3.Bölüm/Herşey başlıyor

100 10 4
                                    

  Bugün sabah 11 civarı hastaneden çıktım. Sabah 8 gibi de Selin hastaneye benim yanıma geldi. İsmini bilmediğim şahıs ise taburcu olduktan sonra özür dileyip gitti. Şu an ise odamda yatağındayım başımda ise Selin var. Kendileri beni nasıl bu kadar dikkatsiz olduğumdan dolayı azarlamakla meşguldü.

  "Ah be kızım sana kaç defa dedim bırak şu motoru. Şimdi ucuz atlattın ama hep böyle sargı ile atlatamazsın ki." Derin bir nefes aldı. Selin benim için endişeleniyordu bunu anlıyordum lakin anlam veremediğim onun bir türlü beni anlamak istememesiydi. Motor kullanmayı gerçekten seviyordum ve bu benim vazgeçebileceğim bir şey değildi.

" Selin beni en iyi anlayan insansın artık başımı ağrıtmayı bırakabilir misin? Biliyorsun ki ben akıllanmam." Dudaklarımı birbirine bastırıp masum bir ifadeyle "Bu benim doğamda var." Dedim. Bıkkım bir ifade ile ofladı. Yüzümde ne yapacağını bilemez bir hal vardı.

  "Yeni okulumuzdaki ilk günümüzde de devamsızlık yaptık. Doktor en azından 2 gün dinlenmen gerektiğini söyledi." Söyledikleri karşısında mahçupça gözlerimi kaçırdım. Bugün yeni okulumuza gidecektik. Önceki okulumuzdan ayrılmıştık. Aslında bu olayda benim pek de bir suçum yoktu.
Bu sefer ki kavgada sakin kalamayan kişi  Selin'di. Dolaylı yoldan benim yüzümden kavga etmişti ama orada karıştırmaya gerek yok.

  "Ee böyle kös kös oturacak mıyız? Bilgisayarı getirde bir şeyler izleyelim"

  Kafasını ben seninle ne yapacağım der gibi sallayarak masanın üzerindeki bilgisayarı almaya gitti.

  O günü bazen bir şeyler izleyerek çoğu zaman da uyuyarak geçirdim. Başımda ise hep Selin vardı. Her zaman olduğu gibi...

       ~ 2 gün sonra ~

  Eveeeet. Yeni ve rezil bir güne daha  uyanmıştım. Bugün yeni okulumuza ilk defa gidecektik. Benim evde dinlendiğim sürede Selin de okula gitmeyi değil yanımda kalmayı seçmişti.

  Gideceğimiz okul ilk defa açılmış bir okuldu. Yani ilk öğrencileri bizdik. Diğer okullardan bir diğer farklı yöne ise bu okula zekanızla ya da çalışkanlığınız ile gitmiyordunuz. Selin ile beni bu okula eski okulumuzda bizim kavgalarımızla ilgilenen bir hoca yönlendirmişti.

  "Sizin bu sizin kavgalarınıza tek göz yumabilecek okul orası" demişti. Hem bizi spor yönünden destekleyecekleri için böyle bir okula gitmekte bizim işimize gelirdi. Zaten geleceğe dair bir meslek hayalimiz yoktu.

  Okulun belirli bir forması yoktu serbest gidebiliyorduk.

  Benim giydiklerim;

  Benim giydiklerim;

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Selinin giydikleri;

Bizi okula babamın şoförü Mehmet abi bırakacaktı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bizi okula babamın şoförü Mehmet abi bırakacaktı. Mehmet abi de iyi bir insandı. Karısı ise çocuklarına hamileydi.

Okulun önüne geldiğimde gözlerime inanamadım. Burası okul gibi değil de özel bir şirkete benziyordu. Bahçe kapısından içeriye girdiğimde daha büyük bir şok dalgası uğradı bana.

  Bahçesi tahmin edemeyeceğim kadar büyüktü. Görebildiğim kadarıyla birkaç parkur, koşu pisti, basketbol sahası vardı. Bunların sadece benim gördüğüm kısmı olduğuna emindim.

  Basketbol sahasında iki kişi karşılıklı basket oynuyordu. Bunlar niye bu kadar uzundu be?!?!

