AVUKAT HATUN

(14) Kaçış

Merhaba canlar aslında geç paylaşacaktım ama bölüm biter bitmez sizlerle paylaşmak istedim.

Bu benim ilk hikayem satır arasına yorumlarınızı bırakırsanız ortaya daha güzel bir eser çıkmasını sağlarsınız. Gerçekten her bölümü özenle yazıyorum umarım hakettiği değeri görür.🌟🌟

Yıldıza dokunmayı unutmayın  🤗

Onların aşağı merdivenlere yönelmesiyle hemen doğruldum,hızla sessiz olmaya dikkat ederek merdivenlerden yukarı çıktım kapıdan tam çıkacakken buraya doğru yürüyen Karan 'la  kalakaldım.

Şimdi  ne halt edecektim ?

Hızlıca kafamı içeri çektim. Burda olmamı nasıl açıklayacağım. Giderek yaklaşırken mantıklı bir bahane bulamadım ve biraz önce saklandığım bodrum kata sessizce inmeye başladım. Adamlara yakalanmamak için ağır adımlarla ışığı yakmadan ilerledim. Merdivenleri iner inmez koşar adımlarla saklandığım  yere konumlandım.

Biraz sonra adım sesleri gelmeye başladı sesler daha yakından geldiğinde kalbim gümbür gümbür atıyordu. Işık yandı Karan ın geldiğini anladım fakat bir sorun vardı. Adım sesleri bulunduğum katta durdu. Bu sessizlik ömrümden ömür götürürken adımları dolaşmaya başladı.

Biraz eğilip masanın altından adımların durduğu yere bakmaya çalıştım. Karan elinde tuttuğu kelebek bıçağı salladıktan sonra bıçağı tekrar kapattı masaya bıraktı ,masadan aldığı ince ama uzun bıçağın kenarına parmağını sürterek kontrol etti. Karar vermiş olmalı ki onu alarak aşağı inmeye başladı.

Karan gözümde kötü biri olsada daha önce gözümle görmediğim için bu durumu yumuşattığımı anladım o can alan bir katildi. Onun arkasından bulunduğum yerden çıktım yukarı çıkmak yerine son anda aşağı yani Karan 'ın indiği yere yöneldim.

Merdivenleri inerken biraz aydınlamaya başlayan merdivenlerle daha rahat hareket ediyordum . Kapıdan vuran ışıkla kapının aralık kaldığını gördüm. Yavaşça kafamı uzattım. Gördüğüm görüntü beni birazdan yere yığacak gibiydi.

Karan sandalyede bağlı dayak yemekten yüzünün heryeri şişmiş  adamın önünde dikiliyor. Siyah gömleğinin kollarını katlıyordu. "Bu son şansın senden sıkıldım konuşmak senin seçimin ama tavsiyem işkencesiz ölmen " diyen Karan'a bakan adam ,baktığı pek söylemez gözleri,şiş göz kapaklarından zor görünüyordu. Başını sağa sola sallayarak cevap verdi.

"Peki o zaman gecemize biraz hareket gelsin  "diyerek yanında dikilen adama elini uzattığında biraz önce seçtiği bıçağı verdi. "Üstünü çıkartın ,Bağlayın !" dediğini duyan yaverleri ,adamı doğrultup ipleri çözdüler,adamı kaldırıp sürükleyerek duvara doğru götürdüler. Görüş açımdan çıktıklarında neler olduğunu anlamak için biraz daha başımı içeri soktum.

Yukardan sarkan zincirlere bileklerinden bağladılar. Korkum arşa çıkarken burdan çıkıp gitmek için bir an çekildim fakat gidemedim. Görmek istiyordum,ne kadar ileri gidebileceğini görmek istiyordum.  Karan adama sorular sormaya başladığında ilk kesiği adamın göğsüne indirdi. Feryad eden adamın göğsünden kan sızmaya başlarken, daha derin bir kesiği karnına bıraktı.

Adamı lime lime ederken burdan izleyip müdahale edememek kendimden nefret etmeme sabep oluyordu.  Gözlerini karartmış  adamın üst tarafının heryerinde kesikler atmıştı. Ben bitti sanırken geri çekilip bir an da bacağına ince bıçağı geçirdi ve itti, bıçağın ucu bacağın arka kısmından görünene dek durmadı. Bıçağın diğer taraftan çıktığını gördüğü an çıkarıp diğer bacağına da aynı şekilde sapladı.