Güneşten Önce

Bölüm 5

Mihri'den

Son lafımı da söyledikten sonra çağırmış olduğum taksiye binip evden çıktım. Poyraz muhtemelen arkamdan şok içerisinde bakakalmıştı. Artık kafasına göre takılmamayı öğrenmeliydi. Oğlum bir süre daha babaannesinin ve dedesinin yanında kalacaktı. Taksiye rezervasyon yaptığım otelin yerini söylerken arkama yaslandım.

Artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. Sadece evde oturup oğluyla ilgilenen, kocasının ilgi göstermediği kadın olmayacaktım. Önceliğim iş bulmaktı. Dün Murat beyle görüşürken boşanma konusunda ciddi olmasam da akşam Poyraz'ı beklerken bu evliliğin artık yürütülecek bir tarafı olmadığının farkına varmıştım. Olmuyorsa zorlamak gereksizdi. Tek taraflı fedakarlık yapmak beni yormuştu. İş bulmam şarttı çünkü davada oğluma bakabileceğimi kanıtlamam gerekiyordu. Eminim ki poyraz boşanma işini askıya almak için Yağız'ın velayetini bahane edecekti.

Bunun için onun parasına ihtiyacım olmadığını ve kendi paramı kazanabileceğimi kanıtlamalıydım. İş deneyimim veya bana iş bulacak bir çevrem yoktu. Liseden kalma bir arkadaşım vardı. Yıllardır görüşmesek de belki beni yönlendirebilirdi. Şansımı denemekten zarar gelmezdi. Taksi beni otelin önüne bırakırken ücreti ödedim ve taksiden indim. Bel boy valizlerimi alırken resepsiyona geçtim odamın anahtarını aldıktan sonra yatagin üstüne oturup biraz düşündüm.

Telefonum çalarken arayanın kim olduğuna baktım. Avukat Murat bey arıyordu. Telefonu açtım. " Merhaba Murat bey nasılsınız?" Benim aksime onun sesi daha telaşlıydı. " Merhaba Mihri Hanım, ofisime eşiniz geldi az önce. Davadan çekilmezsem, yapacakları hakkında tehditlerde bulundu." Derin bir nefes çektim içime. Bu durum beni pek şaşırtmamıştı açıkçası. Bu gayet beklenir bir durumdu.

" Anladığım kadarıyla sizde davadan çekilmeye karar verdiniz." sesim mutsuz ve bıkkın çıkmıştı. Murat bey beni şaşırtan sözler söyledi. " hayır mihri hanım davadan çekilmiyorum, eğer siz hala boşanmaya kararlıysanız size yardımcı olacağım." bu sözler beni şaşırtırırken gülümsedim. " teşekkür ederim Murat bey size minnettarım. O zaman dava tarihi netleşince tekrar iletişime geçelim."

" Tamamdır Mihri Hanım görüşmek üzere." Telefonu kapattıktan sonra mutlu bir nefes aldım. İçim biraz da olsa rahatlamıştı. Elime telefonumu alırken biraz tereddütlüydüm. Yıllardır konuşmadığım arkadaşımı işim düşmüş olduğu için aramanın utancı vardı. Yine de aradım. Telefon çalarken yerimde dikleştim. Sonunda açıldı. Alo sesini duyunca konuşmaya başladım.

"Merhaba Duygu, Mihri ben liseden hatırladın mı?"

Telefonun ucundan bir süre ses gelmedi . " İnanmıyorum Mihri, kaç sene oldu? Ne yapıyorsun her şey yolunda mı?" Sesinin hala içten çıkması beni biraz umutlandırdı. Belki de tahminimden daha kolay olacaktı yeni bir hayat kurmak.

"İyiyim Duygu teşekkür ederim. Sen nasılsın?"

"Ben de iyiyim işe gidiyorum işte klasik şeyler."

Derin bir nefes alıp konuya girdim. "Duygu ben şu an biraz zor bir dönemden geçiyorum ve açıkçası yardıma ihtiyacım var. Etrafımda kimsem yok, belki sen bana yardımcı olabilirsin diye düşündüm."

"Nasıl yani etrafında kimsen yok? Yanlış anlama tabi ben her konuda sana elimden geldiğince yardım ederim."

"Ailemle senelerdir görüşmüyoruz, evliyim ama eşimden boşanmaya karar verdim. İş bulmam gerekiyor. Liseden mezun olduktan hemen sonra evlendim. İş tecrübem yok ama belki sen bana uygun bir iş bulabilirsin."

"Anlıyorum, tamamdır ben bir bakayım benim çalıştığım şirkette sana uygun bir pozisyon bulabilir miyiz. Sana yine bu numaradan dönüş sağlayacağım." Hevesle gülümsedim.