နောက်တစ်နေ့မနက်ရောက်သော်......
Kimစံအိမ်ရဲ့မနက်ခင်းတစ်ခုတွင်.....
ထမင်းစားဝိုင်းတွင် အသင့်ထိုင်နေသော် taehyung
တစ်ယောက် စိတ်တွင်အလိုမကျဖြစ်လာခဲ့သည့်.....ဘာလုပ်နေလို့ ခုထိမဆင်းလာရတာလဲ....
သွားခေါ်လိုက်ပါလား bossရယ်....
ဘာကြောင့်လဲ....ငါကသူကိုဘာလုပ်လို့လဲ....
bossမှန်ပါတယ်.....ဒါပေမဲ့ ကျွန်ပ်နားမလည်ဘူး....သူ့ကအလုပ်လုပ်ချင်တဲ့ပြောတာ ဘာလို့စိတ်ဆိုးရတာလဲ.....
ငါမှာသူပင်ပန်းမှာမလိုလားတာ...မင်းမသိတာလဲမဟုတ်ဘူး.... သူ့ဘဝဘယ်လောက်ပင်ပန်းခဲ့ရလဲ...ငါဆီမှာသူတစ်ယောက်လုံးရှိနေတာဘဲ....သူအတွက်မလိုလောက်သေးဘူး....
ကျွန်ပ်မှာ ကိုကိုဆီ ဒီလို့တွတ်ကပ်ပြီ မနေချင်တာ...
ကိုယ့်အားကိုယ့်ကိုးပြီဘဲ နေချင်တာ....ဘဝကိုအဲလို့ဘဲ
ဖြတ်သန်းပြီ အသက်ဆက်ပြီ နေထိုင်ချင်တာ....taehyung နဲ့ faxli တို့စကားပြောနေတုန်း အပေါ်ထပ်ကနေ ဆင်းလာတဲ့ Justin တစ်ယောက်.....
မဟုတ်သေးပါဘူး....ကိုကိုက mochi ကိုအလုပ်မလုပ်စေချင်ဘူးဆိုတာ.....
မသိဘူးဗျာ...ကိုကို...ကျွန်ပ်ကိုမချုပ်ချယ်နဲ့ မကြိုက်ဘူး.....ခွင့်ပြုသည်ဖြစ်စေ ခွင့်မပြုသည့်ဖြစ်စေ ကျွန်ပ်ဘဝကို ကိုယ့်ဘာသာဆုံးဖြတ်မယ်.....
ခုကိုကို... ကိုယ့်ပြန်ပြောနေတာလား....
ထင်ချင်သလို့ထင်.....
ကဲ..ကဲ.....bossလဲတော်တော့နော်....mochiလေးလဲ စိတ်လျှော့ပါအုန်း....
ဟုတ်ပြီ.....ကိုကို..ခွင့်ပြုတယ်....ဒါပေမဲ့အဲအလုပ်က
ကိုကိုဆီမှာဘဲ လုပ်ခွင့်ရှိတယ်.....မလုပ်ချင်ပါဘူး....အဲမကောင်းတဲ့အလုပ်တွေကိုစိတ်မဝင်စားဘူး.....
ဘာ....မကောင်းတဲ့အလုပ်ဟုတ်လား.....မင်းငါဒေါသကိုလာဆွနေတာလား....တောက်စ်....
boss...လွန်မယ်နော်.....
ခွပ်....ခွပ်....ခွပ်....
taehyungတစ်ယောက် ဂေါက်ရိုက်တံနဲ့အနားရှိ
ပစ္စည်းတွေကို ရိုက်ခွဲလျက်.....