မနက်မိုးလင်းသော်.....
taehyung တစ်ယောက်နိုးလာတဲ့အထိ အောက်မှာလဲကျနေတဲ့ jiminတစ်ယောက် မနက်ထိတိုင်အောင်မနိုးလာသေး
ဟေ့ကောင်....မင်းမထသေးဘူး.... ဘယ်ချိန်ရှိနေပြီလဲ....
taehyungလဲ ခြေထောက်နဲ့ကန်ပြီနိုးလာတယ်.....
သူ့ဘယ်လောက်ဘဲ လှုပ်နိုး လှုပ်နိုး jiminတစ်ယောက်မနိုးလာချေ....
jiminရဲ့မူမမှန်တဲ့ပုံစံကြောင့် taehyungလဲjiminနားသို့ ခြေလှမ်း လှမ်းလိုက်ပြီ jiminကိုစမ်းသပ်ကြည့်လိုက်တော့ တစ်ကိုယ်လုံးလဲ မနေ့ကသူ့ရိုက်ထားတဲ့ဒဏ်ရာတွေကြောင့် လူမြင်လို့တောင်မကောင်း သွေးတွေစို့လျက် တစ်ကိုယ့်လုံးလဲပူကျစ်တောက်နေတာဘဲ.....
ji....jimin...မင်းဘာမှာမဖြစ်ရဘူး....မင်းပါငါမိဘတွေလို့ ထားသွားလို့မရဘူး....ငါနှိပ်စက်လို့မဝသေးဘူး....
taehyungလဲ ထို့သို့ဆိုပြီနောက် မိသားစုဆရာဝန်ဆီသို့ ဖုန်းဆက်လိုက်တယ်.....
ခဏကြာသော်....
ကိုကို....ရိုက်ထားတာလား.....
Justinအမေးကို ပြန်မဖြေနိုင်ဘဲ jiminကိုတာ သေချာလေးကြည့်နေတဲ့ taehyung.....
ကျွန်ပ်သောက်ဆေးပေးခဲ့မယ်....လူနာနိုးလာရင် အားဖြစ်စေမယ့်အစားအစာတွေကို များများကျွေးပေးပါ....ဒဏ်ရာတွေဆေးပေးခဲ့မယ် သေချာလေးလိမ်းပေးပါအုန်း....
ရော့.....သဘောပေါက်တယ့်မလား.....
taehyungလဲ ငွေသားအထပ်လိုက်ကို ဆရာဝန်ဆီသို့ပေးလိုက်တယ်....
ဟုတ်....ဟုတ်......သဘောပေါက်ပါတယ်.......
Taehyungရဲ့အရှိန်အဝါကြောင့် ဆရာဝန်လဲ kim စံအိမ်ရဲ့ အတွင်းသတင်းကို အပြင်သို့ထုတ်မပြောရဲ့ပါ....
ဒေါက်တာလဲ သူ့ကိစ္စပြီးတာနဲ့ပြန်သွားခဲ့တယ်.....
Justin...ကျောင်းမသွားသေးဘူးလား....
အခန်းထဲမှာရပ်ကြည့်နေတဲ့ ကောင်လေးကို taehyungလဲမေးလိုက်တယ်....
ဟမ်....သွားမှာလေကိုကို....ကိုကိုလိုက်မပို့တော့ဘူးလား....
လိုက်ပို့မှာပေါ့....ပြင်ထားလိုက်တော့ အဆင့်သင့်ဖြစ်ရင်သွားကြမယ့်လေ.....
