güven

1.

Genç kız attığı adımla olduğu yere kilitlendi.Adeta donmuştu. Artık saatler ilerlemiyordu. Genç, tek bir adım bile atamıyordu. Korkudan buz kesildi.Ne yapacağını bilemezken aniden bir çığlık bastı.

Çünkü karşısında bulunan ağaçta yakın arkadaşının cesedi duruyordu. Ayakları kesilmiş bir şekilde.

Kız arkasına bakmadan koşuyordu. Yere yuvarlanınca çığlık atmayı bıraktı. Yerdenefes nefeseydi. Korkuyu iliklerine kadar hissediyordu.

Son bir kez ölü bedene bakmak istedi. Son bir kez ölü arkadaşının bedenine.
Ölü Arkadaşının kanla karışık sarı saçlarına baktı. Gözlerinden dökülen soğuk yaşları sildi. Fakat kalkacak gücü bulamıyordu.

Hava kararmıştı. Ayağa güç bela kalkarak oradan hızla uzaklaştı. Ne olduğunu anlamadan bir polise haber verdi.

Polis olay yerine gittiğinde kız sorgudaydı. Cesedi tekrar görmek istemiyordu.
"Evet genç. Neler oldu bana anlatabilir misin?"

Karşısında ki polis ona neler olduğunu soruyordu fakat o hiçbirşey anlamamıştı. Herşey çok ani gelişmişti.
Anlatacak birşeyi yoktu.
"Ben hiçbirşey hatırlamıyorum, zaten herşey çok ani gelişti. " dedi kız ağlamaklı bir sesle.

Polis nefes alarak kızın gözlerine baktı. "Tamam,o halde arkadaşını o halde gördükten sonra ne oldu?"
Kızın bildiği yerden soru gelince hızla cevapladı.

"Arkadaşımı o halde görünce çok panikledim. Ama elimden birşey gelmedi,yerimde sabitlendim. Sanki bi güç beni alıkoyuyordu. Korktum. Çığlık atarak oradan uzaklaştım. Ayağım bir taşa takıldı, yuvarlandım..."

Genç kızın anlattıklarını dikkatle dinliyordu polis.
Kız,nefes alarak devam etti. "Sonrasında biraz bekledim. Arkadaşımın cesedine bir daha..."

Diyemeden ağlamaya başladı. Polis sabırla kızın ağlamasının azda olsa yatışmasını bekliyordu.
Kızın ağlaması daha dinmeden birisi girdi içeriye.

Bir polis daha.

"Olay yerinde kızın cesedinin üzerindeki kanla karışık çikolata bulmuşlar."
"Ne?" Diye bir mırıldanma çıktı kızı sorguya çeken polisin ağzından.

Polisler sorgu odasından çıkınca genç kız tek kaldı.
Şimdi ne yapacaktı? En yakın arkadaşı ölmüş,hatta öldürülmüştü...

Sıranın ona gelmesinden hiç mi hiç korkmuyordu bu kız. Sadece arkadaşlarının, yakınlarının öldürülmesinden korkuyordu. Yoksa kendisi tek kalırdı.

Onlar hayatlarını yaşayamazdı. Görecekleri güzel günlerin önü kapanır,gerisi gelmezdi. Dünyaya bir kere geliyorlardı. Kız ise bir kere geldikleri bu yerde arkadaşlarının bir cinayete kurban gitmesini hiç istemiyordu.

Haklıydı.

Fakat şimdi ne yapacaktı?..

04.05.2024 19.30