seviyorum, destekleriniz için her şey için teşekkür ederim. Bol bol öpücükler!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SENİ YAZDIM | Texting
Novela Juvenil"Konuşmak imkansız belki de evet ama ben yazdım. Ben seni yazdım."
