ឡានរបស់ជុងគុកបើកចូលក្នុងទីធ្លារក្នុងផ្ទះមុននិងដំណើរចុះពីលើឡានតាំងៗចូលទៅខាងក្នុងដើម្បីទៅរកជីមីន
« មកវិញហើយឬ....អ្ហាកកក » វត្តមានរបស់ជីមីនកំពុងអង្គុយគងទាក់ខ្លាផឹកស្រាក្រហមនៅសាឡុងបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវប៉ុន្តែបែរជាជុងគុកមកដល់រុញគេឲ្យដួលមុននិងអោនមកថើបអញ្ចឹងក.របស់គេយ៉ាងត្រហេបត្រហប
« អ្ហឹកក..ចេញពីយើងទៅ.. » ដៃតូចប្រឹងរុញជុងគុកចេញពីលើខ្លួន តែនាយហាក់មិនកម្រើកសូម្បីបន្តិចសោះ រិតតែរុញរិតតែថើបគេលើសដើម
« ហ្ហឹកកក..ជួ-ជួយផង..អឹមម » ជីមីនប្រឹងស្រែកហៅគេមកជួយ ខណៈក្នុងផ្ទះពេលនេះមានតែគេពីរនាក់ជុងគុកនិងអ្នកបម្រើប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែបន្ទល់ទទួលភ្ញៀវជាបន្ទប់ស្ងប់ស្ងាត់ហើយធំទៀតអញ្ចឹងទោះនិយាយយ៉ាងមិចក៏អ្នកខាងក្រៅមិនលឺនោះដែរ
ជុងគុកលូកទៅទាញខោខ្លីរបស់ជីមីនចេញទាំងមាត់កំពុងភ្ជាប់ជិតជាមួយអ្នកម្ខាងទៀត ដៃអង្អែលសាច់កំភ្លៅរលោងហាក់ចង់ដាស់អារម្មណ៍គេអញ្ចឹង
« អ្ហាសសស..ឈប់.. » ក្រោយនាយសម្រេចចិត្តដកមាត់ចេញហើយ កាយល្អិតក៏បញ្ឈប់សកម្មភាពនាយពេលគេរៀបនិងកម្ចាត់ខោអាវ
« អួយ...នែ៎ឆាប់មកវិញភ្លាម » ជីមីនបានធាក់ជុងគុកចំកណ្ដាលទ្រូង ទាញខោមកបិទបាំងត្រឹមត្រូវសឹមស្ទុះវឹងទៅរកទ្វារ តែត្រូវនាយរត់ទៅតាមទាន់ក៏បីគេមកទម្លាក់នៅលើសាឡុងម្ដងទៀត
« អ្ហាយយលែងយើង..ហ្ហឹកៗ »
« ហ៊ានស្រែកម្ដងទៀត យើងបុកទម្លុះឯងមិនខាន » ពេលនេះអាវជីមីនត្រូវរសាត់ចេញពីខ្លួនដោយស្នាដៃជុងគុក តែសមីខ្លួនរបស់គេមិនបានមកសប្បាយអររឿងនាយមកធ្វើអញ្ចឹងដាក់គេនោះទេ
« ashhh ឈប់ទៅហ្ហឹកៗ » ទោះបីសម្ដីអាក្រក់យ៉ាងណាក្ដីប៉ុន្តែកាលបើជុងគុកធ្វើបែបនេះគេពិតជាមិនពេញចិត្តមែន
ជុងគុកមិនបានស្ដាប់សំឡេងយំនិងពាក្យរៀបរាប់របស់ជីមីនទេផ្ទុយទៅវិញនាយដោះខោខ្លួនឯងបញ្ចេញកូននៅចន្លោះជើងរបស់ជីមីន ខណៈអ្នកម្ខាងទៀតកំពុងតែយំសឹងមិនលឺសម្លេង
YOU ARE READING
You hurt me again...
Action« លោកនៅតែជាមនុស្សអាក្រក់ លោកធ្វើបាបមនុស្សដែលមិនគិតអ្វីក្រៅពីស្រឡាញ់លោក » ផាកជីមីន
