അവസാനം താൻ എന്റെ അടുത്തേക്ക് തന്നെ വന്നു, ഡോൺ.
അവൻ പെട്ടെന്ന് പിൻവലിയാൻ പോയതും അവൾ അവന്റെ പിന്നിലുള്ള കൈകൾ വെച്ച് അവനെ നിശ്ചലനാക്കി.
ഇനി ഞാൻ ആരാണെന്ന് ഇയാൾ അറിയാൻ പോകുന്നതേ ഉള്ളു.
അവൻ എന്തെങ്കിലും പറയുന്നതിന് മുന്പേ അവൾ അവനെ പെട്ടെന്ന് തള്ളി മാറ്റി പരിഭവം അഭിനയിച്ചു കൊണ്ട് തിരിഞ്ഞുകളഞ്ഞു അവൻ അപ്പോഴും കോമയിലെന്നപോലെ നിന്നു.
പപ്പയാണോ... ഇച്ചായനെ തിരികെ വിളിച്ചത്?
അവൾ സക്കറിയയോട് ചോദിച്ചു. അയാൾക്കു കാര്യം മനസിലായി.
അയ്യോ മോളേ... ഒരു ചെറിയ വിഷയത്തിന്റെ പേരിൽ ഇത്രേം വഴക്കിട്ട് നിക്കണ്ട കാര്യമെന്താ?
ചെറിയ പ്രരശ്നോ?
അവൾ ചോദിച്ചതും അവൻ അവളുടെ മുന്നിൽ വന്നു നിന്നു. അവൾ ജാഡ കാണിച്ച് മുഖം തിരിച്ചു നിന്നു.
ജിയാ...
ഞാൻ മിണ്ടില്ല. എന്നോടാരും മിണ്ടണ്ട.
അവൻ അവളുടെ മുഖം അവന്റെ കൈകളിൽ കോരിയെടുത്ത് അവന്റെ നേരെ തിരിച്ചു.
പ്ലീസ് ജിയാ, എന്നിൽ നിന്നു മുഖം തിരിക്കരുത്.
(മുഖം തിരിച്ചത് ഞാനാണോ അതോ താനാണോ?)
അവൾ കൊച്ച് കുട്ടികളെ പോലെ കരയാൻ പോകുന്ന പോലെ മുഖം പിടിച്ചു.
എന്നോടൊന്നു ക്ഷെമിക്കു പ്ലീസ്.
അവൾ ഇങ്ങുന്നത് പോലെ ശബ്ദമുണ്ടാക്കി. അവൻ അവളുടെ നെറ്റിയിൽ ഒരു ഉമ്മ വെച്ചു. പെട്ടെന്നവളുടെ ഹൃദയം ഒന്ന് മിടുക്കാൻ മറന്നു. അവൾ കണ്ണുകളടച്ച് എല്ലാ പ്രേതീക്ഷകളെയും അകറ്റി നിർത്തി.
(ഇതെല്ലാം കപടമാണ് ജിയാ...)
അവൾ പോലുമറിയാതെ കണ്ണിൽനിന്ന് ഒരിറ്റ് കണ്ണീർ അവളുടെ കവിളിലൂടെ ഊർനിറങ്ങി. അവൻ അവളെ അവന്റെ നെഞ്ചോടു ചേർത്ത് പിടിച്ചു.
ഇനി നിന്നെ വിട്ടു ഞാൻ എങ്ങോട്ടും പോകില്ല.
അവൾ പല്ല് കടിച്ചു പിടിച്ചു.
നിന്നെ ഇനി മാറ്റാർക്കും വിട്ടു കൊടുക്കില്ല ഞാൻ.
(അതിന് തന്റേതല്ല ഞാൻ.)
