#LikeMe 2 Seizoen 1

#NewBegin

POV. Caro:

Titin is net begraven. Maar ik weet niet of dat het beste was. Ik vraag me af of ze nog gelukkig was de laatste tijd. Ik denk dat ik daarom geen afscheid van haar kan nemen. Ik wil gewoon weten dat ze gelukkig was, anders voel ik me voor altijd schuldig dat ik niet genoeg voor haar heb gezorgd, haar te weinig liefde en aandacht heb gegeven...

Caro: Papa en Karel, was Titin eigenlijk gelukkig?

Karel: Ja, en dat komt vooral door jou.

Caro: Hoezo?

Peter: Als ze alleen thuiszat met mij als jullie naar school waren was ze afwezig. Maar als jij thuiskwam, was ze altijd zo blij. Daar knapte ze echt van op. Je mag trots zijn op jezelf, Carootje. Ik zou ook zo een lieve kleinkinderen willen, hoor.

Caro: Was ze echt zo blij? 

Karel: Ja, ze zie heel vaak dat ze trots is dat jij haar kleindochter bent. En dat snap ik ook. Jij was er altijd voor haar. Behalve misschien als wij naar school waren. Maar dat weet ik niet. Dan was Peter er om voor haar ze zorgen. 

Peter: De laatste paar dagen ging het minder goed met haar. Maar als jij thuiskwam, Carootje... Dan was ze zo blij. 

Karel: Ik ben zo blij dat jij haar kleindochter bent. Je mag echt fier zijn op jezelf. Ik ben het al. Nu jij nog.

Caro: Dat ben ik zeker. Ik was gewoon bang dat ik haar misschien niet genoeg aandacht had gegeven. Maar nu ben ik er zeker van dat dat wel zo was.

Peter: Jij twijfelt gewoon te veel aan jezelf. Toen Kristel nog leefde vroeg je haar ook of je lelijk was. Ik ken geen mooiere meid dan jij. Buiten haar dan toch. En nu heb je zoveel aandacht gegeven aan Titin, haar zoveel liefde gegeven, zo goed voor haar gezorgd... En jij denkt dan dat je het niet goed genoeg gedaan hebt. Ik zie jou helemaal openbloeien, echt waar. En het is niet omdat Vince het heeft uitgemaakt dat je daarom moet twijfelen aan jezelf. Of omdat Titin er niet meer is. 

Caro: Je hebt gelijk. En we gaan haar nu nog een mooi afscheid geven. 

Karel: Ben je klaar? We moeten vertrekken. 

Caro: Ja

Ze gaan naar buiten.

Ze stappen in de auto.

Ze rijden naar de feestzaal waar Yemi zijn koor optreedt.

Ze komen binnen. 

De zaal zit overvol.

Caro: Bedankt om te komen, iedereen

Yemi: Dat is graag gedaan.

Maria: Wij kennen Titin toch ook.

Emma: Dus willen we ook afscheid nemen.

Fien: En je kan wel een beetje steun gebruiken, denk ik. 

Caro: Dat is waar. 

Camille: En we willen laten zien dat we er altijd voor je zijn. 

Vince: En dat we je graag zien. 

Scott: Wat er ook gebeurt

Jonas: Jij bent onze vriendin, en dat blijft zo.

Nona: Dat willen we op dagen zoals deze extra laten zien.

Merel: En ik hoop dat ik zo een beetje kan goedmaken hoe ik tegen je deed. Ik heb ingezien dat je echt geen seut bent. Je oma verliezen is al erg genoeg, en gepest worden door mij nog erger. Dus sorry

Caro: Het is je vergeven.

Yemi: En dan nu... Partytime!

Jonas: Het is een begrafenis he

Caro: Titin vond elke reden genoeg voor een feest dus moeten wij haar laatste feest zo epic mogelijk maken.

Maria: En hoe kan dat nu beter dan met Partyanimal Yemi?

Fien: Niet

Camille: Let's goooo, Yemi!

Yemi zingt Hoop Doet Leven

Wie denken jullie dat Vince nu gaat kiezen? Gaat het ooit nog goedkomen met #Yemas? Of kiest Jonas voor Fien? Laat jullie mening weten in de comments.