"Hindi kita mahal.."
"Vice..."
"Pwede ba?! Si Anne ang mahal ko!"
"Vice I-"
"Karylle please..naglolokohan lang tayo."
♥♥♥
I was staring in the paper I'm holding. I'm so stupid. Tama nga ang sabi nila na nasa huli ang pagsisisi.
I pushed her away. I wanted her out of my life. And here it is..she gave me the annulment papers.
Dapat masaya ako eh. Dapat nagpaparty na ako.
Pero bakit masakit?
Nilapag ko ang annulment papers at nagdesisyon akong maglakad lakad sa mall.
It's been 6 months since she left me. And I want to get her back but I don't know how. Hindi ko alam kung nasaan sya ngayon. What kind of husband am I?
I was walking when I bumped into someone. "So-sorry..", yan lang ang nasabi ko at napatitig na lang ako sa nakabangga sa akin.
"Vice"
"Tita.."
She smiled. "How are you?"
I didn't mind her question. "Tita.. Asan si Karylle? Ok lang ba sya? Pls tita I want to talk to her."
Napayuko na lang si Ms. Z sa tanong ko. Huy kinakabahan ako ano ba.
"Tita, I'm sorry sa nagawa ko kay Karylle. Mahal ko naman ta-"
"Wag kang mag sorry sa akin Vice. Sa kanya ka magsorry."
"Pero tita di ko alam kung nasaan sya."
"You really want to see her?", tanong nya and I nodded.
"Le-lets go."
♥♥♥
Nagtataka ako kung bakit nandito kami. Wag mo namang sabihing..
"Ayan sya Vice..", Ms. Z said.
Napatigil ako sa nakita ko. No. Hindi pwede.
Ang kulot ng buhok nya. Alam kong kulot sya pero buhaghag talaga ngayon. Pero ganda nya parin.
Ang ganda nya parin kahit nakahospital gown sya at may hawak na isang manika at.... kinakausap ito.
"Tita..ba-bakit?"
"Dahil sa drugs."
Tumulo ang luha ko na kanina ko pa pinipigilan. Kasalanan ko to. Kasalanan ko to eh.
Dahan dahan akong lumapit. "K..Karylle. Mahal ko."
Tumingin sya sa akin at nginitian ako. Namimiss ko na ang mga ngiting yan.
"Karylle I'm so sorry" napahagulgol na ako. "I'm so sorry."
Nagulat ako nung hinawakan nya ang pisngi ko. "Wag kang iyak. Papangit ka.", sabi nya sabay tawa ng malakas.
Tumingin sya sa manikang dala nya. "Baby, wag ka ding cry ha? Papangit ka din." Hinaplos nya ito at umiyak sya.
"Sana makilala ka na ng tatay mo.."
Tumingin ako kay Ms. Z. "Na-napunitan sya.."
Wait. What. Bu...buntis si Karylle?
Yun ba yung sasabihin nya ang surpresa daw nya sa akin? Damn! Yung araw na nasabi ko ang mga masasakit na salita sa kanya.
Niyakap ko si Karylle. Wala na akong pake kahit baliw tong bruhang to. Mahal na mahal ko naman to eh.
"I'm so sorry. I love you. I love you Karylle."
"Alabyutoo" , sabi nya at tumawa ulit ng malakas.
Sana gumaling ka na. Maghihintay ako.
Mahal kita.
[Boom waley os]
