KARDEŞİM İÇİN YAPTIM

BÖLÜM 16 -2 DAKİKA CİDDİ KALAMIYORUZ LOO-

Gözlerimi açtığımda karşımda duran tavanın tavan olduğunu zor anlamıştım.

Beyaz tavanmı olurdu Allah aşkına ?

Beyaz ışık sandım.

Son olanları hatırlamaya çalışıyordum...

Çağan...

Ben...

Korkuluk...

Boşluk...

Atmak...

Sevmemek...

Bunlar yakın kelimelerdi. Parça parça vardı aklımda...

Hepsini topladığımda oluşan olayı görmek istemedim.

Kafamı sağa eydiğimde karşımda oturan hatta uyuya kalan Çağanı tabii ki de beklemiyordum.

Gözlerini açtığında o da beni böyle görmeyi beklemiyordu.

O kalkarken göz temasını kesmiyordu ama ben gözümü ayırarak bir şey mırıldandım...

"Mal, salak, geri zekalı..."

İyikide bir şey mırıldandım.

"Tuana..." Dedi.

Bakmadım...

"Tuana..."

Duyuldu attım...

"Tuana..."

"Siktir git Çağan !"

Evet gayet kibardım... Peki bu kibarlığımdan pişman mıydım ?

Tabii ki de hayır.

"Ya şaka yaptım" dedi bir anda.

Ne şaka mı ?

Mala bak !

Ne şakası lan ?!

"Böyle şaka mı olur salak ?" Dedim bir anda.

"Ya bir an ne diyeceğini merak ettim ki zaten ben seni en başından beri seviyorum" dedi.

Aşk adamın ya !

Ama yüz vermek yok.

Çünkü her kitapta böyle olur.

Erkek kısmının biraz sürünmesi lazımdı.

"O zaman beni neden aşağı attın ?" Diye sordum.

Yaklaştı ve damarlı ellerini saçıma atıp okşadı.

"Çok acıdı mı ?" Diye sordu ciddi bir şekilde.

Aslında acı hissetmiyordum ama canı acısındı biraz.

Çok iyi bir şekilde büyük bir oyunculukla dudaklarımı titrettim. Gözlerini doldurdum.

Ben bunları yaparken o büyük bir ciddiyetle izliyordu.

En son ağlamak için incelen sesimle. "Götümün üstüne mi düştüm. ?" Diye sordum. Gözlerimi daha fazla doldurup. "Götüm çok acıyor"

Üzerine düşecek başka bir şey mi bulamadın salak Tuana ?!

İki elini yanaklarıma atıp yüzümü yüzüne yaklaştırdı. Dudaklarıma öpücük kondurdu.

Ve en sakin sesiyle "seni atmadım ki" dedi.

Ne ?...

Zort ?...

__________________________________

"Çağan !" Dedim sinirle.

Sabah beri zaten bunu yapıyordum.

Çağana tirip atıp kızmak.