KOMA~

10

Bileklerimdeki şidetli bir o kadarda can yakan acı ve ağrı gözlerimi aralamama neden oldu.Yalnız bir sorun vardı ki ne kadar zorlasamda göz kapaklarımı yerinden oynatamıyordum bile.

Bana ne olmuştu,neden gözlerimi açamıyorum ve son olarak neredeydim?Beynim sanki durmuş gibiydi.Hadi ama tamda zamanı.

Ne kadar gözlerim kapalı olsada bir arabanın içinde olduğumun farkındaydım.Araba süratli bir şekilde firen yaptı arabanın kapısı açılıp iki adet kol beni dışarı doğru sürükledi.Neler olduğunu anlayamadan diz kapaklarıma tekme yemem yere diz çökememi sağladı.

Kulağıma şiddetli ve yakından adım sesleri geliyordu.Gelen her kimse parfümünün kokusu çok yoğun ve bir o kadarda sexsiydi.Adamın önümde diz çöktüğünü duydum bir el yüzümde gezinmeye başladı.Ve ani bir refleksle beni çenemden kavrayım yukarı doğru kaldırdı.

Tüm bunlar olurken ben hâlâ ucu bucağı belli olmayan bir karanlık görüyordum.Lanet olsun o adamın yüzünü görmek istiyorum.O adam ise yavaş hareketlerle gözümde bağlı olan adı her neyse çözmeye başladı.

Ve sonunda ışığı görebiliyordum...Yalnız burası da neresiydi?

Uçurumun kenarı gibi bir yerdi ama uçurum kenarı değildi yüksek bir tepenin üzerindeydik.Yüksek duvarlarla çevrili bir ev gerçi burası ev değil direk askeriye üssüydü ama neyse.

Ben etrafı incelerken hâlen adının ne olduğunu bilmediğim adam beni izliyordu.İzlenmenin verdiği his ile ona doğru döndüm gözlerime çarpan ilk şey adamın ela gözleriydi.

Biliyorum şey diyeceksiniz şimdi normal bir ela hiç mi ela göz görmedin?

Hayır gördüm hemde bir sürü ela göz gördüm ama bunlar ayrı bir hava veriyordu.Hem tehtitkâr hem öldürücü bir bakışı vardı o gözlerin.

Aniden irkildim ve irkilmeme sebep olan o kalın ve bir o kadar da ürkütücü ses konuştu.

"Etrafı incelemeye devam edecek kadar çok mu beğendin burayı? Hmm"

Ne diyordu bu burayı beğenmek mi ?hangi psikopat burayı beğenirdi ki? kafamı onun durduğu yere doğru çevirip göz göze gelmemizi sağladım.

"Hangi psikopat burada bu şekilde ve ayrıca seninke kalmak ister ki tanrı aşkına?"

Adamın sert gözleri daha da sertleşti aynı anda da ela dediğim gözler koyulaşmaya rengi değişmeye başladı.Neler oluyordu ya sanki birşey dedik.

"Sen bana psikopat mı dedin?"diyerek sesini daha da kalınlaştırıp sertleştirdi.Tabii ben altta kalır mıyım? Kalmam...

"Evet sana psikopat dedim çünkü sen tam bir psikopat hatta manyaksın oldu mu?"

Çenemdeki eli sertleşerek kafamı daha da yukarı kaldırdı.Daha soğrusu kaldırmaya çalıştı çünkü biraz da yukarı çekerse kellem vücudumu terk  edecek  manyağa bak Allah'ım ben kimlerin eline düştüm ya.

"Kızım sen buraya yürek yiyip mı geldin?Şu korumalara bak " dedi kafamı çevirerek.

"Peki ellerindeki silahlar,yada bu kadar koruma bulunan bir ev seni hiç kokutmuyor mu?"

Dedi kafamı hala çevirerek.O böyle konuşunca cidden olayların ciddiyetinin farkına vardım. Ben burda hiçte güvende değildim şuan bunu fark etmiştim.

Ha gel birde fark etme istersen Martina hmm?

O hala adını bile bilmediğim adam tekarar konuştu.

"Götürün şunu."

"Bir dakika ,bir dakika beni nereye ve niçin götürüyorlar? Hey bana cevap ver!?"

İki koruma yanıma gelip iki koluma da girdi ve beni yerden kaldırdılar.O anda o pezevenk adam konuşmaya başladı.

"Kızı götürün bakalım biraz burada kalsın da aklı başına gelsin değil mi?"

İki iri yarı korumada aynı anda  yürümeye pardon koşmaya başladılar . Ben ise hâlâ bağırmaya çalışıyordum.

"Hey lütfen beni nerye götürüyorlar bari onu söyle..."

İki koruma tarafından karanlık bir odaya getirilmiştim ve korkuyordum Allah kahretsin ki ben karanlıktan korkuyordum.

"Lütfen beni burda bırakmayın ben karanlıktan korkarım" o kadar bağırmama rağmen beni yere fırlatıp gittiler.

Tabii kapıyı kilitlemeyi de unutmadılar.

Ve ben o karanlık ve sessiz yerde bir başıma kalmıştım ysrden kalkıp kapıya yumruklarımı ve tekmelerimi savurmaya başladım.Hem kapıya vuruyor hemde bağırıyordum.

"Hey beni duyan yok mu ben karanlıktan korkarım lütfen beni buradan çıkarın"

Ne yazıl beni ne duyan ne de duysa bile cevap veren yoktu.Ben yine de bir yarım saat bağırmaya kapıya vurmaya devam ettim.en son artık bağırmaktan yorulduğum için yefe çöküp oturdum ve yorgunluktan bayılmışım...

_____________________________