Hassiktir! Gördüğüm yüz ile dona kaldım. Basketbol oynayan kişilerden biri kaza yapmama sebep olan herifin adını bilmediğim , hastaneye gelen çocuğuydu. Böyle şansın ben...

  Hemen Seline dönüp o çocuğu gösterip onun kim olduğunu söyledim. Ben şok geçirmiş bir şekilde ona bakarken o ise bir anda kahkahalar atmaya başladı. Şerefsiz...
Burada gülüncek ne vardı?!

  Selin'in bu tepkisi üzerine sinirle dönüp yeni okuluma doğru ilerlemeye başladım. Selin ise HÂL  gülerek arkamdan geliyordu.

İçeri girdiğimizde gülen yüzlü sarışın bir kadın karşıladı bizi. Hemen söze girdim.

" Biz birkaç gün geç gelmek zorunda kalan öğrencileriz."

  "Haberim var. Selin ve Asena... Sizin sınıflarınıza ben çıkartacağım beni takip edin lütfen"

  Kadın asansöre doğru ilerlemeye başlayınca biz de onu takip ettik. Kadın asansör düğmesinin hemen yanındaki kısma parmak izini okuttuktan sonra düğmeye bastı.

Bir dakika ne? Burası ne biçim bir okuldu. Asansöre binmek için parmak izi okutmak neyin nesiydi?

Asansöre bindikten sonra aklımdaki soruyu bekletmeden soracakken ağzımı açmam ile kapatmam biri oldu. Kadın soru soracağım anlamıştı ki anında lafı ağzıma geri tıktı.

"Aklınızdaki soruları eğitmenleriniz cevaplayacaktır. Benim cevaplama hakkım yok."

  Eğitmen derken öğretmenlerden mi bahsediyordu? Sinirli göz devirdim. Dora ise hala kıkırdıyordu. Benim ne kadar da uyuz bir arkadaşım vardı.

  Asansör 2. katta durduğunda kadın topuklu ayakkabıları ile kendinden emin bir şekilde koridorun sonundaki odaya doğru ilerliyordu. Odanın kapısını açıp bize içeriyi işaret etti.

"Size buraya kadar eşlik edebilirim. İlk gününüzün güzel geçmesi dileğiyle..." Dedikten sonra küçük bir tebessüm sundu ve arkasını dönüp gitti.

  Selin ile aynı anda birbirimize dönüp baktık. Hemen ardından ise içeri girdim. Benim ardımdan da Selin.

  İçeri girdiğimizde bizi yarım ay şeklinde yerleştirilmiş siyah ayva koltuklar karşıladı. İçeride birkaç kişi vardı lakin kimse birbiriyle konuşmuyordu anlaşılan daha kaynaşamamışlardı.

"Bu varlıklar da kim?" Bu soru en köşede bize garip bakışları atan kızdan geldi.

"Ahsen!" Bu uyarı ise başka bir kızdan geldi. Adının Ahsen olduğunu öğrendiğim kıza uyarıcı bakışlar atıyordu.

"Gel şuraya geçelim" Selin'in gösterdiği yere doğru ilerledim. Tabii ki de yan yana oturduk. İkimizde etrafı dikkatli bakışlarla süzüyorduk.

  Bir süre sonra sınıf dolmaya başladı. Tabii ki hepsi yerine geçerken bize tuhaf tuhaf bakmayı ihmal etmiyordu.

Ha bir de şu isimsiz şahıs mevzusu var. Hemen çaprazımda oturuyordu.

Bir süre sonra içeriye 25 yaşlarında kumral uzun saçlı bir kadın girdi. Gözleri yemyeşil ve çok güzeldi. Fiziği falan da çok iyiydi yani kısacası ateşli bir hatundu kendileri.

"Bugün aramıza gelen arkadaşlar bazı nedenlerden dolayı geç katılmak zorunda kaldılar. Selin ve Asena aramıza hoş geldiniz. Benim ismim Açelya." İkimiz de küçük bir tebessüm sunduktan sonra o konuşmasını devam etti. "Hadi onlara kendinizi tanıtın."

     AYAYAYYAYAYAYAYAYAYYAYA
BİR SONRAKİ BÖLÜM YENİ KARAKTERLERLE TANIŞACAĞIZ
BÖLÜM HAKKINDA
FİKİRLERİNİZİ VE YILDIZ ATMAYI
UNUTMAYIIIIIN

KAÇIŞ YOKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin