KARDEŞİM İÇİN YAPTIM

BÖLÜM 17 -YAZAR-

Yüzüne kustum...

Evet yüzüne kustum...

Nasıl oldu anlamadım. Ayrıca üzerimde duran birinin yüzüne nasıl kustum hiç anlamadım.

Omen tanrımmm !

Ben kutuktan sonra biraz bekledik ama onun gözleri kapalıydı.

"Yani nasıl becerebiliyorsun anlamıyorum" dedi bir anda sakin bir ses tonuyla.

Bu sakinlik beni ürkütmedi değil yani...

"Neyi ?" Diye sordum kendisine.

"En romantik anlarımızın içine sıçmayı" dedi en ciddi hali ile.

"Ben buyum alışsan iyu edersin" dedim.

Kalktı üstümden bende kalaktım. Ağzımda kötü bir tat vardı ve bu tat daha çok midemi bulandırıyordu.

İkimiz beraber lavaboya ilerlerkene ben o bana kapıda geçmem için yol verir sanarken o beni geçip girmeye çalıştı.

Bende onunla aynı anda girmeye çalışınca çarpıştık. Ama keşke sadece çarpışsaydık.

Üstüne üstlük sıkıştık lan.

Bu adam vallaha hiç kitap okumamış.

"Lan tamam anladık kitap okumadın. Bari bir tane film izleseydin lan !" Diye kızdım.

"Bencse sen bir sus yoksa yüzüne kusarım haberin ola !" Diye o da bana kızdı.

"Abartma lan oç !"

"Sen abartma mal. Yüzüme kustun az önce !"

"Tatlım çok kibarsın. Ayrıca tamam anladık beni seviyorsun ama bu kadar belli etmemen gerek anlıyor musun ?" Diye en tatlı halim ve sesimle konuştum.

Bana şok gözlerle bakıp gitti. Yüzünü yıkadı sonra ben ona dalmışken geldi elimi tutup ilerletip el yıkama şeysinin önüne getirdi.

Ben zahmet edip hareket etmeyince avuna su doldurup ağzıma yaklaştırdı. Bir kısmını ağzımda çalkalayıp tükürdüm.

Ağzımdaki tat geçtikten sonra ben zahmet edip elime bir tutam su aldım ama ağzıma götürmek yerine elimdeki suyun istikameti Çağanın yüzüydü.

Benim elimin değil suyun istikameti Çağanın yüzüydü.

O bana ben ona bakarken tam üzerime geliyordu ki ağzımdan nasıl oldu bir sey kaçtı.

"Hamileyim !" Dediğimde ne oldu ?!

"NEEEE ?!!!" Diye lavabonun kapısından içeri Yağız girdi.

Bana şok gözlerle bakıyordu.

Bende ona bakıp en sakin halimle "şaka yaptım... Hadi siktir git" dedim kafamla kapıyı göstererek.

Kaşlarını kaldırıp "ha tamam o zaman bay bay" deyip özele bolcana saygısı olan Yağız odamızın lavabosunu terk etti.

Alıştık artık yapacak bir şey yoktu.

Ayrıca onun orada ne işi vardı LAN !!!?

Ama unuttuğum bir şey vardı.

Çağan ve elindeki görülen küçük kova...

Ve içerisinde bir dolu su...

Ne ?!

Su........

"LANN !!!" Diyerek kaçacaktımki aklıma gelenle durdum.

İnsanlar karşılarında kendisine kötü kötü bakan kocasını ve de elindeki görülmeyecek gibi olmayan kovayı görse kaçardı belki.

Ama ben insan değildim.

Şaka amına koyayım o kadarda değil.

Bende insandım ama o insanlardan değildim.

Üzerine koştuğum sırada şok gözlerle bakma sırası ondaydı.

Üzerine atlayıp kovanın yerle temas etmesini sağladım.

Ayaklarımı beline sarıp kafamı omzuna koydum.

"Şimdi uyumaya gidebiliriz kocam" dedim.

"Offfff..." Dedi ve odamıza ilerledi.

Beni yatağa koyup yanıma uzandı. Üstümüzü örtüp beni kendine çekti.

Kafamı omzuna koyup uyumaya çalıştım.

Ama olmadı bende konuşaydım.

"Çağan"

"Efendim"

"Sen hiç kitap okumuyor musun ?"

"Neden sordun ?"

"Bilmem. Hep öküz gibi davranıyorsun. Normalde kitaplarda böyle olmamalıydı"

"Ama kitaplarda değilizki"

Sen öyle san manyak.

"Yiooo kitaptayız" Diyerek onu cahil bırakmak istemedim.

"Yioooo değiliz" diyerek inatla cahil kalmaya çalıştı.

Bende tamam dedim.

"Ama diyelim ki bir kitaptayız ve Nisanur diye biri bu yaşadıklarımızı yazıyor"

"Hm hm."

"Ne yapardın ?"

"Öyle yazarın amına koyardım"

Bir anda dikleştim.

"Niye öyle dedin lan ?" Diye kızdım.

Benim yazarıma laf yok bir kerem !!

"Lan niye seni böyle manyak gibi yazıyor ?!" Diye o da kızdı.

Harbi ben normalde böyle değildim.

Sen beni nedem böyle yazıyon lan ?!

'sanane lan' dediğini duyar gibiyim Nisanur...

"Olsun. Belki o seni seviyor" diye bir öneri sundumki külliyen yalandı.

Asla sevmiyordu...

O bir kere sakin kişileri sevmezdi.. o benim gibi deli dolu insanları seviyordu.

Bu yüzden beni böyle yazıyordu ya.

"Yok." Dedi onaylamaz bir şekilde.

"Neden ?"

"Eğer hayatımız bir kitap olaydı. Yazar kesinlikle Yağıza aşık oldurdu"

"Nerden biliyon lan ?!"

Sen söyledin mi lan yoksa Nisa ?!!

Hani ben hariç kimse bilmeyecekti ?!!!

"Lan 'eğer hayatımız bir kitap olaydı' dedim ya" diyerek yazar Çağanın ağzından bana cevap vermişti bile.

Çok zeki bir yazarımız vardı vesselam.

"Tamam hadi uyuyalım" çünkü yazar kendisine övgü yağdırmamdan sıkılmıştı.

Omzuna biraz daha yasladım kafamı.

Ve uyumaya çalıştım.

En son ne dediğini anlamasamda Çağanın sesini duymuştum.

"Sen bizi hep cahil san Tuana. Biz her şeyin farkındayız. Yazarın nasıl güzel biri olduğununda farkındaydız. Ve şimdi bu bölümü bitireceğininde farkındayız."

__________________________________

Ya beni çok iyi tanıyor çocuklarımmm...

😘😘😘😘